Carlo Maria Marini
| ||
| Kardynał diakon | ||
| Data i miejsce urodzenia | 13 marca 1667 Rzym | |
| Data i miejsce śmierci | 16 stycznia 1747 niedaleko Genui | |
| Prefekt Kongregacji ds. Obrzędów | ||
| Okres sprawowania | 1726–1747 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Kreacja kardynalska | 29 maja 1715 Klemens XI | |
| Kościół tytularny | S. Maria in Aquiro SS. Vito, Modesto e Crescenzia S. Agata alla Suburra S. Maria in Via Lata | |
Carlo Maria Marini (ur. 13 marca 1667 w Rzymie, zm. 16 stycznia 1747 nieopodal Genui) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 13 marca 1667 roku w Rzymie, jako syn Gottifreda Mariniego i Marii Francesci Imperiale[1]. Studiował na Uniwersytecie Turyńskim, a następnie podróżował po Europie[1]. Po powrocie do Rzymu, zgodnie z ówczesnym zwyczajem, kupił posadę kleryka, a następnie audytora Kamery Apostolskiej[1]. 29 maja 1715 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała diakona została ogłoszona na konsystorzu 16 grudnia tego samego roku, a potem nadano mu diakonię Santa Maria in Aquiro[2]. Otrzymał dyspensę, z powodu nieposiadania żadnych święceń[1]. W 1726 roku został prefektem Kongregacji ds. Obrzędów i legatem w Romanii[1]. W 1741 roku został protodiakonem, a pięć lat później – legatem w Urbino[1]. Nie zdążył jednak objąć funkcji dyplomatycznej, gdyż wkrótce potem wyruszył do Genui, jednak zachorował i zmarł 16 stycznia 1747 roku[1].