Carlos Alberto Torres

Carlos Alberto
Carlos Alberto (1979)
Pełne imię i nazwisko	Carlos Alberto Torres
Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1944 Rio de Janeiro
Data i miejsce śmierci	25 października 2016 Rio de Janeiro
Wzrost	180 cm
Pozycja	prawy obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1963–1966 Fluminense FC 98 (9) 1966–1974 Santos FC 445 (40) 1974–1977 Fluminense FC 53 (4) 1977 CR Flamengo 28 (3) 1977–1980 New York Cosmos 80 (6) 1981 California Surf 19 (2) 1982 New York Cosmos 20 (0) W sumie: 743 (64)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1964–1977  Brazylia 53 (8)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1983 CR Flamengo 1984–1985 Fluminense FC 1985 Corinthians Paulista 1986 Clube Náutico Capibaribe 1988 Corinthians Paulista 1988 Miami Sharks 1989–1990 Once Caldas 1991–1992 CF Monterrey 1992 Club Tijuana 1993 Botafogo FR 1994 Fluminense FC 1997 Botafogo FR 1998 CA Mineiro 1998–1999 Querétaro FC 2000–2001 Unión Magdalena 2000–2001 Oman 2001–2002 CR Flamengo 2002 Botafogo FR 2004 Paysandu SC SC 2004–2005 Azerbejdżan
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata I miejsce Meksyk 1970 piłka nożna

Carlos Alberto Torres, Carlos Alberto (ur. 17 lipca 1944 w Rio de Janeiro, zm. 25 października 2016 tamże^[1]) – brazylijski piłkarz, grający na pozycji obrońcy.

Carlos Alberto Torres był reprezentantem Brazylii. Grał jako kapitan kadry podczas zwycięskiego w Mundialu 1970. Kraj reprezentował 58 razy, strzelając 8 goli. Reprezentował też kluby: Fluminense FC, Santos FC, Botafogo, CR Flamengo New York Cosmos. W Santosie oraz Cosmosie grał wspólnie z Pelem.

Po zakończeniu kariery został trenerem. Trenował m.in. piłkarzy w klubach brazylijskich, ale również reprezentacje Nigerii czy Omanu. 14 lutego 2004 został trenerem reprezentacji Azerbejdżanu. Po przegranym przez jego podopiecznych meczu z Polską 4 czerwca 2005 w Baku (0:3) (podczas którego po strzeleniu trzeciego gola przez Polaków m.in. uderzył arbitra technicznego i wbiegł na boisko, sugerując że mecz jest ustawiony) podał się do dymisji.

Torres został wybrany przez Pelego do listy najwybitniejszych żyjących piłkarzy (FIFA 100) w marcu 2004.

Przypisy