Carlos Costa
Państwo | ![]() |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 22 kwietnia 1968 Barcelona |
Wzrost | 183 cm |
Masa ciała | 73 kg |
Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny | 1988 |
Zakończenie kariery | 1999 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 6 |
Najwyżej w rankingu | 10 (18 maja 1992) |
Australian Open | 3R (1993) |
Roland Garros | 4R (1992, 1993) |
Wimbledon | 2R (1992−1994) |
US Open | 4R (1992) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 5 |
Najwyżej w rankingu | 40 (18 września 1989) |
Australian Open | 3R (1993) |
Roland Garros | QF (1989) |
Carlos Costa (ur. 22 kwietnia 1968 w Barcelonie) − hiszpański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Prywatnie nie jest spokrewniony z Albertem Costą, również tenisistą.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Costa występował w latach 1988−1999.
Costa opierał swoją grę na topspinowych uderzeniach z głębi kortu (bekhend jednoręczny), rzadko szukając rozwiązań wolejowych.
Na początku lat 90. był zaliczany do najlepszych specjalistów gry na nawierzchni ziemnej, dzięki czemu wygrał 6 turniejów singlowych i w dalszych 7 dochodził do finałów, a w maju 1992 roku awansował na 10. miejsce w rankingu światowym. W grze podwójnej Hiszpan został mistrzem 5 turniejów, a w 3 kończył udział jako finalista. Najwyższe miejsce rankingowe w klasyfikacji gry podwójnej zajmował we wrześniu 1989 roku − nr 40.
W 1991 roku doszedł do 3 rundy wielkoszlemowego French Open oraz półfinałów turniejowych w Guarujrze i Florencji. Wiosną 1992 roku był jednym z wiodących graczy sezonu na kortach ziemnych − wygrał 2 pierwsze europejskie imprezy na tej nawierzchni w Estoril (po zwycięstwach w półfinale nad Emilio Sánchezem i w finale z Sergim Bruguerą) i Barcelonie (w półfinale pokonał Alberto Manciniego, w finale Magnusa Gustafssona), następnie doszedł do finału w Madrycie (w finale uległ Bruguerze), półfinału w Hamburgu (pokonał m.in. Andre Agassiego, przegrał z wiceliderem rankingu Stefanem Edbergiem) oraz finału Rzymie (pokonał m.in. Petra Kordę, przegrał w finale z Jimem Courierem). W świetle tych wyników zaliczano go do faworytów French Open, ale w Paryżu zdołał dojść do 4 rundy, gdzie Goranowi Ivaniševiciowi. Po mistrzostwach Francji grał już mniej skutecznie, notując m.in. 4 rundę podczas US Open.
W 1993 roku był w finale turnieju w Meksyku (przegrał z Thomasem Musterem) i ponownie doszedł do 4 rundy French Open. Tym razem w Paryżu zrewanżował się Ivaniševiciowi w 3 rundzie, ale w następnym meczu przegrał z Richardem Krajickiem (8:10 w piątym secie). Costa wyeliminował Ivaniševicia także w drodze do 3 rundy US Open (uległ Jamiemu Morganowi). Wcześniej wygrał turniej w Hilversum, pokonując w decydującym meczu Magnusa Gustaffsona. Drugi tytuł w sezonie 1993 zdobył pod koniec roku, w Buenos Aires (w finale z Alberto Berasateguim).
Wiosnę na europejskich turniejach na nawierzchni ziemnej w 1994 roku rozpoczął wygraną w Estoril (w półfinale pokonał przyszłego triumfatora French Open Alberta Costę − zbieżność nazwisk przypadkowa, w finale broniącego tytułu Andrija Medwediewa). Doszedł także do finału w Barcelonie, ale nie sprostał w nim Richardowi Krajickowi. Ostatni turniej w karierze Costa wygrał latem 1994 roku, w San Marino (w finale z Niemcem Oliverem Grossem).
W kolejnych latach nie nawiązał już do poprzednich sukcesów. Był jeszcze w 3 finałach turniejowych, sporadycznie pokonywał graczy z czołówki światowej, m.in. w Indian Wells w 1995 roku Jima Couriera, na tym samym turnieju w 1996 roku Borisa Beckera i Alberta Costę, w Monte Carlo w 1996 Michaela Changa, w Monte Carlo w 1997 Wayne'a Ferreirę, w Barcelonie w 1998 Gustavo Kuertena, w Stuttgarcie w 1998 Àlexa Corretję. Ostatnie półfinały turniejów ATP World Tour osiągnął w 1997 roku (Båstad i San Marino). Po raz ostatni wystąpił we wrześniu 1999 na turnieju na Majorce.
Jako deblista najskuteczniejszą parę tworzył z rodakiem Tomásem Carbonellem (3 wygrane turnieje, ćwierćfinał French Open 1989).
Barw narodowych bronił w Pucharze Davisa (1992−1997), jako singlista i deblista (z Carbonellem i Corretją) oraz Drużynowym Pucharze Świata (finał w 1994, przegrany z zespołem niemieckim). Bilans jego występów w Pucharze Davisa wynosi 6 zwycięstw i 5 porażek.
Uczestniczył również w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku, gdzie w 1 rundzie przegrał z Andreą Gaudenzim.
Po zakończeniu aktywnej kariery zajmował się pracą trenerską, uczestniczy także w rywalizacji weteranów (m.in. był finalistą turnieju cyklu Merrill Lynch Tour of Champions w Barcelonie w 2006).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (6–7)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 5 kwietnia 1992 | Estoril | Ceglana | ![]() | 4:6, 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 12 kwietnia 1992 | Barcelona | Ceglana | ![]() | 6:4, 7:6(3), 6:4 |
Finalista | 1. | 3 maja 1992 | Madryt | Ceglana | ![]() | 6:7(6), 2:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 17 maja 1992 | Rzym | Ceglana | ![]() | 6:7(3), 0:6, 4:6 |
Finalista | 3. | 28 lutego 1993 | Meksyk | Ceglana | ![]() | 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 1 sierpnia 1993 | Hilversum | Ceglana | ![]() | 6:1, 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 14 listopada 1993 | Buenos Aires | Ceglana | ![]() | 3:6, 6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 3 kwietnia 1994 | Estoril | Ceglana | ![]() | 4:6, 7:5, 6:4 |
Finalista | 4. | 10 kwietnia 1994 | Barcelona | Ceglana | ![]() | 4:6, 6:7(6), 2:6 |
Zwycięzca | 6. | 14 sierpnia 1994 | San Marino | Ceglana | ![]() | 6:1, 6:3 |
Finalista | 5. | 18 czerwca 1995 | Porto | Ceglana | ![]() | 6:3, 3:6, 4:6 |
Finalista | 6. | 27 sierpnia 1995 | Umag | Ceglana | ![]() | 6:3, 6:7(5), 4:6 |
Finalista | 7. | 23 czerwca 1996 | Bolonia | Ceglana | ![]() | 3:6, 4:6 |
Gra podwójna (5–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 13 listopada 1988 | Buenos Aires | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:3, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 17 września 1989 | Madryt | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 7:5, 6:3 |
Finalista | 1. | 30 września 1990 | Palermo | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 3:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 16 czerwca 1991 | Florencja | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:3, 1:6, 1:6 |
Zwycięzca | 3. | 4 sierpnia 1991 | San Marino | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:3, 3:6, 6:3 |
Finalista | 3. | 3 maja 1992 | Madryt | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 4. | 2 maja 1993 | Madryt | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 5. | 14 listopada 1993 | Buenos Aires | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:4, 6:4 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-10-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-10-21] (ang.).
- Profil na stronie Sports-reference (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 lipca 2009)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.