Caroline Garcia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 października 1993 |
Wzrost | 177 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 2011 |
Zakończenie kariery | aktywna |
Trener | Bertrand Perret |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 11 WTA, 1 WTA 125K, 1 ITF |
Najwyżej w rankingu | 4 (10 września 2018) |
Australian Open | 4R (2018) |
Roland Garros | QF (2017) |
Wimbledon | 4R (2017, 2022) |
US Open | SF (2022) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 7 WTA, 1 WTA 125K, 4 ITF |
Najwyżej w rankingu | 2 (24 października 2016) |
Australian Open | SF (2017) |
Roland Garros | W (2016, 2022) |
Wimbledon | QF (2016) |
US Open | F (2016) |
Caroline Garcia (ur. 16 października 1993 w Saint-Germain-en-Laye) – francuska tenisistka, zwyciężczyni French Open 2016 i 2022 w deblu oraz pierwsza zawodniczka w historii, która wygrała w jednym sezonie (jesień 2017) oba wielkie turnieje chińskie (Wuhan i Pekin).
Kariera tenisowa
Pierwszy kontakt z zawodowym tenisem miała w wieku niespełna czternastu lat, w lipcu 2007 roku, biorąc udział w kwalifikacjach do turnieju ITF w Les Contamines. Start zakończył się na pierwszym meczu, który przegrała z Włoszką, Gabriellą Polito. Pierwszy raz w turnieju głównym wystąpiła w maju 2008 roku, w Bournemouth, do którego dostała się z kwalifikacji, a w którym odpadła już w pierwszej rundzie. Pierwsze sukcesy odnotowała we wrześniu 2009 roku na turnieju w portugalskim Espinho. W grze pojedynczej dotarła do półfinału, pokonując w ćwierćfinale Polkę, Weronikę Domagałę, a w grze podwójnej wygrała turniej, partnerując rodaczce Elixane Lechemia.
W lutym 2010 roku, po raz pierwszy w karierze, zagrała (dzięki dzikiej karcie) w kwalifikacjach do turnieju WTA w Paryżu. Trafiła jednak w pierwszej rundzie na dobrze dysponowaną Renatę Voracovą i przegrała 2:6, 4:6. W maju tego samego roku ponownie z dziką kartą wystąpiła w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Roland Garros, ale i tym razem odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z Martą Domachowską. W lipcu dotarła do finału turnieju ITF w Aschaffenburgu, pokonując po drodze takie zawodniczki jak Elise Tamaëla i Irena Pavlovic a przegrywając w finale z Rumunką Mădăliną Gojnea.
Na początku 2011 roku odniosła swój największy jak dotąd sukces w karierze, osiągając drugą rundę Australian Open. Wystąpiła tam dzięki dzikiej karcie, gdzie w pierwszej rundzie pokonała Varvarę Lepczenko, a w drugiej pokonana została przez Ayumi Moritę. Dobry występ w styczniu Australian Open i półfinał turnieju ITF w Pelham na przełomie marca i kwietnia, pozwoliły jej na osiągnięcie drugiej setki światowego rankingu WTA i 11 kwietnia 2011 roku tenisistka osiągnęła 188. miejsce tego rankingu. W maju 2011 roku, grającą z dziką kartą Garcia, osiągnęła drugą rundę French Open 2011. W swoim pierwszym meczu, Francuzka pokonała Zuzanę Ondráškovą. W drugiej rundzie musiała jednak uznać wyższość Marii Szarapowej.
W 2013 roku razem z Jarosławą Szwiedową odniosła triumf w zawodach kategorii WTA 125K series w Tajpej. W finale pokonały parę Anna-Lena Friedsam–Alison Van Uytvanck 6:3, 6:3.
W sezonie 2014 awansowała do finałów turnieju w Bogocie w obu konkurencjach. W grze pojedynczej pokonała w nim Jelenę Janković 6:3, 6:4. W grze podwójnej razem z Larą Arruabarreną wygrały z Vanią King oraz Chanelle Scheepers wynikiem 7:6(5), 6:4. Następnie osiągnęła jeszcze trzy finały rozgrywek deblowych w sezonie – w Wuhanie, Linzu i Moskwie. W pierwszym z nich razem z Carą Black przegrały 4:6, 7:5, 10–12 z Martiną Hingis i Flavią Pennettą. W Austrii wspólnie z Anniką Beck uległy parze Raluca Olaru–Ana Tatiszwili wynikiem 2:6, 1:6. W ostatnim finale, w którym partnerowała Francuzce Arantxa Parra Santonja, debel przegrał 3:6, 5:7 z Hingis i Pennettą.
W styczniu 2015 Garcia osiągnęła finał zawodów deblowych w Brisbane, w parze z Katariną Srebotnik ulegając 2:6, 5:7 Martinie Hingis i Sabine Lisicki. Na przełomie lutego i marca została finalistką dwóch turniejów singlowych, w Acapulco i Monterrey, dwukrotnie przegrywając w finale z Timeą Bacsinszky. Pod koniec kwietnia w Stuttgarcie Garcia razem ze Srebotnik osiągnęły finał zawodów gry podwójnej, jednakże zakończył się on ich porażką wynikiem 4:6, 3:6 z parą Bethanie Mattek-Sands–Lucie Šafářová. Pod koniec czerwca duet zwyciężył w zawodach Eastbourne, wygrywając w nich z Chan Yung-jan i Zheng Jie 7:6(5), 6:2.
W sezonie 2016 Francuzka w duecie z Mladenovic wygrały kwietniowe zawody w Charleston i Stuttgarcie z cyklu WTA Premier, w drugim z nich pokonując utytułowane Martinę Hingis i Sanię Mirza. Ten sam duet para pokonała w finale turnieju rangi WTA Premier Mandatory w Madrycie, wygrywając 6:4, 6:4. W maju Garcia zwyciężyła w rozgrywkach singlowych w Strasburgu, pokonując w meczu mistrzowskim Mirjanę Lučić-Baroni 6:4, 6:1. Garcia z Mladenovic odniosła największy jak dotąd sukces w karierze, zwyciężając w czerwcu w rozgrywkach wielkoszlemowego French Open w grze podwójnej. Miesiąc po wygranej w ojczyźnie zwyciężyła w premierowych zawodach rangi International na Majorce.
W kolejnym roku Francuzka doszła do półfinału w Monterrey i Strasburgu, ćwierćfinału na French Open, półfinału na Majorce i w Båstad oraz ćwierćfinału w Toronto i Tokio. Jesienią triumfowała w Wuhan i Pekinie, wyszła też z fazy grupowej WTA Finals.
W sezonie 2018 Garcia osiągnęła ćwierćfinał w Dosze i Dubaju, półfinał w Stuttgarcie i Madrycie oraz ćwierćfinał w Rzymie, Montrealu i Tokio.
W zawodach cyklu WTA Tour Francuzka wygrała dziesięć turniejów w grze pojedynczej z trzynastu rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast zwyciężyła w siedmiu turniejach z siedemnastu rozegranych finałów. Triumfowała też w jednym turnieju singlowym w cyklu WTA 125K series z dwóch osiągniętych finałów, w deblu zaś wygrała w jednym finale w zawodach tej kategorii.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | 2R | Q3 | 1R | 1R | 3R | 1R | 3R | 4R | 3R | 2R | 2R | 1R | 0 / 11 | 12 – 11 | ||||||||||
French Open | A | Q1 | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | QF | 4R | 2R | 4R | 2R | 2R | 0 / 12 | 16 – 12 | ||||||||||
Wimbledon | A | A | Q2 | Q1 | 2R | 3R | 1R | 2R | 4R | 1R | 1R | NH | 1R | 4R | 0 / 9 | 10 – 9 | ||||||||||
US Open | A | A | Q1 | Q2 | 2R | 1R | 1R | 3R | 3R | 3R | 1R | 3R | 2R | SF | 0 / 10 | 15 – 10 | ||||||||||
Ranking na koniec roku | 681 | 280 | 146 | 138 | 75 | 38 | 35 | 24 | 8 | 19 | 45 | 43 | 74 | 4 | 0 / 42 | 53 – 42 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | 3R | 3R | 3R | SF | A | A | A | A | 2R | 0 / 5 | 11 – 5 | |||||||||||
French Open | A | A | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | W | A | A | A | A | A | W | 2 / 7 | 15 – 5 | |||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | Q1 | 2R | 2R | QF | A | A | A | NH | 1R | A | 0 / 4 | 5 – 4 | |||||||||||
US Open | A | A | A | A | 2R | 2R | QF | F | A | A | A | A | 1R | QF | 0 / 6 | 13 – 6 | |||||||||||
Ranking na koniec roku | 887 | 601 | 309 | 167 | 115 | 26 | 14 | 2 | 73 | – | 247 | 143 | 172 | 2 / 22 | 44 – 20 |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||
French Open | A | A | A | A | 1R | A | 1R | A | A | A | A | NH | 1R | A | 0 / 3 | 0 – 3 | |||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||
0 / 4 | 0 – 4 |
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 14 (11–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 13 kwietnia 2014 | Bogota | Ceglana | Jelena Janković | 6:3, 6:4 |
Finalistka | 1. | 28 lutego 2015 | Acapulco | Twarda | Timea Bacsinszky | 3:6, 0:6 |
Finalistka | 2. | 8 marca 2015 | Monterrey | Twarda | Timea Bacsinszky | 6:4, 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 21 maja 2016 | Strasburg | Ceglana | Mirjana Lučić-Baroni | 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 3. | 19 czerwca 2016 | Santa Ponça | Trawiasta | Anastasija Sevastova | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 4. | 30 września 2017 | Wuhan | Twarda | Ashleigh Barty | 6:7(3), 7:6(4), 6:2 |
Zwyciężczyni | 5. | 8 października 2017 | Pekin | Twarda | Simona Halep | 6:4, 7:6(3) |
Zwyciężczyni | 6. | 14 października 2018 | Tiencin | Twarda | Karolína Plíšková | 7:6(7), 6:3 |
Finalistka | 3. | 25 maja 2019 | Strasburg | Ceglana | Dajana Jastremśka | 4:6, 7:5, 6:7(3) |
Zwyciężczyni | 7. | 16 czerwca 2019 | Nottingham | Trawiasta | Donna Vekić | 2:6, 7:6(4), 7:6(4) |
Zwyciężczyni | 8. | 25 czerwca 2022 | Bad Homburg vor der Höhe | Trawiasta | Bianca Andreescu | 6:7(5), 6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 9. | 31 lipca 2022 | Warszawa | Ceglana | Ana Bogdan | 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 10. | 21 sierpnia 2022 | Cincinnati | Twarda | Petra Kvitová | 6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 11. | 7 listopada 2022 | Fort Worth | Twarda | Aryna Sabalenka | 7:6(4), 6:4 |
Gra podwójna 17 (7–10)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 13 kwietnia 2014 | Bogota | Ceglana | Lara Arruabarrena | Vania King Chanelle Scheepers | 7:6(5), 6:4 |
Finalistka | 1. | 27 września 2014 | Wuhan | Twarda | Cara Black | Martina Hingis Flavia Pennetta | 4:6, 7:5, 10–12 |
Finalistka | 2. | 12 października 2014 | Linz | Twarda (hala) | Annika Beck | Raluca Olaru Ana Tatiszwili | 2:6, 1:6 |
Finalistka | 3. | 18 października 2014 | Moskwa | Twarda (hala) | Arantxa Parra Santonja | Martina Hingis Flavia Pennetta | 3:6, 5:7 |
Finalistka | 4. | 10 stycznia 2015 | Brisbane | Twarda | Katarina Srebotnik | Martina Hingis Sabine Lisicki | 2:6, 5:7 |
Finalistka | 5. | 26 kwietnia 2015 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Katarina Srebotnik | Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 27 czerwca 2015 | Eastbourne | Trawiasta | Katarina Srebotnik | Chan Yung-jan Zheng Jie | 7:6(5), 6:2 |
Finalistka | 6. | 16 sierpnia 2015 | Toronto | Twarda | Katarina Srebotnik | Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová | 1:6, 2:6 |
Finalistka | 7. | 15 stycznia 2016 | Sydney | Twarda | Kristina Mladenovic | Martina Hingis Sania Mirza | 6:1, 5:7, 5–10 |
Finalistka | 8. | 20 lutego 2016 | Dubaj | Twarda | Kristina Mladenovic | Chuang Chia-jung Darija Jurak | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 10 kwietnia 2016 | Charleston | Ceglana | Kristina Mladenovic | Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová | 6:2, 7:5 |
Zwyciężczyni | 4. | 24 kwietnia 2016 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Kristina Mladenovic | Martina Hingis Sania Mirza | 2:6, 6:1, 10–6 |
Zwyciężczyni | 5. | 7 maja 2016 | Madryt | Ceglana | Kristina Mladenovic | Martina Hingis Sania Mirza | 6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 6. | 5 czerwca 2016 | French Open | Ceglana | Kristina Mladenovic | Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina | 6:3, 2:6, 6:4 |
Finalistka | 9. | 11 września 2016 | US Open | Twarda | Kristina Mladenovic | Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová | 6:2, 6:7(5), 4:6 |
Finalistka | 10. | 9 października 2016 | Pekin | Twarda | Kristina Mladenovic | Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 5 czerwca 2022 | French Open | Ceglana | Kristina Mladenovic | Coco Gauff Jessica Pegula | 2:6, 6:3, 6:2 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra pojedyncza 2 (1–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 15 listopada 2015 | Limoges | Twarda (hala) | Louisa Chirico | 6:1, 6:3 |
Finalistka | 1. | 20 listopada 2016 | Limoges | Twarda (hala) | Jekatierina Aleksandrowa | 4:6, 0:6 |
Gra podwójna 1 (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Jarosława Szwiedowa | Anna-Lena Friedsam Alison Van Uytvanck | 6:3, 6:3 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2017 | Półfinał | Venus Williams | 7:6(3), 2:6, 3:6 |
2022 | Zwycięstwo | Aryna Sabalenka | 7:6(4), 6:4 |
W grze podwójnej
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2015 | Faza grupowa | Katarina Srebotnik | Chan Hao-ching Chan Yung-jan Lucie Šafářová Bethanie Mattek-Sands Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro | 4:6, 6:7(5) 6:2, 3:0 krecz 5:7, 2:6 |
2016 | Półfinał | Kristina Mladenovic | Lucie Šafářová Bethanie Mattek-Sands | 3:6, 5:7 |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2016 | Faza grupowa | Johanna Konta Samantha Stosur | 2:6, 2:6 6:4, 6:3 |
2018 | Faza grupowa | Ashleigh Barty Aryna Sabalenka | 3:6, 4:6 6:4, 6:4 |
Finały turniejów rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 4 (1–3)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Finalistka | 1. | 11/07/2010 | Aschaffenburg | 25 000 | Ceglana | Mădălina Gojnea | 1:6, 0:6 |
Finalistka | 2. | 17/04/2011 | Osprey | 25 000 | Ceglana | Claire de Gubernatis | 4:6, 4:6 |
Finalistka | 3. | 13/08/2011 | Kazań | 50 000 | Twarda | Julija Putincewa | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 12/05/2013 | Cagnes-sur-Mer | 100 000 | Ceglana | Maryna Zanewśka | 6:0, 4:6, 6:3 |
Gra podwójna 7 (4–3)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
Zwyciężczyni | 1. | 27/09/2009 | Espinho | 10 000 | Ceglana | Elixane Lechemia | Mishel Okhremchuk Morgane Pons | 7:5, 6:1 |
Finalistka | 1. | 10/10/2010 | Limoges | 25 000 | Ceglana | Claire Feuerstein | Ludmyła Kiczenok Nadija Kiczenok | 7:6(5), 4:6, 8–10 |
Zwyciężczyni | 2. | 15/05/2011 | Saint-Gaudens | 50 000 | Ceglana | Aurélie Védy | Anastasija Piwowarowa Olha Sawczuk | 6:3, 6:3 |
Finalistka | 2. | 27/11/2011 | Toyota | 75 000 | Dywanowa (hala) | Michaëlla Krajicek | Makoto Ninomiya Riko Sawayanagi | walkower |
Zwyciężczyni | 3. | 14/10/2012 | Suzhou | 100 000 | Twarda | Timea Bacsinszky | Yang Zhaoxuan Zhao Yi-jing | 7:5, 6:3 |
Finalistka | 3. | 21/10/2012 | Makinohara | 25 000 | Trawiasta | Monique Adamczak | Eri Hozumi Miyu Katō | 7:6(5), 4:6, 8–10 |
Zwyciężczyni | 4. | 27/10/2012 | Tajpej | 25 000 | Twarda | Chan Chin-wei | Kao Shao-yuan Lee Hua-chen | 4:6, 6:4, 10–6 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Francja | |||
I runda | Brazylia: Teliana Pereira | 6:1, 6:2 | |
II runda | Wielka Brytania: Johanna Konta [10] | 2:6, 3:6 |
Gra podwójna
Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Francja | |||
I runda | Kristina Mladenovic [2] | Japonia: Misaki Doi / Eri Hozumi | 0:6, 6:0, 4:6 |
Gra mieszana
Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Francja | |||
I runda | Nicolas Mahut [1] | Brazylia: Teliana Pereira / Marcelo Melo | 6:7(4), 6:7(1) |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Finalistka | 2011 | US Open | Twarda | Grace Min | 5:7, 6:7(3) |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2021-02-18] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-02-18] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2021-02-18] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag placeholder. See also Category:Flag placeholders and Coats of arms of None.svg.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: François GOGLINS, Licencja: CC BY-SA 4.0
Caroline Garcia, durant le match du 29 mai 2018, sur le court Lenglen (stade Roland Garros) en compétition contre Yingying Duan.