Caroline Harrison
| ||
 Caroline Harrison w 1889 roku | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 października 1832 Oxford | |
| Data i miejsce śmierci | 25 października 1892 Waszyngton | |
| Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | ||
| Okres | od 4 marca 1889 do 25 października 1892 | |
| Poprzedniczka | Frances Cleveland | |
| Następczyni | Mary Dimmick Harrison | |
 | ||
Caroline Scott Harrison (ur. 1 października 1832 w Oxfordzie, zm. 25 października 1892 w Waszyngtonie) – żona prezydenta USA Benjamina Harrisona, pierwsza dama.
Życiorys
Caroline Lavinia Scott urodziła się 1 października 1832 roku w Oxford[1]. Jej ojciec, John Whiterspoon Scott był prezbiteriańskim pastorem[2]. Nauki pobierała Oxford Female College, a następnie na Miami University[3][2]. Swojego przyszłego męża, Benjamina Harrisona, poznała gdy była nastolatką[2]. Młodzi zaręczyli się będąc na studiach[2]. Wkrótce potem Caroline zaczęła podupadać na zdrowiu, co przyspieszyło decyzję o małżeństwie[3]. Ich ślub odbył się 20 października 1853 roku[3].
Pierwsze miesiące po ślubie, Harrisonowie spędzili w North Bend, a w 1854 przenieśli się do Indianapolis, gdzie Benjamin rozpoczął praktykę prawniczą[1]. Z powodu złej sytuacji finansowej i pożaru domu, Caroline przeniosła się na jakiś czas do swoich rodziców[1]. Po wojnie secesyjnej ich sytuacja materialna się poprawiła, więc oboje zamieszkali w domu, ukończonym w 1875 roku[4]. Benjamin zaczął wówczas interesować się polityką i w 1881 roku został senatorem[4]. Ponieważ Caroline często chorowała, a w międzyczasie przeszła także operację i rekonwalescencję, często nie spędzała czasu z mężem w Waszyngtonie[4].
Gdy w 1889 roku jej mąż obejmował urząd prezydenta, ona została pierwszą damą[4]. Z początkiem kadencji, planowała wybudować nową siedzibę prezydencką, gdyż uważała Biały Dom, za zbyt podniszczony[4]. Część jej poprzedniczek także to planowało, jednak Caroline poprosiła męża, by wystąpił z wnioskiem do Kongresu[5]. Ze względu na błąd polityczny prezydenta, którym zraził do projektu spikera Izby Reprezentantów, inicjatywa zakończyła się niepowodzeniem[5]. Wówczas Caroline postanowiła przeprowadzić renowację Białego Domu, na którą otrzymała 35 tysięcy dolarów od Kongresu[5]. Przez 2 lata udało się zainstalować nowe ogrzewanie, wybudować nową kuchnię, dodatkowe łazienki przy sypialniach, położyć nowe podłogi, sprowadzić nowe meble i zainstalować światło elektryczne[5].
Oprócz renowacji, pierwsza dama wydawała przyjęcia, a także założyła stowarzyszenie Córy Rewolucji Amerykańskiej, gdy Synowie Rewolucji odmówili przyjmowania kobiet[6]. Wprowadziła także zwyczaj wystawiania choinki przed Białym Domem w okresie świąt Bożego Narodzenia[6]. Angażowała się także w akcji charytatywne, jak choćby zbiórkę pieniędzy na Johns Hopkins University[6]. W 1890 roku Caroline została zaatakowana, z powodu prezentu – domku letniskowego – jaki otrzymała od poczmistrza generalnego Johna Wanamakera[7]. Pojawiły się oskarżenia o korupcję, wobec których prezydent zapłacił za posiadłość 10 tysięcy dolarów[7].
Tuż przed wyborami w 1892 roku, pierwsza dama zachorowała[7]. Zmarła 25 października, prawdopodobnie w wyniku tyfusu lub gruźlicy[7].
Życie prywatne
Caroline Scott poślubiła Benjamina Harrisona 20 października 1853 roku w Oxford[3]. Para miała dwoje dzieci: Russella Benjamina (ur. 12 sierpnia 1854) i Mary Scott (ur. 3 kwietnia 1858)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 292.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 290.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 291.
- ↑ a b c d e L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 293.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 294.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 295.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 296.
Bibliografia
- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.)
Linki zewnętrzne
- Caroline Lavinia Scott Harrison (ang.). Biały Dom. [dostęp 2016-10-28].
Media użyte na tej stronie
Signature of Caroline Harrison, wife of Benjamin Harrison, former US president.