Caroline Wozniacki

Caroline Wozniacki
Ilustracja
Państwo

 Dania

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1990
Odense

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

styczeń 2020

Trener

Piotr Wozniacki, Mikkel Norby

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

30 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (11 października 2010)

Australian Open

W (2018)

Roland Garros

QF (2010, 2017)

Wimbledon

4R (2009–2011, 2014, 2015, 2017)

US Open

F (2009, 2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

52 (14 września 2009)

Australian Open

2R (2008)

Roland Garros

1R (2008, 2009)

Wimbledon

2R (2009)

US Open

3R (2009)

Strona internetowa

Caroline Wozniacki (Karolina Woźniacka[1], ur. 11 lipca 1990 w Odense) – duńska tenisistka pochodzenia polskiego.

Zwyciężyła w 30 turniejach WTA w grze pojedynczej, w tym sześciu rangi WTA Premier Mandatory i WTA Premier 5. W Wielkim Szlemie osiągnęła finał US Open 2009 i 2014. Swój pierwszy wielkoszlemowy tytuł zdobyła podczas Australian Open 2018. Zwyciężczyni Turnieju Mistrzyń w roku 2017. Liderka rankingu WTA na zakończenie sezonów 2010–2011. Przegraną z Uns Dżabir w trzeciej rundzie Australian Open 2020 zakończyła karierę zawodową.

Życie osobiste

Jej rodzice są Polakami, matka Anna była reprezentantką Polski w siatkówce, a ojciec Piotr był piłkarzem Miedzi Legnica, Zagłębia Lubin i SV Waldhof Mannheim, w latach osiemdziesiątych podpisał kontrakt z B 1909 Odense, wtedy na stałe przenieśli się do Danii[2][3]. Podobnie jak ojciec, wspiera klub piłkarski Liverpool F.C.[4] Jej brat jest piłkarzem Sunred Beach FC. Tenisistka mówi płynnie po duńsku, polsku i angielsku.

31 grudnia 2013 zaręczyła się z golfistą Rorym McIlroyem[5], lecz ten zerwał zaręczyny w maju 2014 roku[6].

16 czerwca 2019 we Włoszech wzięła ślub z amerykańskim koszykarzem Davidem Lee[7].

Kariera zawodowa

2008

Caroline Wozniacki podczas US Open 2008

Rok 2008 rozpoczęła od występu w wielkoszlemowym Australian Open. Dotarła tam do 4 rundy, eliminując po drodze m.in. Alonę Bondarenko. Dunkę pokonała Serbka Ana Ivanović w dwóch setach 6:1, 7:6 (mimo prowadzenia Wozniacki w drugim secie 5:3 i dwóch piłek setowych).

Później wzięła udział w turnieju w Dosze, w którym doszła do ćwierćfinału, pokonując kolejno reprezentującą Tajwan Chan Yung-jan 3:6, 6:2, 6:3, rozstawioną z nr 8 Francuzkę Marion Bartoli 6:2, 6:3 oraz Anabel Medinę-Garrigues z Hiszpanii 3:6, 7:6(3), 6:3. Przegrała dopiero z rozstawioną z numerem 4 Mariją Szarapową 0:6, 1:6.

Doszła też do ćwierćfinału turnieju w Memphis, przegrywając z późniejszą zwyciężczynią turnieju, Amerykanką Lindsay Davenport 0:6, 2:6.

Sukces odniosła też w bardzo mocno obsadzonych turniejach w Indian Wells oraz Miami, dochodząc w obu do czwartej rundy. W Indian Wells przegrała z rozstawioną z numerem 2 Swietłaną Kuzniecową 2:6, 3:6, natomiast na Florydzie z późniejszą triumfatorką Sereną Williams 3:6, 3:6.

Wzięła też udział w innych turniejach nie odnosząc w nich jednak spektakularnych sukcesów (np. II runda w Berlinie czy III w Rzymie, French Open i Wimbledonie).

Swój pierwszy tytuł wywalczyła w Sztokholmie, pokonując kolejno Angelique Kerber, Emmę Laine, Anabel Medinę Garrigues, Agnieszkę Radwańską oraz Wierę Duszewinę w finale. Awansowała na 23. miejsce w rankingu.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie odpadła w trzeciej rundzie po przegranej z późniejszą złotą medalistką Jeleną Diemientjewą. W pierwszej rundzie wygrała z Salimą Safar 6:4, 6:1, natomiast w drugiej pokonała rozstawioną z nr 10 Słowaczkę Danielę Hantuchovą 6:1, 6:3.

Następnie wzięła udział w turnieju Pilot Pen Tennis rozgrywanym w New Haven. Turniej kategorii II należy do cyklu US Open Series i jest ostatnim rozgrywanym przed wielkoszlemowym US Open. W pierwszej rundzie pokonała Słowaczkę Dominikę Cibulkovą, która skreczowała po pierwszym secie wygranym przez Dunkę 7:6(7). W drugiej rundzie Wozniacki spotkała się z Monicą Niculescu, z którą wygrała 6:3, 6:3. W ćwierćfinale pokonała rozstawioną z numerem 3 Francuzkę Marion Bartoli 6:4, 6:0, a w półfinale jej młodszą rodaczkę Alizé Cornet 7:5, 6:4. W finale spotkała się z Rosjanką Anną Czakwetadze rozstawioną z jedynką. Pokonała ją w trzech setach 3:6, 6:4, 6:1. Zdobyła tym samym swój drugi, do tej pory najważniejszy tytuł w karierze i awansowała na 18. miejsce w rankingu WTA.

Pod koniec września wygrała swój pierwszy turniej deblowy. W Pekinie, podczas turnieju kategorii II China Open 2008, grając w parze z Anabel Mediną Garrigues pokonały w finale Chinki Han Xinyun i Xu Yifan 6:1, 6:3.

2009

Wozniacki w meczu czwartej rundy US Open 2009

Sezon 2009 zaczęła od turnieju w Auckland, gdzie w ćwierćfinale przegrała z Jeleną Wiesniną 3:6, 6:0, 3:6. Następnie dotarła do ćwierćfinału turnieju w Sydney pomimo trzech piłek meczowych przegrała z Sereną Wiliams 7:6, 3:6, 6:7. W Australian Open w I rundzie wygrała z Szachar Pe’er 6:3, 6:2, w II rundzie wygrała z Virginia Ruano Pascual 6:3, 6:3, ale przegrała w III rundzie z Jeleną Dokić 6:3, 1:6, 2:6.

Wozniacki wzięła udział w turnieju Pattaya, gdzie w ćwierćfinale przegrała z rozstawioną z numerem 8. Magdaléną Rybárikovą 6:4, 6:1. Następnie doszła do finału turnieju w Memphis, gdzie przegrała z Wiktoryją Azaranką 1:6, 3:6, następnie z Wiktoryją Azaranką wygrały ten turniej w deblu.

W Indian Wells doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Wierą Zwonariową 4:6, 2:6. W Miami doszła do ćwierćfinału wygrywając po drodze z Jeleną Dokić, Patty Schnyder, Jeleną Diemientjewą i przegrywając ze Swietłaną Kuzniecową 4:6, 7:6, 1:6.

Na turnieju w Ponte Vedra Beach wygrała swój 4 turniej wygrywając w finale z Aleksandrą Wozniak 6:1, 6:2. W turnieju w Charlestonie doszła do finału, gdzie w półfinale pokonała Jelenę Diemientjewą, ale w finale przegrała z Sabine Lisicki 2:6, 4:6.

W Stuttgarcie odpadła w II rundzie przegrywając z Marion Bartoli 6:7, 4:6. W turnieju w Rzymie odpadła w III rundzie z Wiktoryją Azaranką 2:6, 2:6. W turnieju w Madrycie odpadła z liderką rankingu Dinarą Safiną 2:6, 4:6.

We French Open w była rozstawiona z 10 i w I rundzie wygrała z Wierą Duszewiną 4:6, 7:5, 6:1. W II rundzie spotkała się Jill Craybas i wygrała 6:1, 6:4, ale w III rundzie uległa Soranie Cirstei 6:7, 5:7.

W lipcu wygrała turniej w Eastbourne pokonując w finale Virginie Razzano 7:6, 7:5. Na Wimbledonie odpadła w IV rundzie z Sabine Lisicki 4:6, 4:6.

W Sztokholmie w dzień swoich urodzin przegrała w finale z Maríą José Martínez Sánchez. W turnieju w Los Angeles przegrała w II rundzie, w turnieju w Cincinnati odpadła w ćwierćfinale, a w Toronto przegrała w II rundzie. Następnie wygrała turniej w New Haven pokonując w finale Jelenę Wiesninę 6:2, 6:4. Na US Open osiągnęła swój pierwszy wielkoszlemowy finał gdzie przegrała z Kim Clijsters 5:7, 3:6. Po tym turnieju została 6. rakietą świata.

W turnieju w Tokio musiała oddać mecz w II rundzie Aleksandrze Wozniak. W Pekinie odpadła w II rundzie z Maríą José Martínez Sánchez 7:6, 6:7, 0:6. W turnieju w Osace przegrała w półfinale z Samanthą Stosur 0:6, 6:4, 4:6. W Luksemburgu w I rundzie przy prowadzeniu 7:5, 5:0 oddała mecz Anne Kremer.

W turnieju mistrzyń w Dosze wygrała swój pierwszy mecz z Wiktoryją Azaranką 1:6, 6:4, 7:5. W drugim meczu wygrała z Wierą Zwonariową 6:0, 6:7, 6:4. W III meczu przegrała z Jeleną Janković 2:6, 2:6 mimo to awansowała do półfinału, gdzie musiała oddać mecz Serenie Williams.

Sezon skończyła na 4. pozycji w rankingu WTA.

2010

Caroline Wozniacki podczas US Open 2010 w charakterystycznym stroju zaprojektowanym przez Stellę McCartney

Sezon zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie przegrała w I rundzie z Li Na 6:2, 3:6, 2:6. W Australian Open została rozstawiona z numerem 4. W I rundzie wygrała z Aleksandrą Wozniak 6:4, 6:2. Następnie wygrała z Julią Görges 6:3, 6:1. W III rundzie wygrała z Szachar Pe’er 6:4, 6:0, ale w IV rundzie przegrała z Li Na 4:6, 3:6. Po Australian Open awansowała na 3. pozycję w rankingu WTA.

W turnieju w Dubaju była rozstawiona z numerem 1 i w III rundzie przegrała z Szachar Pe’er 2:6, 5:7. Na BNP Paribas Open została rozstawiona z numerem 2. W II rundzie wygrała z Vanią King 5:7, 6:2, 6:4. W III rundzie wygrała z Mariją Kirilenko 6:0, 6:3. W IV rundzie wygrała z Nadieżdą Pietrową 6:3, 3:6, 6:0. W ćwierćfinale wygrała ze Zheng Jie 6:4, 4:6, 6:1. W półfinale wygrała z Agnieszką Radwańską 6:2, 6:3. Następnie przegrała w finale z Jeleną Janković 2:6, 4:6. Po turnieju w Indian Wells awansowała na 2. miejsce w rankingu WTA. W Miami w I rundzie wygrała 3:6, 6:3, 6:4 z Cwetanę Pironkową, w II rundzie wygrała z Mariją Kirilenko 1:6, 6:1, 6:4, w kolejnej rundzie spotkała się Anastasiją Pawluczenkową i wygrała 6:2, 6:2. W ćwierćfinale uległa Justine Henin 7:6(5), 3:6, 4:6.

W turnieju MPS Group Championships 2010 rangi International rozgrywanym w Ponte Beach obroniła tytuł zdobyty rok wcześniej pokonując w finale Wolhę Hawarcową 6:2, 7:5. Następnie pojechała do Charlestonu, gdzie w półfinale w czasie meczu doznała kontuzji i musiała oddać mecz Wierze Zwonariowej. W turnieju w Stuttgarcie została rozstawiona z numerem 1. W sierpniu 2010 w turnieju Rogers Cup poprzedzającym US Open, w Montrealu, wygrała pokonując Wierę Zwonariową 6:3, 6:2. W tym samym tygodniu wygrała turniej Pilot Pen Tennis, w finale z Nadieżdą Pietrową wynikiem 6:3, 3:6, 6:3. Była to jej trzecia z rzędu wygrana impreza w New Haven.

Została rozstawiona z numerem 1 w US Open 2010, gdzie jako zwyciężczyni US Open Series ubiegała się o dodatkowy milion dolarów nagrody w przypadku wygranej – łącznie 2,7 mln USD – czyli najwyższej nagrody dla kobiety w jakimkolwiek sporcie wszech czasów. Jednak odpadła w półfinale z Wierą Zwonariową 4:6. 3:6, inkasując ćwierć tej kwoty w dodatku do premii za półfinał, łącznie $650,000.

Następnie wygrała Toray Pan Pacific Open w Tokio. Dostając się do ćwierćfinału China Open w Pekinie, zapewniła sobie nr 1 w rankingu światowym WTA na 11 października 2010. Wygrała także ten turniej, pokonując w finale Wierę Zwonariową 6:3, 3:6, 6:3.

Na zakończenie sezonu w Dosze podczas Sony Ericsson Championships 2010 zagrała w grupie kasztanowej wraz z Francescą Schiavone, Samanthą Stosur oraz Jeleną Diemientjewą. W pierwszym meczu rozgrywek grupowych wygrała z Diemientjewą 6:1, 6:1. W drugim przegrała ze Stosur 4:6, 3:6. W trzecim wygrała ze Schiavone 3:6, 6:1, 6:1 – tym samym zapewniła sobie pierwsze miejsce w światowym rankingu WTA na koniec roku. W półfinale wygrała z Wierą Zwonariową 7:5, 6:0. W finale, i ostatnim meczu jej sezonu, przegrała z Kim Clijsters 3:6, 7:5, 3:6.

2011

Caroline Wozniacki podczas Australian Open 2011

Na początek sezonu, rozstawiona z nr 1, po wolnym losie w I rundzie, przegrała z Dominiką Cibulkovą w II rundzie wynikiem 3:6, 3;6 w Medibank International Sydney.

W Australian Open była również rozstawiona jako nr 1. W I rundzie wygrała z Giselą Dulko wynikiem 6:3, 6:4. W II rundzie wygrała z Vanią King wynikiem 6:1, 6:0. W III rundzie wygrała z Dominiką Cibulkovą wynikiem 6:4, 6:3. W IV rundzie wygrała z Anastasiją Sevastovą wynikiem 6:3, 6:4. W ćwierćfinale wygrała z Francescą Schiavone 3:6, 6:3, 6:3. W półfinale przegrała z Li Na wynikiem 6:3, 5:7, 3:6, a serwowała piłkę meczową w drugim secie przy stanie 5:4.

Caroline Wozniacki podczas French Open 2011

Z dniem 14 lutego 2011 straciła pierwsze miejsce w rankingu światowym WTA Tour na korzyść Kim Clijsters, mistrzyni Australian Open 2011. Ponieważ Clijsters nie wzięła udziału w następnym turnieju, Dubai Duty Free Tennis Championships, Wozniacki mogła odrobić straty o ile dostałaby się do półfinału w Dubaju. Rozstawiona z nr 1., nie zagrała w I rundzie. W II rundzie wygrała przez krecz rywalki z Anną Czakwetadze przy stanie 6:1, 3:5. W III rundzie wygrała z Ayumi Morita wynikiem 6:1, 6:0. W ćwierćfinale pokonała Szachar Pe’er wynikiem 6:2, 6:4, tym samym powracając do pierwszego miejsca w rankingu WTA Tour z dniem 21 lutego 2011. W półfinale wygrała po raz pierwszy w życiu z Jeleną Janković wynikiem 7:5, 6:3. W finale pokonała Swietłanę Kuzniecową wynikiem 6:1, 6:3 zdobywając pierwszy tytuł w sezonie i odzyskując miejsce liderki w światowym rankingu WTA Tour.

W następnym tygodniu, jako liderka rankingu wystartowała w turnieju Qatar Ladies Open. Pierwszą rundę jako najwyżej rozstawiona zawodniczka miała wolną. W II rundzie dość łatwo pokonała Nadieżdę Pietrową 6:3, 6:2. W ćwierćfinale wygrała z Flavią Pennettą 6:2, 6:0, a w półfinale łatwo wygrała z Marion Bartoli 6:1, 6:1. Dopiero w finale musiała uznać wyższą dyspozycję dnia turniejowej dwójki Wiery Zwonariowej, z którą przegrała 4:6, 4:6.

W marcu wygrała turniej w Indian Wells.

Wozniacki była rozstawiona z nr 1 w Sony Ericsson Open w Miami. Przegrała tam w IV rundzie z rozstawioną z nr 21 Andreą Petković wynikiem 5:7, 6:3, 6–3:6.

10 kwietnia 2011 wygrała turniej Family Circle Cup w Charlestonie. Następnie dotarła do finału Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie, gdzie przegrała z Julią Görges 6:7(3), 3:6. Następnie ponownie musiała uznać wyższość Görges podczas Mutua Madrileña Madrid Open przegrywając w trzeciej rundzie 4:6, 6:1, 3:6. Następnie dotarła do półfinału Internazionali BNL d’Italia w Rzymie, gdzie przegrała z Mariją Szarapową wynikiem 5:7, 3:6. 21 maja 2011 wygrała Brussels Ladies Open w Brukseli, wygrywając w finale z Peng Shuai wynikiem 2:6, 6:3, 6:3.

Podczas drugiego w tym sezonie turnieju wielkoszlemowego French Open w Paryżu rozstawiona z nr 1 Wozniacki nie miała większych problemów z przejściem I rundy pokonując Kimiko Date-Krumm 6:0, 6:2. W II rundzie pokonała Aleksandrę Wozniak 6:3, 7:6(6). Nieoczekiwanie zakończyła dość wcześnie turniej przegrywając w III rundzie z Danielą Hantuchovą wynikiem 1:6; 3:6.

12 czerwca 2011 wygrała w Kopenhadze E-Boks Danish Open 2011, pokonując w finale Lucię Šafářovą wynikiem 6:1, 6:4.

W Wimbledon 2011 niespodziewanie przegrała w IV rundzie z Dominiką Cibulkovą w trzech setach, już po prowadzeniu 6:1. Była to druga w tym sezonie przegrana z Dominiką Cibulkovą.

W pierwszym turnieju po Wimbledonie, Rogers Cup w Toronto, była rozstawiona z nr 1. i miała wolny los w I rundzie. W II niespodziewanie przegrała z Robertą Vinci wynikiem 4:6, 5:7. W następnym tygodniu, w identycznej sytuacji, przegrała w turnieju Western & Southern Open 2011 nieopodal Cincinnati z Christiną McHale identycznym wynikiem 4:6, 5:7.

27 sierpnia 2011, po raz czwarty z rzędu, wygrała turniej w New Haven, New Haven Open at Yale, pokonując w finale Petrę Cetkovską wynikiem 6:4, 6:1.

Na US Open 2011 Wozniacki była rozstawiona z nr 1. W I rundzie wygrała z Nurią Llagostera Vives wynikiem 6:3, 6:1. W II rundzie pokonała Arantxę Rus z wynikiem 6:2, 6:0. W III rundzie pokonała Vanię King 6:2, 6:4. W IV rundzie po przegrywaniu już 6:7, 1:4, pokonała Swietłanę Kuzniecową wynikiem 6:7, 7:5, 6:1[8]. W ćwierćfinale Wozniacki pokonała Andreę Petković z wynikiem 6:1, 7:6. W półfinale przegrała z Sereną Williams z wynikiem 2:6, 4:6.

Następnie wzięła udział w turnieju Toray Pan Pacific Open 2011 w Tokio, gdzie przegrała w III rundzie z Kaią Kanepi z wynikiem 5:7, 6:1, 4:6, pomimo tego, że w 3. secie prowadziła stosunkiem 3:0 i 4:3 przy zachowaniu własnego podania.

W turnieju China Open w Pekinie dotarła do ćwierćfinału, w którym przegrała z Flavią Pennetta z wynikiem 6:3, 0:6, 6:7(2).

2012

Caroline Wozniacki podczas spotkania drugiej rundy na French Open 2012

Udział w wielkoszlemowym Australian Open zakończyła na ćwierćfinale i została zdetronizowana w rankingu przez zwyciężczynię turnieju Wiktoryję Azarankę.

Doszła do finału w Kopenhadze, gdzie przegrała z Angelique Kerber 4:6, 4:6. Większym osiągnięciem były jednak półfinały prestiżowych zawodów w Miami i Montrealu.

Podczas French Open osiągnęła trzecią rundę, a na Wimbledonie i w US Open zmagania skończyła już na pierwszej. W ćwierćfinale olimpiady w Londynie pokonała ją złota medalistka Serena Williams.

Wozniacki zdobyła pierwszy tytuł w sezonie dopiero we wrześniu w Seulu. Jako rozstawiona z numerem pierwszym pokonała w finale Kaię Kanepi 6:1, 6:0. W moskiewskim turnieju oznaczona była dziką kartą i numerem trzecim, w finale pokonała Samanthę Stosur 6:2, 4:6, 7:5.

Po raz pierwszy od 2009 roku nie brała udziału w Mistrzostwach WTA, nawet jako rezerwowa. Uczestniczyła jednak w WTA Tournament of Champions. Po przebrnięciu przez fazę grupową bez przegranego meczu pokonała Cwetanę Pironkową 6:4, 6:1. W finale przegrała jednak z Nadieżdą Pietrową wynikiem 2:6, 1:6. Sezon zakończyła na 10. pozycji w rankingu WTA.

2013

Wozniacki w 2013 roku

Sezon 2013 Wozniacki rozpoczęła od udziału w turnieju w Brisbane, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z Ksieniją Pierwak 6:2, 3:6, 6:7(1). W turnieju w Sydney w pierwszej rundzie wygrała z Urszulą Radwańską 6:1, 6:2, lecz w kolejnym meczu uległa Swietłanie Kuzniecowej 6:7(4), 6:1, 2:6. W wielkoszlemowym Australian Open, rozstawiona z numerem dziesiątym, pokonała Sabine Lisicki 2:6, 6:3, 6:3. W kolejnym meczu zwyciężyła z Donną Vekić 6:1, 6:4. W następnym spotkaniu wygrała z Łesią Curenko wynikiem 6:4, 6:3. W czwartej rundzie Caroline Wozniacki zmierzyła się ze Swietłaną Kuzniecową, z którą przegrała wynikiem 2:6, 6:2, 5:7.

Podczas zawodów w Dosze, rozstawiona z numerem dziesiątym, osiągnęła ćwierćfinał. W początkowych fazach turnieju zwyciężyła bez straty seta m.in. z Mervaną Jugić-Salkić, Soraną Cîrsteą i Moną Barthel. W pojedynku o półfinał przegrała jednak z Agnieszką Radwańską wynikiem 2:6, 5:7. Następnie osiągnęła półfinał turnieju w Dubaju. W rozgrywkach pokonała Lucie Šafářovą 6:2, 6:2, Zheng Jie 6:0, 6:1 i Marion Bartoli 4:6, 6:1, 6:4. W spotkaniu półfinałowym uległa Petrze Kvitovej wynikiem 3:6, 4:6. Najwyżej rozstawiona w Kuala Lumpur przegrała w pierwszej rundzie z Wang Qiang 6:2, 6:7(1), 1:6.

W Indian Wells Wozniacki w kolejnych meczach wygrywała z Alizé Cornet, Jeleną Wiesniną i Nadieżdą Pietrową. Półfinał osiągnęła dzięki walkowerowi Wiktoryi Azaranki. W kolejnym spotkaniu pokonała Angelique Kerber wynikiem 2:6, 6:4, 7:5. W finale przegrała z Mariją Szarapową 2:6, 2:6. W Miami w swym pierwszym pojedynku wygrała z Karolíną Plíškovą, a w kolejnej rundzie przegrała z Garbiñe Muguruzą 2:6, 4:6. W Charleston osiągnęła ćwierćfinał, w którym uległa Stefanie Vögele 6:3, 4:6, 3:6.

W Stuttgarcie uległa w pierwszym meczu Carli Suárez Navarro 6:7(6), 1:6. Także w pierwszej rundzie odpadła w Madrycie, przegrywając z Jarosławą Szwiedową 2:6, 4:6. Również w Rzymie uległa Bojanie Jovanovski 6:2, 4:6, 6:7(5) w pierwszym spotkaniu. W Brukseli rywalizację rozpoczęła od drugiej rundy, przegrywając z Zheng Jie 2:6, 4:6. Na French Open Dunka pokonała Laurę Robson w dwóch setach, by następnie ulec Bojanie Jovanovski 6:7(2), 3:6.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od udział w zawodach w Eastbourne. Rozstawiona z numerem piątym Wozniacki osiągnęła półfinał. Do drugiej rundy awansowała dzięki kreczowi Tamiry Paszek przy stanie 6:2, 2:2. Następnie dwa razy do czterech gemów pokonała Robson. W spotkaniu ćwierćfinałowym zwyciężyła z Jekatieriną Makarową 4:6, 6:0, 6:3. W meczu o finał lepsza okazała się kwalifikantka Jamie Hampton, z którą Dunka przegrała 7:6(8), 5:7, 3:6. Na Wimbledonie pokonała w pierwszej rundzie Estrellę Cabezę Candelę 6:0, 6:2, by następnie przegrać z Petrą Cetkovską 2:6, 2:6.

Cykl US Open Series zaczęła od porażki z Soraną Cîrsteą 7:5, 6:7(0), 4:6 w swoim pierwszym meczu w Toronto. W Cincinnati awansowała do ćwierćfinału, pokonując kolejno Peng Shuai 6:1, 6:1, Monikę Niculescu 6:4, 6:3 i Petrę Kvitovą 3:6, 6:2, 6:3. W meczu o półfinał uległa Wiktoryi Azarance 3:6, 6:7(5). W New Haven Dunka w pierwszej rundzie pokonała Peng Shuai po kreczu przy stanie 2:6, 3:1. W kolejnych spotkaniach wygrała z Karin Knapp 6:1, 7:5 i Sloane Stephens 7:6(6), 6:2. W meczu półfinałowym przegrała z Simoną Halep 2:6, 5:7. Na US Open rozstawiona z numerem szóstym Wozniacki pokonała Duan Yingying 6:2, 7:5 oraz Chanelle Scheepers 6:1, 6:2. W trzecim pojedynku przegrała jednak z kwalifikantką Camilą Giorgi 6:4, 4:6, 3:6.

Okres zawodów azjatyckich rozpoczęła od pokonania Flavia Pennetta 6:2, 6:3 w drugiej rundzie w Tokio. Następnie wygrała z Magdaléną Rybárikovą dwa sety po 6:1. W ćwierćfinale odniosła triumf nad Lucie Šafářovą wynikiem 2:6, 6:3, 6:2. W półfinale przegrała z Angelique Kerber 4:6, 6:7(5). W Pekinie Wozniacki pokonała Niculescu i Stephens wynikami 6:3, 6:1. W ćwierćfinale uległa Serenie Williams 1:6, 4:6.

Jedyne turniejowe zwycięstwo w sezonie zanotowała w Luksemburgu, gdzie pokonała Mandy Minellę 6:3, 7:6(2), Monikę Niculescu 6:3, 6:2 i Bojanę Jovanovski 6:3, 3:6, 6:3. W spotkaniu półfinałowym wygrała z Niemką Sabine Lisicki 6:4, 6:4, a w meczu mistrzowskim pokonała inną Niemkę Annikę Beck 6:2, 6:2.

W zawodach TEB BNP Paribas WTA Championships kończących sezon pełniła funkcję pierwszej rezerwowej. Rok 2013 zakończyła na 10. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

2014

Caroline Wozniacki (pierwsza od lewej) z innymi uczestniczkami turnieju WTA Finals 2014

Sezon 2014 Wozniacki rozpoczęła od pokonania Julii Görges w pierwszej rundzie w Sydney. W kolejnym meczu przegrała jednak z Lucie Šafářovą. Na Australian Open Dunka pokonała Lourdes Domínguez Lino 6:0, 6:2 i Christinę McHale 6:0, 1:6, 6:2, by w trzeciej rundzie ulec Garbiñe Muguruzie 6:4, 5:7, 3:6.

Podczas zawodów w Dosze przegrała w drugiej rundzie z Yaniną Wickmayer 4:6, 5:7. Następnie osiągnęła półfinał turnieju w Dubaju. W rozgrywkach pokonała Sabine Lisicki 2:6, 6:3, 6:3, Annikę Beck 6:4, 6:4 i Soranę Cîrsteę 6:1, 6:2. W spotkaniu półfinałowym uległa Venus Williams wynikiem 3:6, 2:6.

W Indian Wells Wozniacki wygrała z Bojaną Jovanovski i Jarosławą Szwiedową. W czwartej rundzie nie sprostała Jelenie Janković. W Miami w swym pierwszym pojedynku wygrała z Móniką Puig 1:6, 6:1, 6:3. Następnie pokonała dwie Amerykanki – Sloane Stephens i Varvarę Lepchenko – oddając im po jednym gemie. W meczu o półfinał przegrała z Li Na 5:7, 5:7. W Monterrey zanotowała półfinał, w którym uległa Anie Ivanović 6:7(5), 4:6.

Okres gry na nawierzchni ceglanej rozpoczęła zwycięstwem 6:2, 6:2 nad Jekatieriną Makarową w Madrycie. W drugiej rundzie uległa Robercie Vinci 3:6, 3:6. Na French Open Dunka przegrała 6:7(5), 6:4, 2:6 w pierwszej rundzie z Yaniną Wickmayer.

Na trawiastych kortach w Eastbourne Wozniacki pokonała Samanthę Stosur, Sloane Stephens i Camilę Giorgi. W półfinale przegrała jednak z Angelique Kerber 6:3, 6:7(3), 3:6. Na Wimbledonie pokonała Szachar Pe’er, Naomi Broady i Anę Konjuh, tracąc w tych pojedynkach łącznie jedenaście gemów. W czwartej rundzie przegrała 2:6, 5:7 z Barborą Záhlavovą-Strýcovą.

W lipcu triumfowała z zawodach WTA International Series w Stambule. Najwyżej rozstawiona Dunka pokonała w finale Robertę Vinci 6:1, 6:1. W Montrealu awansowała do ćwierćfinału, tracąc łącznie sześć gemów w meczach z Danielą Hantuchovą, Klárą Koukalovą i Shelby Rogers. W meczu o półfinał uległa Serenie Williams 6:4, 5:7, 5:7. Na drodze do półfinału w Cincinnati, gdzie ponownie uległa Serenie Williams, zwyciężyła m.in. z Angelique Kerber i Agnieszką Radwańską. W New Haven przegrała w drugiej rundzie z Camilą Giorgi 4:6, 2:6. Udział w US Open rozpoczęła od zwycięstwa z Magdaléną Rybárikovą po kreczu przy stanie 6:1, 3:6, 2:0. W kolejnych spotkaniach wygrała z Alaksandrą Sasnowicz, Andreą Petković i Mariją Szarapową (6:4, 2:6, 6:2). W ćwierćfinale straciła jednego gema w pojedynku z Sarą Errani, a do finału awansowała po kreczu Peng Shuai przy stanie 7:6(1), 4:3. W swoim drugim meczu mistrzowskim na kortach w Nowym Jorku uległa Serenie Williams 6:3, 6:3.

Okres gry na kortach w Azji Wozniacki rozpoczęła od finału zawodów w Tokio. Przegrała w nim z Aną Ivanović 2:6, 6:7(2). W Wuhanie Dunka awansowała do półfinału, uległa w nim jednak Eugenie Bouchard 2:6, 3:6. W swoim pierwszym meczu w Pekinie przegrała z Samanthą Stosur. W turnieju WTA Finals w Singapurze tenisistka wygrała wszystkie mecze w fazie grupowej – z Szarapową, Radwańską i Kvitovą. W półfinale przegrała z Williams 6:2, 3:6, 7:6(6). Mecz ten został uznany najlepszym spotkaniem sezonu, za co otrzymał nagrodę WTA Awards[9]. Wozniacki zakończyła rok na 8. miejscu w rankingu WTA Tour.

2015

Caroline podczas zawodów Mutua Madrid Open 2015 w Madrycie

Sezon ten Dunka rozpoczęła od finału w Auckland, gdzie uległa Venus Williams. W Australian Open po wygranej w pierwszej rundzie z Taylor Townsend, w kolejnym etapie nie sprostała dwukrotnej zwyciężczyni tej imprezy, Wiktoryi Azarance. Później docierała do półfinału turniejów w Dubaju i do ćwierćfinału zawodów w Dosze, ponownie przegrywając z Azaranką. Na początku marca triumfowała w turnieju kategorii WTA International Series w Kuala Lumpur, pokonując w trzech setach Alexandrę Dulgheru.

W turnieju WTA Premier Mandatory w Indian Wells Dunka przegrała w trzeciej rundzie 4:6, 4:6 z Belindą Bencic, pokonawszy we wcześniejszym meczu kwalifikantkę Uns Dżabir. W zawodach tej samej rangi w Miami Caroline Wozniacki wygrała z Madison Brengle, oddając jej jednego gema, oraz z Kaią Kanepi po trzysetowy, pojedynku. W czwartej rundzie lepszą okazała się Venus Williams, która zakończyła mecz w dwóch setach.

W pierwszym starcie na nawierzchni ceglanej Wozniacki dotarła do finału zawodów w Stuttgarcie, pokonując m.in. rozstawioną z numerem drugim Simonę Halep 7:5, 5:7, 6:2. W meczu mistrzowskim przegrała z Angelique Kerber 6:3, 1:6, 5:7. W Madrycie Dunka osiągnęła ćwierćfinał, w którym lepsza okazała się Marija Szarapowa. W Rzymie Dunka przegrała w drugiej rundzie z Azaranką. Ten sam rezultat zanotowała podczas French Open – tym razem zwycięstwo odniosła Julia Görges.

Okres gry na nawierzchni trawiastej rozpoczęła w Eastbourne od półfinału z Belindą Bencic, w którym skreczowała przy stanie 0:3. Na Wimbledonie uległa w czwartej rundzie późniejszej finalistce Garbiñe Muguruzie 4:6, 4:6.

W pierwszych trzech turniejach zaliczanych do US Open Series 2015 (Stanford, Toronto, Cincinnati) nie wygrała meczu, odpadając w drugich rundach. W New Haven w półfinale przegrała z Petrą Kvitovą 7:5, 6:1. W US Open w drugiej rundzie lepsza okazała się inna Czeszka – Petra Cetkovská.

Okres gry na kortach w Azji rozpoczął się dla Dunki od półfinału w Tokio, gdzie ponownie poniosła porażkę w pojedynku z Bencic. W Wuhanie odpadła w drugiej rundzie, a w Pekinie zaszła rundę dalej. W Linzu także odpadła w drugiej rundzie. Sezon zakończyła kreczem w pierwszym meczu fazy grupowej turnieju WTA Elite Trophy.

2016

Wozniacki rozpoczęła sezon turniejem WTA w Auckland, gdzie w półfinale uległa Sloane Stephens wynikiem 2:6, 6:7(3). Osiągnęła również półfinał turnieju w Monterrey, w którego ćwierćfinale przegrała z Heather Watson. Dotarła też do półfinału US Open, pokonując wcześniej m.in. Swietłanę Kuzniecową czy Madison Keys, a przegrywając dopiero z Angelique Kerber wynikiem 4:6, 3:6. Swój 24 tytuł w karierze zdobyła podczas turnieju w Tokio, gdzie okazała się lepszą od Belindy Bencic, Carli Suárez Navarro, Magdy Linette, Agnieszki Radwańskiej, a w finale też Naomi Osaki (7:5, 6:3). Radwańska zrewanżowała się jej w trzecich rundach turniejów w Wuhanie i Pekinie. W Hongkongu Wozniacki zdobyła kolejny tytuł, pokonując w meczu mistrzowskim Kristinę Mladenovic 6:1, 6:7(4), 6:2. W Luksemburgu wycofała się przed ćwierćfinałem i nie zagrała w Zhuhai, zajmując ostatecznie 19. miejsce w rankingu.

2017

Wozniacki w zawodach w Indian Wells w 2017 roku

W każdym z trzech australijskich turniejów (Auckland, Sydney, Melbourne) Wozniacki wygrała po dwa mecze. Lepiej poszło jej w Dosze i Dubaju, gdzie dochodziła do finału. W pierwszym uległa Karolínie Plíškovej 3:6, 4:6, a w drugim przegrała z Eliną Switoliną 4:6, 2:6.

Przegrała w ćwierćfinale w Indian Wells z Kristiną Mladenovic 6:3, 6:7(4), 2:6, chociaż była bliska zwycięstwa w dwóch setach. W Miami po raz trzeci w sezonie osiągnęła finał, w którym musiała uznać wyższość Johanny Konty 4:6, 3:6. Na drodze do decydującego meczu pokonała m.in. Garbiñe Muguruzę (7:6(1), krecz) i Karolínę Plíškovą (5:7, 6:1, 6:1).

W Paryżu po pokonaniu Swietłany Kuzniecowej awansowała do ćwierćfinału, w którym nie sprostała późniejszej triumfatorce zawodów Jeļenie Ostapenko. W Eastbourne ponownie przegrała w finale z Plíškovą, tym razem 4:6, 4:6. Na Wimbledonie uległa Coco Vandeweghe w spotkaniu czwartej rundy.

Następnie zaliczyła kolejne finały w Båstad (porażka z Kateřiną Siniakovą 3:6, 4:6) i w Toronto (tam wygrana z Agnieszką Radwańska i liderką rankingu Plíškovą, zaś uległa Switolinie 4:6, 0:6), a także ćwierćfinał w Cincinnati i drugą rundę US Open.

Pierwszy wygranym turniejem w sezonie były zawody w Tokio, gdzie Dunka w finale pokonała Anastasiję Pawluczenkową wynikiem 6:0, 7:5. W Wuhanie w swoim pierwszym meczu uległa Marii Sakari, zaś w Pekinie w trzeciej rundzie pokonała ją Petra Kvitová. Spotkanie drugiej rundy w Hongkongu przeciw Lizette Cabrerze poddała walkowerem.

W kończącym sezon turnieju WTA Finals w Singapurze Wozniacki trafiła do grupy czerwonej. Pokonała Elinę Switolinę, Simonę Halep oraz uległa Caroline Garcii. Do półfinału awansowała z drugiego miejsca w grupie. W meczu o finał pokonała Karolínę Plíškovą, a w meczu mistrzowskim zwyciężyła Venus Williams 6:4, 6:4, po raz pierwszy w karierze triumfując w tych rozgrywkach.

Sezon zakończyła na trzecim miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

2018

Wozniacki zainaugurowała sezon 2018 występem w zawodach w Auckland, odnosząc zwycięstwo w pierwszej rundzie nad Madison Brengle 6:3, 6:0[10], następnie wygrała z Petrą Martić 6:2, 6:2[11]. W ćwierćfinale pokonała Sofię Kenin 4:6, 6:2, 6:4, po czym spotkała się w półfinale z Sachią Vickery, triumfując nad nią 6:4, 6:4[12]. W finale zawodów przegrała z Julią Görges 4:6, 6:7(4)[13]. W Australian Open, w którym wystartowała z numerem drugim, pokonała Mihaelę Buzărnescu 6:2, 6:3[14], Janę Fett 3:6, 6:2, 7:5, Kiki Bertens 6:4, 6:2[15] i Magdalénę Rybárikovą 6:3, 6:0[16]. W ćwierćfinale wygrała z Carlą Suárez Navarro 6:0, 6:7(3), 6:2, awansując po raz drugi w karierze do półfinału Australian Open[17]. W przedostatniej rundzie turnieju wyeliminowała Elise Mertens 6:3, 7:6(2)[18]. W finale pokonała Simonę Halep 7:6(2), 3:6, 6:4, zdobywając tym samym swój pierwszy wielkoszlemowy tytuł i wracając po 6 latach na pozycję liderki rankingu WTA[19].

W Petersburgu doszła do ćwierćfinału, w którym musiała uznać wyższość Darji Kasatkiny 6:7(2), 3:6[20], wcześniej zaś pokonała Anastasiję Potapową 6:0, 6:1[21].

W Dosze wygrała z Cariną Witthöft 6:2, 6:0 w drugiej rundzie[22], po czym wyeliminowała Monicę Niculescu 7:5, 6:1[23] i Angelique Kerber 7:6(4), 1:6, 6:3[24]. W półfinale nie sprostała Petrze Kvitovej, przegrywając 6:3, 6:7(3), 5:7[25].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej200620072008200920102011201220132014201520162017201820192020TytułyZ–P
Australian OpenAA4R3R4RSFQF4R3R2R1R3RW3R3R1 / 1336 – 12
French OpenA1R3R3RQF3R3R2R1R2RAQF4R1R0 / 1221 – 12
WimbledonQ12R3R4R4R4R1R2R4R4R1R4R2R3R0 / 1325 – 13
US OpenA2R4RFSFSF1R3RF2RSF2R2R3R0 / 1338 – 13
Ranking na koniec roku237641241110108171933381 / 51120 – 50

Występy w grze podwójnej

Turniej200620072008200920102011201220132014201520162017201820192020TytułyZ–P
Australian OpenAA2R1R1RAAAAAAAAAA0 / 31 – 3
French OpenAA1R1R2RAAAAAAAAA0 / 31 – 3
WimbledonAA1R2R2RAAAAAAAAA0 / 32 – 3
US OpenA1R2R3R2RAAAAAAAAA0 / 44 – 4
Ranking na koniec roku23815079701135560 / 138 – 13

Występy w grze mieszanej

Turniej200620072008200920102011201220132014201520162017201820192020TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
French OpenA1R1RAAAAAAAAAAA0 / 20 – 2
WimbledonAA2RAAAAAAAAAAA0 / 11 – 1
US OpenAA2RAAAAAAAAAAA0 / 11 – 0
0 / 42 – 3

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Tournament of Champions
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 55 (30–25)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.8 sierpnia 2008SztokholmTwardaRosja Wiera Duszewina6:0, 6:2
Zwyciężczyni2.23 sierpnia 2008New HavenTwardaRosja Anna Czakwetadze3:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni3.5 października 2008TokioTwardaEstonia Kaia Kanepi6:2, 3:6, 6:1
Finalistka1.26 października 2008LuksemburgTwarda (hala)Rosja Jelena Diemientjewa6:2, 4:6, 6:7(4)
Finalistka2.21 lutego 2009MemphisTwarda (hala)Białoruś Wiktoryja Azaranka1:6, 3:6
Zwyciężczyni4.12 kwietnia 2009Ponte BeachCeglanaKanada Aleksandra Wozniak6:1, 6:2
Finalistka3.19 kwietnia 2009CharlestonCeglanaNiemcy Sabine Lisicki2:6, 4:6
Finalistka4.17 maja 2009MadrytCeglanaRosja Dinara Safina2:6, 4:6
Zwyciężczyni5.20 czerwca 2009EastbourneTrawiastaFrancja Virginie Razzano7:6(5), 7:5
Finalistka5.11 lipca 2009BåstadCeglanaHiszpania María José Martínez Sánchez5:7, 4:6
Zwyciężczyni6.29 sierpnia 2009New HavenTwardaRosja Jelena Wiesnina6:2, 6:4
Finalistka6.13 września 2009US OpenTwardaBelgia Kim Clijsters5:7, 3:6
Finalistka7.21 marca 2010Indian WellsTwardaSerbia Jelena Janković2:6, 4:6
Zwyciężczyni7.12 kwietnia 2010Ponte BeachCeglanaBiałoruś Wolha Hawarcowa6:2, 7:5
Zwyciężczyni8.8 sierpnia 2010KopenhagaTwarda (hala)Czechy Klára Zakopalová6:2, 7:6(5)
Zwyciężczyni9.23 sierpnia 2010MontrealTwardaRosja Wiera Zwonariowa6:3, 6:2
Zwyciężczyni10.28 sierpnia 2010New HavenTwardaRosja Nadieżda Pietrowa6:3, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni11.2 października 2010TokioTwardaRosja Jelena Diemientjewa1:6, 6:2, 6:3
Zwyciężczyni12.9 października 2010PekinTwardaRosja Wiera Zwonariowa6:3, 3:6, 6:3
Finalistka8.31 października 2010DohaTwardaBelgia Kim Clijsters3:6, 7:5, 3:6
Zwyciężczyni13.20 lutego 2011DubajTwardaRosja Swietłana Kuzniecowa6:1, 6:3
Finalistka9.26 lutego 2011DohaTwardaRosja Wiera Zwonariowa4:6, 4:6
Zwyciężczyni14.20 marca 2011Indian WellsTwardaFrancja Marion Bartoli6:1, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni15.10 kwietnia 2011CharlestonCeglanaRosja Jelena Wiesnina6:2, 6:3
Finalistka10.24 kwietnia 2011StuttgartCeglana (hala)Niemcy Julia Görges6:7(3), 3:6
Zwyciężczyni16.21 maja 2011BrukselaCeglana Peng Shuai2:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni17.12 czerwca 2011KopenhagaTwarda (hala)Czechy Lucie Šafářová6:1, 6:4
Zwyciężczyni18.27 sierpnia 2011New HavenTwardaCzechy Petra Cetkovská6:4, 6:1
Finalistka11.15 kwietnia 2012KopenhagaTwarda (hala)Niemcy Angelique Kerber4:6, 4:6
Zwyciężczyni19.23 września 2012SeulTwardaEstonia Kaia Kanepi6:1, 6:0
Zwyciężczyni20.21 października 2012MoskwaTwarda (hala)Australia Samantha Stosur6:2, 4:6, 7:5
Finalistka12.4 listopada 2012SofiaTwarda (hala)Rosja Nadieżda Pietrowa2:6, 1:6
Finalistka13.17 marca 2013Indian WellsTwardaRosja Marija Szarapowa2:6, 2:6
Zwyciężczyni21.20 października 2013LuksemburgTwarda (hala)Niemcy Annika Beck6:2, 6:2
Zwyciężczyni22.20 lipca 2014StambułTwardaWłochy Roberta Vinci6:1, 6:1
Finalistka14.7 września 2014US OpenTwardaStany Zjednoczone Serena Williams3:6, 3:6
Finalistka15.21 września 2014TokioTwardaSerbia Ana Ivanović2:6, 6:7(2)
Finalistka16.10 stycznia 2015AucklandTwardaStany Zjednoczone Venus Williams6:2, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni23.8 marca 2015Kuala LumpurTwardaRumunia Alexandra Dulgheru4:6, 6:2, 6:1
Finalistka17.26 kwietnia 2015StuttgartCeglana (hala)Niemcy Angelique Kerber6:3, 1:6, 5:7
Zwyciężczyni24.25 września 2016TokioTwardaJaponia Naomi Ōsaka7:5, 6:3
Zwyciężczyni25.16 października 2016HongkongTwardaFrancja Kristina Mladenovic6:1, 6:7(4), 6:2
Finalistka18.18 lutego 2017DohaTwardaCzechy Karolína Plíšková3:6, 4:6
Finalistka19.25 lutego 2017DubajTwardaUkraina Elina Switolina4:6, 2:6
Finalistka20.1 kwietnia 2017MiamiTwardaWielka Brytania Johanna Konta4:6, 3:6
Finalistka21.1 lipca 2017EastbourneTrawiastaCzechy Karolína Plíšková4:6, 4:6
Finalistka22.30 lipca 2017BåstadCeglanaCzechy Kateřina Siniaková3:6, 4:6
Finalistka23.13 sierpnia 2017TorontoTwardaUkraina Elina Switolina4:6, 0:6
Zwyciężczyni26.24 września 2017TokioTwardaRosja Anastasija Pawluczenkowa6:0, 7:5
Zwyciężczyni27.29 października 2017SingapurTwarda (hala)Stany Zjednoczone Venus Williams6:4, 6:4
Finalistka24.7 stycznia 2018AucklandTwardaNiemcy Julia Görges4:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni28.27 stycznia 2018Australian OpenTwardaRumunia Simona Halep7:6(2), 3:6, 6:4
Zwyciężczyni29.30 czerwca 2018EastbourneTrawiastaBiałoruś Aryna Sabalenka7:5, 7:6(5)
Zwyciężczyni30.7 października 2018PekinTwardaŁotwa Anastasija Sevastova6:3, 6:3
Finalistka25.7 kwietnia 2019CharlestonCeglanaStany Zjednoczone Madison Keys6:7(5), 3:6

Gra podwójna 4 (2–2)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.26 lutego 2006MemphisTwarda (hala)Białoruś Wiktoryja AzarankaStany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
6:7(2), 3:6
Zwyciężczyni1.28 września 2008PekinTwardaHiszpania Anabel Medina Garrigues Han Xinyun
Xu Yifan
6:1, 6:3
Zwyciężczyni2.21 lutego 2009MemphisTwarda (hala)Białoruś Wiktoryja AzarankaUkraina Juliana Fedak
Holandia Michaëlla Krajicek
6:1, 7:6(2)
Finalistka2.12 stycznia 2020AucklandTwardaStany Zjednoczone Serena WilliamsStany Zjednoczone Asia Muhammad
Stany Zjednoczone Taylor Townsend
4:6, 4:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2009PółfinałStany Zjednoczone Serena Williams4:6, 1:0 krecz
2010FinałBelgia Kim Clijsters3:6, 7:5, 3:6
2011Faza grupowaPolska Agnieszka Radwańska
Rosja Wiera Zwonariowa
Czechy Petra Kvitová
5:7, 6:2, 6:4
2:6, 6:4, 3:6
4:6, 2:6
2013zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła)
2014PółfinałStany Zjednoczone Serena Williams6:2, 3:6, 6:7(6)
2017ZwycięstwoStany Zjednoczone Venus Williams6:4, 6:4
2018Faza grupowaCzechy Karolína Plíšková
Czechy Petra Kvitová
Ukraina Elina Switolina
2:6, 4:6
7:5, 3:6, 6:2
7:5, 5:7, 3:6

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions/WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2012FinałRosja Nadieżda Pietrowa2:6, 1:6
2015Faza grupowaRosja Swietłana Kuzniecowa5:7, 2:2 krecz

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Dania
I runda Tunezja: Salima Safar6:4, 6:1
II runda Słowacja: Daniela Hantuchová [10]6:1, 6:3
III runda Rosja: Jelena Diemientjewa [5]6:7, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Dania [8]
I runda Wielka Brytania: Anne Keothavong4:6, 6:3, 6:2
II runda Belgia: Yanina Wickmayer6:4, 3:6, 6:3
III runda Słowacja: Daniela Hantuchová6:4, 6:2
Ćwierćfinał Stany Zjednoczone: Serena Williams [4]0:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Dania
I runda Czechy: Lucie Hradecká6:2, 6:2
II runda Czechy: Petra Kvitová [11]2:6, 4:6

Osiągnięcia juniorskie

Gra pojedyncza

Mistrzyni

RokTurniejFinalistkaWynik
2003Dania KoldingDania Hanne-Skak Jensen3:6, 6:3, 6:1
2004Dania Rungsted KystDania Gluay Kampookaew7:5, 6:4
Norwegia OsloDania Gluay Kampookaew6:3, 6:3
Szwecja KramforsDania Nadia Laas-Hansen6:0, 6:3
Japonia OsakaSłowacja Dominika Cibulková6:3, 6:0
2005Japonia NagojaJaponia Ayumi Morita6:2, 0:6, 6:4
Wielka Brytania RoehamptonNowa Zelandia Marina Erakovic6:0, 6:3
Stany Zjednoczone Orange BowlRumunia Mihaela Buzărnescu6:1, 6:4
2006Wielka Brytania WimbledonSłowacja Magdaléna Rybáriková3:6, 6:1, 6:3
Japonia OsakaJaponia Ayumi Morita6:3, 2:6, 6:2

Finalistka

RokTurniejMistrzyniWynik
2003Dania KopenhagaFrancja Marina Cossou5:7, 4:6
2004 LuksemburgHolandia Michaëlla Krajicek6:4, 2:6, 2:6
2006Australia Australian OpenRosja Anastasija Pawluczenkowa6:1, 2:6, 3:6

Gra podwójna

Mistrzyni

RokTurniejPartnerkaFinalistkiWynik
2003Dania KoldingDania Hanne-Skak JensenSzwecja Diana Eriksson
Szwecja Nadja Roma
7:6(5), 6:4
2004Dania Rungsted KystDania Hanne-Skak JensenDania Nadia Laas-Hansen
Dania Gluay Kampookaew
6:4, 6:1
Norwegia OsloBelgia Yanina WickmayerNiemcy Sabrina Allaut
Niemcy Antonia Fohse
1:6, 6:3, 6:4
2005Stany Zjednoczone BradentonJaponia Ayumi MoritaRumunia Sorana Cîrstea
Rumunia Raluca Olaru
6:3, 5:7, 7:6(3)
2006Japonia OsakaJaponia Ayumi MoritaRosja Ksenia Łykina
Rosja Anastasija Piwowarowa
7:6(4), 7:5

Finalistka

RokTurniejPartnerkaMistrzynieWynik
2004Szwecja KramforsPolska Małgorzata SilkaRumunia Sorana Cîrstea
Li Hewenfei
0:6, 2:6
2005Filipiny ManilaKazachstan Amina Rakhim Chan Yung-jan
Hwang I-hsuan
4:6, 1:6
Japonia NagojaKazachstan Amina Rakhim Chan Yung-jan
Li Hewenfei
2:6, 3:6
Włochy MediolanKanada Sharon FichmanRosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jewgienija Rodina
1:6, 4:6
Stany Zjednoczone Orange BowlGruzja Ana TatiszwiliStany Zjednoczone Jennifer-Lee Heinser
Stany Zjednoczone Elizabeth Plotkin
2:6, 6:2, 4:6
Meksyk MéridaHolandia Bibiane SchoofsPolska Agnieszka Radwańska
Serbia i Czarnogóra Nataša Zorić
0:4, 4:5(4)
2006Francja Roland GarrosPolska Agnieszka RadwańskaKanada Sharon Fichman
Rosja Anastasija Pawluczenkowa
7:6(4), 2:6, 1:6

Przypisy

  1. Wywiad z Karoliną Woźniacką w Rzeczpospolitej nr 114/8625, 18 maja 2010, str. A18 Tata uczył tenisa i Chopina.
  2. Caroline Wozniacki – strona WWW. [dostęp 2011-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-27)]. (ang.).
  3. Jakub Ciastoń: Piotr Woźniacki: Wolę stać w cieniu. sport.pl, 2009-01-25. [dostęp 2011-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-02)]. (pol.).
  4. Dariusz Dobek, Piotr Woźniacki: Polakiem będę zawsze, Onet Sport, 1 września 2017 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
  5. Caroline Wozniacki zaręczyła się w sylwestra. RMF24, 2014-01-01. [dostęp 2014-01-01]. (pol.).
  6. Rafał Smoliński: Rory McIlroy zerwał zaręczyny z Karoliną Woźniacką. sportowefakty.pl, 2014-05-21. [dostęp 2014-05-21]. (pol.).
  7. Caroline Wozniacki marries David Lee in Tuscany. wtatennis.com, 2019-06-16. [dostęp 2019-06-18]. (ang.).
  8. Viv Bernstein: Wozniacki battles back to beat Kuznetsova. ESPN.com, 2011-09-05. [dostęp 2011-09-10]. (ang.).
  9. WTA Awards. wtatennis.com. [dostęp 2014-12-23]. (ang.).
  10. Łukasz Iwanek: WTA Auckland: pewny awans Karoliny Woźniackiej, Lauren Davis nie obroni tytułu. sportowefakty.pl, 2018-01-02. [dostęp 2018-01-03].
  11. Łukasz Iwanek: WTA Auckland: Karolina Woźniacka idzie jak burza, kolejny maraton Barbory Strycovej. sportowefakty.pl, 2018-01-03. [dostęp 2018-01-03].
  12. Bartosz Gębicz: Jedynka Wozniacki z dwójką Goerges w finale w Auckland. przegladsportowy.pl, 2018-01-06. [dostęp 2018-01-06].
  13. Rafał Smoliński: WTA Auckland: Julia Goerges nie do zatrzymania. Pokonała Karolinę Woźniacką i wygrała trzeci finał z rzędu. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-07. [dostęp 2018-01-07].
  14. Łukasz Iwanek: Australian Open: Karolina Woźniacka i Elina Switolina w II rundzie. Wymarzony debiut 15-letniej Marty Kostiuk. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-15. [dostęp 2018-01-15].
  15. Łukasz Iwanek: Australian Open: Anett Kontaveit pomieszała szyki Jelenie Ostapenko! Awans Karoliny Woźniackiej. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-19. [dostęp 2018-01-19].
  16. Łukasz Iwanek: Australian Open: Karolina Woźniacka pozbawiła złudzeń Magdalenę Rybarikovą. Dunka w ćwierćfinale. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-21. [dostęp 2018-01-22].
  17. Wojciech Michałowski: Australian Open. Caroline Wozniacki pokonała Carlę Suarez Navarro i awansowała do półfinału. sport.pl, 2018-01-23. [dostęp 2018-01-24].
  18. Łukasz Iwanek: Australian Open: Karolina Woźniacka zatrzymała Elise Mertens Pierwszy finał Dunki w Melbourne. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-25. [dostęp 2018-01-25].
  19. Rafał Smoliński: Karolina Woźniacka wraca na fotel liderki! Dunka wyprzedzi Simonę Halep. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-27. [dostęp 2018-01-27].
  20. Łukasz Iwanek: WTA Petersburg: Karolina Woźniacka i Jelena Ostapenko za burtą! Daria Kasatkina i Petra Kvitova bohaterkami dnia. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-02. [dostęp 2018-02-06].
  21. Łukasz Iwanek: WTA Petersburg: efektowny awans Karoliny Woźniackiej. Kristina Mladenović przerwała fatalną serię. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-01. [dostęp 2018-02-06].
  22. Łukasz Iwanek: WTA Doha: Karolina Woźniacka w 57 minut w III rundzie. Sorana Cirstea lepsza od Elise Mertens. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-14. [dostęp 2018-02-17].
  23. Rafał Smoliński: WTA Doha: Andżelika Kerber z Karoliną Woźniacką o półfinał. Petra Kvitova poszła za ciosem. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-15. [dostęp 2018-02-17].
  24. Łukasz Iwanek: WTA Doha: Karolina Woźniacka w półfinale po wielkiej bitwie z Andżeliką Kerber. Petra Kvitova kolejną rywalką Dunki. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-16. [dostęp 2018-02-17].
  25. Łukasz Iwanek: WTA Doha: trwa zwycięska seria Petry Kvitovej. Czeszka lepsza od Karoliny Woźniackiej. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-17. [dostęp 2018-02-18].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Yugoslavia (1992–2003); Flag of Serbia and Montenegro (2003–2006).svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Serbia and Montenegro (1992–2006).svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Caroline Wozniacki - Roland Garros 2011.jpg
Autor: Yann Caradec, Licencja: CC BY-SA 2.0

Caroline Wozniacki (DEN) def. Aleksandra Wozniak (CAN)

Roland Garros 2011 - mercredi 25 mai - 2ème tour - Court Philippe Chatrier
Caroline Wozniacki BNP Paribas Open 2017.jpg
Autor: Christian Mesiano, Licencja: CC BY-SA 2.0
Caroline Wozniacki, 2017 BNP Paribas Open
Caroline Wozniacki Madrid Open 2015.jpg
Autor: Tatiana from Moscow, Russia, Licencja: CC BY-SA 2.0
Caroline Wozniacki
Wozniacki US Open 08.jpg
Autor: Charlie Cowins, Licencja: CC BY 2.0
Caroline Wozniacki at 2008 US Open
US Open 2009 4th round 158.jpg
Autor: Edwin Martinez, Licencja: CC BY 2.0
Caroline Wozniacki at the 2009 US Open
Wozniacki US Open 2010.JPG
Autor: karlnorling, Licencja: CC BY 2.0
Caroline Wozniacki at the 2010 US Open after winning against Chan Yung-jan. 6-1, 6-0. (The balls appear to be signed.)
Caroline Wozniacki at the 2011 Australian Open1.jpg
Autor: Christopher Johnson (globalite), Licencja: CC BY-SA 2.0
Caroline Wozniacki at the 2011 Australian Open
Caroline Wozniacki (Den) (24852316737) (2) (cropped).jpg
Autor: Joshua Sadli from Melbourne, Australia, Licencja: CC BY-SA 2.0
Caroline Wozniacki (Den)
Competitors at the 2014 WTA Finals.jpg
Autor: Eng T Tan, Licencja: CC BY-SA 2.0
The eight competitors in the 2014 WTA Finals. From left: Caroline Wozniacki, Agnieszka Radwańska, Petra Kvitová, Maria Sharapova, Serena Williams, Simona Halep, Eugenie Bouchard and Ana Ivanović at the WTA Finals 2014 Single's draw ceremony, Singapore.
Flickr - Carine06 - Caroline Wozniacki.jpg
Autor: Carine06 from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0

Caroline Wozniacki during her 2nd round match with Jarmila Gajdosova. Wozniacki won 6-1, 6-4.

Day 5 of Roland Garros 2012.