Carson McCullers
Carson McCullers | |
Data i miejsce urodzenia | 19 lutego 1917 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 września 1967 |
Narodowość | amerykańska |
Język | angielski |
Dziedzina sztuki | lietaratura |
Epoka | XX w. |
Strona internetowa |
Carson McCullers (ur. 19 lutego 1917 jako Lula Carson Smith w Columbus, zm. 29 września 1967 w Nyack) – amerykańska pisarka.
Życiorys
Pochodziła z dość zamożnej rodziny; ojciec był zegarmistrzem i jubilerem. Miała rodzeństwo, brata Lamara Juniora i starszą siostrę Marguerite[1]. W 1932 r. jako nastolatka napisała opowiadanie A Reed of Pan. W wieku 17. lat pojechała do Nowego Jorku, gdzie w Juilliard School miała uczyć się w szkole muzycznej, ale wybrała kurs pisania na uniwersytecie Columbia i karierę literacką. Na uniwersytecie poznała redaktora Whita Burnetta z magazynu Story, na łamach którego ukazało się opowiadanie Wunderkind (1936 r.).
W 1935 r. przeniosła się do Północnej Karoliny. W 1937 r. wyszła za mąż za Reevesa McCullersa, kaprala z fortu Benning, następnie studenta dziennikarstwa w Nowym Jorku. Wkrótce powstały jej trzy najbardziej znane powieści: Serce to samotny myśliwy (1940 r., wydanie polskie 1964 r.) i W zwierciadle złotego oka (1941, wydanie polskie 1967) oraz nowela Ballada o smutnej knajpie. Obie powieści sfilmowano (odpowiednio w latach 1968 i 1967). W 1942 r. napisana Balladę o smutnej knajpie.
Z mężem rozstała się po paru latach z powodu obustronnych zdrad homoseksualnych. Po rozwodzie zamieszkała na Brooklynie z W.H. Audenem jako współlokatorem. Ich znajomymi byli: Paul Bowles, Salvador Dalí, Christopher Isherwood i Tennessee Williams. Po kilku latach, w 1945 r., byli małżonkowie znowu wzięli ślub i przenieśli się do Nyack nad rzeką Hudson. Tam powstała powieść Gość weselny (1946), wstawiona Broadwayu i uznana za najlepszą sztukę sezonu.
W 1950 r. pisarka z mężem udali się do Anglii, czym rozpoczęli wieloletnią podróż po Europie. W 1953 r. w pensjonacie w Bachivillers (Francja) Reeves McCullers popełnił samobójstwo zażywając sporą dawkę barbituranów. W Europie pisarka mieszkała głównie w Paryżu.
Po powrocie do USA na prośbę Arthura Millera wydała w Nowym Jorku przyjęcie z udziałem Marilyn Monroe i Karen Blixen, autorką Pożegnania z Afryką.
W 1961 r. została opublikowana nowela Zegar bez wskazówek.
Pisarka cierpiała na kilka chorób: gorączkę reumatyczną, apopleksję, alkoholizm. W wieku 31 lat miała już całkowicie sparaliżowaną lewą stronę ciała. W swojej twórczości zajmowała się duchową izolacją społecznych wyrzutków niechcących i niepotrafiących się dopasować do norm społecznych. Zmarła po wylewie krwi do mózgu w wieku 50 lat.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000 0001 2144 1209
- VIAF: 95151447
- LCCN: n79059038
- GND: 118575724
- NDL: 00449383
- LIBRIS: 75kmhjqr51d5jzl
- BnF: 119137659
- SUDOC: 026999757
- SBN: RAVV032631
- NLA: 36174806
- NKC: jn20000603964
- BNE: XX882635
- NTA: 06947544X
- BIBSYS: 90167617
- CiNii: DA01064224
- Open Library: OL22420A
- PLWABN: 9810565062105606
- NUKAT: n97067789
- J9U: 987007265265205171
- PTBNP: 59796
- CANTIC: a11735302
- LNB: 000041380
- NSK: 000004392
- CONOR: 8768355
- BNC: 000039801
- ΕΒΕ: 121139
- BLBNB: 000292482
- KRNLK: KAC199618241
- LIH: LNB:V*344902;=BI
- WorldCat: lccn-n79059038