Casey Dellacqua

Casey Dellacqua
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1985
Perth

Wzrost

165 cm

Gra

leworęczna

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

2018

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 22 ITF

Najwyżej w rankingu

26 (29 września 2014)

Australian Open

4R (2008, 2014)

Roland Garros

3R (2008)

Wimbledon

3R (2008, 2015)

US Open

4R (2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7 WTA, 23 ITF

Najwyżej w rankingu

3 (1 lutego 2016)

Australian Open

F (2013)

Roland Garros

F (2008, 2015, 2017)

Wimbledon

F (2013)

US Open

F (2013, 2015)

Casey Dellacqua (ur. 11 lutego 1985 w Perth) – australijska tenisistka, finalistka wszystkich turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej.

Jest zawodniczką leworęczną z oburęcznym backhandem. 27 stycznia 2003 została sklasyfikowana na dziewiątym miejscu w juniorskim rankingu gry podwójnej. W rozgrywkach rangi ITF do listopada 2013 wygrała 45 turniejów, w tym dwadzieścia dwa w grze pojedynczej.

Kariera tenisowa

Rozgrywki juniorskie

W roku 2001 Casey wystąpiła w rozgrywkach juniorskich Australian Open, w pierwszej rundzie poniosła porażkę z Ashley Harkleroad. Pół roku później doszła do półfinału Halowych Mistrzostw Nowej Zelandii, gdzie została pokonana przez Adrianę Szili. W październiku wygrała turniej ITF w stolicy Tajlandii. W roku 2002 również odpadła w pierwszej rundzie Australian Open. Jednak jej kolejny występ w roku 2003 był już dużo lepszy, doszła do trzeciej rundy, pokonana przez Martę Domachowską. Dostała się do wielkoszlemowego Roland Garros, w którym pokonała ją Lucie Šafářová. Grała również w Wimbledonie 2003 – w drugiej rundzie przegrała z Kateryną Bondarenko.

W roku 2003 w parze z Adrianą Szili wygrała wielkoszlemowy Australian Open w grze podwójnej.

Rozgrywki zawodowe

Od roku 2003 regularnie występuje w wielkoszlemowym Australian Open, za każdym razem odpadała jednak już w pierwszym spotkaniu i w tymże turnieju zadebiutowała jako zawodniczka profesjonalna.

W roku 2004 przegrała pierwszą rundę turnieju w Gold Coast z Magüi Serną. Do końca sezonu nie zagrała w żadnej innej imprezie WTA, kilkakrotnie odpadając w kwalifikacjach. W lutym 2005 roku wygrała pierwszy zawodowy mecz, pokonując Alinę Żydkową w pierwszej rundzie w Hobarcie. Zaraz potem uległa Li Na. Na drugie wygrane spotkanie zawodowe musiała czekać kolejny rok, bowiem dopiero w Hobarcie w 2006 pokonała Aleksandrę Wozniak. Pechowe losowanie na Australian Open sprawiło, że trafiła w pierwszej rundzie na najwyżej rozstawioną Lindsay Davenport, która odprawiła Australijkę wynikiem 6:2 6:1. Casey odpadła dwa tygodnie później w pierwszej rundzie w Sydney. Pod koniec sezonu wystąpiła na Bali i w Kolkacie, odnosząc zwycięstwo nad Karoliną Šprem.

W roku 2007 wystąpiła w Sydney i Melbourne, za każdym razem odpadając w pierwszej rundzie.

W grze podwójnej na Australian Open 2007 w parze z Jessicą Moore uległy w pierwszej rundzie Alicji Rosolskiej i Wasilisie Bardinie.

Casey brała udział również w turniejach gry mieszanej, z których najlepszy rezultat osiągnęła w parze z Chrisem Guccione w Melbourne w 2007, dochodząc do drugiej rundy (porażka z Lisą Raymond i Bobem Bryanem, najwyżej rozstawionymi).

Zdecydowanie największym sukcesem Australijki jest dojście do 4. rundy Australian Open 2008. Dellacqua pokonała kolejno Włoszkę Karin Knapp, Szwajcarkę Patty Schnyder i Francuzkę Amélie Mauresmo. Wszystkie pojedynki były trzy setowe. Dopiero Jelena Janković pokonała Australijkę w dwóch setach – 7:6 6:1.

We French Open 2011 wraz z Amerykaninem Scottem Lipskym wygrała grę mieszaną pokonując w finale parę Katarina Srebotnik i Nenad Zimonjić 7:6(6), 4:6, 10–7

W Australian Open 2013 w zawodach singla odpadła w pierwszej rundzie singla, przegrywając z Madison Keys 4:6, 6:7(0). W zawodach gry podwójnej doszła do finału. Razem z Ashleigh Barty uległy w finale Sarze Errani i Robercie Vinci wynikiem 2:6, 6:3, 2:6. Tydzień później zwyciężyła w zawodach deblowych w Pattai, gdzie grała razem z Kimiko Date-Krumm. W czerwcu razem z Ashleigh Barty wygrała turniej w Birmingham, pokonując w finale Marinę Erakovic i Carę Black wynikiem 7:5, 6:4. Na Wimbledonie, także z Barty, osiągnęła finał. Australijki uległy w nim Hsieh Su-wei i Peng Shuai wynikiem 6:7(1), 1:6. Podczas US Open, również w parze z Barty, osiągnęła fazę finałową. W meczu o mistrzostwo uległy Andrei Hlaváčkovej i Lucie Hradeckiej wynikiem 7:6(4), 1:6, 4:6.

W sezonie 2014 Australijki triumfowały w zawodach w Strasburgu, gdzie w finale pokonały Tatianę Búę i Danielę Seguel 4:6, 7:5, 10–4. Podczas turnieju w Birmingham tenisistki przegrały w finale z Raquel Kops-Jones i Abigail Spears 6:7(1), 1:6.

Pierwszy finał w 2015 roku Dellacqua osiągnęła w Charleston razem z Dariją Jurak. W meczu mistrzowskim przegrały 0:6, 4:6 z Martiną Hingis i Sanią Mirzą. W maju Australijka w parze z Jarosławą Szwiedową triumfowała w zawodach rangi WTA Premier Mandatory w Madrycie, w finale pokonując Garbiñe Muguruzę oraz Carlę Suárez Navarro 6:3, 6:7(4), 10–5. Podczas French Open australijsko-kazachski debel awansował do finału, w którym przegrał z Bethanie Mattek-Sands i Lucie Šafářovą 6:3, 4:6, 2:6. Był to piąty wielkoszlemowy finał Dellacquy w grze podwójnej. Podczas US Open para ta znów dotarła do finału, lecz ponownie nie znalazły recepty na zwycięstwo nad najwyżej rozstawioną parą Martina HingisSania Mirza.

Życie prywatne

Casey Dellacqua jest córką Kima Dellacqu’y, mechanika samochodowego, i jego żony Nity, recepcjonistki. Ma siostrę Brooke i brata Bena[1].

31 sierpnia 2013 roku poinformowała, że jej partnerka Amanda Judd urodziła ich pierwsze wspólne dziecko, syna Blake’a Benjamina[2][3].

20 grudnia 2015 Judd i Dellacqua ogłosiły za pośrednictwem portali społecznościowych, że Amanda jest w ciąży z drugim dzieckiem[4][5]. Dziewczynka, która otrzymała imię Andie, urodziła się 27 kwietnia 2016[1].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej20022003200420052006200720082009201020112012201320142015TytułyZ–P
Australian OpenA1R1R1R1R1R4R1R3RA2R1R4R2R0 / 1210 – 12
French OpenAAAAQ11R3RAA1R1RQ22R1R0 / 63 – 6
WimbledonAQ1AAQ11R3RA1RQ11RQ32R3R0 / 65 – 6
US OpenAAAAQ12R1RAA1R2R1R4R1R0 / 75 – 7
Ranking na koniec roku4582753012231727855100422615688130301120 / 3123 – 31

Występy w grze podwójnej

Turniej20022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenA2R2R1R2R1R1RSF1RA1RF2R2RAQF2R0 / 1418 – 14
French OpenAAAAAAFAA3R2R1RQFFAFA0 / 721 – 7
WimbledonAAAAAASFA1R1R2RFQFQFAQFA0 / 819 – 8
US OpenAA1RAA2R1RAA1R1RF1RFA2RA0 / 912 – 9
Ranking na koniec roku5452241171411211232125156671031527310[a]0 / 3870 – 38

Występy w grze mieszanej

Turniej20022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAA1RA1R2RAA1RA2R1R1RQFA2R2R0 / 106 – 10
French OpenAAAAAAAAAWA1R1RAASFA1 / 48 – 3
WimbledonAAAAAA3RAA2RA3RQF2RA2RA0 / 67 – 6
US OpenAAAAAA2RAAAA1R2RAA1RA0 / 42 – 4
1 / 2423 – 23

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna 20 (7–13)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.6 czerwca 2008French OpenCeglanaWłochy Francesca SchiavoneHiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Virginia Ruano Pascual
6:2, 5:7, 4:6
Finalistka2.16 stycznia 2009SydneyTwardaFrancja Nathalie Dechy Hsieh Su-wei
Peng Shuai
0:6, 1:6
Finalistka3.25 stycznia 2013Australian OpenTwardaAustralia Ashleigh BartyWłochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
2:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni1.3 lutego 2013PattayaTwardaJaponia Kimiko Date-KrummUzbekistan Akgul Amanmuradova
Rosja Aleksandra Panowa
6:3, 6:2
Zwyciężczyni2.16 czerwca 2013BirminghamTrawiastaAustralia Ashleigh BartyZimbabwe Cara Black
Nowa Zelandia Marina Erakovic
7:5, 6:4
Finalistka4.6 lipca 2013WimbledonTrawiastaAustralia Ashleigh Barty Hsieh Su-wei
Peng Shuai
6:7(1), 1:6
Finalistka5.7 września 2013US OpenTwardaAustralia Ashleigh BartyCzechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
7:6(4), 1:6, 4:6
Zwyciężczyni3.24 maja 2014StrasburgCeglanaAustralia Ashleigh BartyArgentyna Tatiana Búa
Chile Daniela Seguel
4:6, 7:5, 10–4
Finalistka6.15 czerwca 2014BirminghamTrawiastaAustralia Ashleigh BartyStany Zjednoczone Raquel Kops-Jones
Stany Zjednoczone Abigail Spears
6:7(1), 1:6
Finalistka7.12 kwietnia 2015CharlestonCeglanaChorwacja Darija JurakSzwajcaria Martina Hingis
Indie Sania Mirza
0:6, 4:6
Zwyciężczyni4.9 maja 2015MadrytCeglanaKazachstan Jarosława SzwiedowaHiszpania Garbiñe Muguruza
Hiszpania Carla Suárez Navarro
6:3, 6:7(4), 10–5
Finalistka8.7 czerwca 2015French OpenCeglanaKazachstan Jarosława SzwiedowaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Czechy Lucie Šafářová
6:3, 4:6, 2:6
Finalistka9.23 sierpnia 2015CincinnatiTwardaKazachstan Jarosława Szwiedowa Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
5:7, 4:6
Finalistka10.13 września 2015US OpenTwardaKazachstan Jarosława SzwiedowaSzwajcaria Martina Hingis
Indie Sania Mirza
3:6, 3:6
Zwyciężczyni5.5 marca 2017Kuala LumpurTwardaAustralia Ashleigh BartyStany Zjednoczone Nicole Melichar
Japonia Makoto Ninomiya
7:6(5), 6:3
Zwyciężczyni6.26 maja 2017StrasburgCeglanaAustralia Ashleigh Barty Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
6:4, 6:2
Finalistka11.11 czerwca 2017French OpenCeglanaAustralia Ashleigh BartyStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Czechy Lucie Šafářová
2:6, 1:6
Zwyciężczyni7.25 czerwca 2017BirminghamTrawiastaAustralia Ashleigh Barty Chan Hao-ching
Zhang Shuai
6:1, 2:6, 10–8
Finalistka12.1 lipca 2017EastbourneTrawiastaAustralia Ashleigh Barty Chan Yung-jan
Szwajcaria Martina Hingis
3:6, 5:7
Finalistka13.26 sierpnia 2017New HavenTwardaAustralia Ashleigh BartyKanada Gabriela Dabrowski
Xu Yifan
6:3, 3:6, 8–10

Gra mieszana 1 (1–0)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwyciężczyni1.2 czerwca 2011French OpenCeglanaStany Zjednoczone Scott LipskySłowenia Katarina Srebotnik
Serbia Nenad Zimonjić
7:6(6), 4:6, 10–7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni2003Australia Australian OpenTwardaAustralia Adriana SziliCzechy Petra Cetkovská
Czechy Barbora Strýcová
6:3, 4:4 krecz

Uwagi

  1. Dellacqua została wykreślona z rankingu w maju 2018 roku, ale ostatni raz wystąpiła w turnieju w lutym 2018, gdy zajmowała 9. miejsce w rankingu.

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Chinese Taipei (Olympics; 1986–2010).svg
Official flag used by the Fédération Internationale de Football Association (FIFA) to represent Chinese Taipei in association football matches. Also used at the Olympics from 1986 to 2010.
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Casey Dellacqua 5, 2015 Wimbledon Championships - Diliff.jpg
Autor: Diliff, Licencja: CC BY 3.0
Casey Dellacqua competing in the first round of the 2015 Wimbledon Championships in the doubles with partner Yaroslava Shvedova.