Castello Estense

Zamek d’Este

Castello Estense lub Castello di San Michele

Zamek z widoczną fosą
Państwo	Włochy
Region	Emilia-Romania
Miejscowość	Ferrara
Typ budynku	zamek rezydencyjno-obronny
Styl architektoniczny	renesans
Architekt	Bartolino da Novara, Girolamo da Carpi
Rozpoczęcie budowy	29 września 1385
Ważniejsze przebudowy	2. poł. XVI w., XXI w.
Pierwszy właściciel	ród d’Este
Kolejni właściciele	legaci papiescy
Położenie na mapie Emilii-Romanii Zamek d’Este
Położenie na mapie Włoch Zamek d’Este
44°50′15,3″N 11°37′10,1″E/44,837583 11,619472
Strona internetowa

Castello Estense lub Castello di San Michele – zamek w centrum Ferrary, wybudowany w stylu renesansowym na otoczonej fosą wyspie. Pierwotnie należał do rodu d’Este, od 1597 siedziba legata papieskiego. Charakteryzuje się mocno rozczłonkowaną bryłą z czterema wieżami narożnymi.

Historia

Pierwotną siedzibą rodu d’Este w Ferrarze był dzisiejszy Palazzo Municipale. W maju 1385 za panowania Mikołaja II Kulawego seniora Ferrary doszło do rozruchów w mieście, których przyczyną był sprzeciw wobec obciążeń fiskalnych ludności i wystawnego życia dworu. Po stłumieniu buntu Mikołaj II stwierdził, że dotychczasowa siedziba w centrum miasta nie stanowi dostatecznej ochrony dworu. W związku z tym podjął on kroki zmierzające do wybudowania nowej siedziby, która mogłaby pełnić funkcje obronne, usytuowanej tak by z łatwością można było zbiec poza miasto.

Projekt powierzono architektowi Bartolino da Novara. Przy budowie wykorzystano Porta dei Leoni (dzisiejsza Torre dei Leoni-Wieża Lwów), która stanowiła część obwarowań miejskich. Kamień węgielny pod zamek położył Albert d’Este w dzień św. Michała (29 września 1385 r.). Zamek był gotowy po szesnastu miesiącach^[1]. Do istniejącej wieży dobudowano ściany osłonowe z trzema kolejnymi dobudowanymi wieżami.

Wraz z rozwojem miasta mury miejskie przesunięto, w związku z tym funkcja obronna straciła na znaczeniu, a w zamku zaczęto budować pomieszczenia mieszkalne. Znaczna przebudowa nastąpiła po pożarze w 1544 r. za panowania Herkulesa II. Renowacja zrealizowana została przez Girolamo da Carpi. Nadana wówczas bryła przetrwała do dzisiejszych czasów.

Zamek służył d’Estom do końca ich panowania w Ferrarze. Wraz z bezpotomną śmiercią Alfonsa II w 1597 r. oraz przejściem Ferrary pod władzę papiestwa zamek od 1598 r. stał się siedzibą legatów papieskich.

Na początku XXI w. zamek poddano gruntownej rewitalizacji^[2].

Przypisy