Castor 2 (człon rakiety)
| Producent | |
|---|---|
| Człon rakiet | Advanced Scout, Blue Scout 1, Blue Scout 2, Blue Scout Junior, Delta 0100, Delta 1000, Delta 2000, Delta L, Delta M, Delta N, H-I, N-I, N-2, Scout A, Scout B, Scout D, Scout F, Scout G |
| Materiały napędowe | stały materiał pędny |
| Rok pierwszego startu | 1960 |
| Rok ostatniego startu | 1994 |
| Koszt jednostkowy | 1,01 mln USD |
| Osiągi | |
| Siła ciągu przy starcie | 258,915 (w próżni) kN |
| Impuls właściwy w próżni | 262 s |
| Impuls właściwy na poz. morza | 232 s |
| Maks. czas działania | 37 s |
| Wymiary | |
| Długość | 6,04 m |
| Średnica | 0,79 m |
| Rozpiętość | 0,79 m |
| Masa pustego | 695 kg |
| Masa maksymalna | 4424 kg |
| Silniki | |
| Silnik 1. | 1 × TX-354-3 |
Castor 2 – amerykański człon wielu rakiet nośnych używanych od lat 60. do 90. XX wieku, głównie rodziny Blue Scout, Scout i Delta oraz japońskich serii H i N. Spalał stały materiał pędny. Jego konstrukcja wywodzi się z taktycznych rakiet Sergeant[1]. Człony Castor 2 były używane ponad 1050 razy.
Człony Castor 2 dookoła rakiety typu Delta
Przypisy
Bibliografia
- Mark Wade: Castor 2 (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-10)].