Catalina Castaño
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 lipca 1979 | |||||||||
Wzrost | 171 cm | |||||||||
Gra | praworęczna, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny | styczeń 1998 | |||||||||
Zakończenie kariery | luty 2014 | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje | 0 WTA, 6 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 35 (10 lipca 2006) | |||||||||
Australian Open | 2R (2006, 2008) | |||||||||
Roland Garros | 2R (2001, 2005–2007) | |||||||||
Wimbledon | 1R (2001, 2004–2008) | |||||||||
US Open | 2R (2005) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje | 2 WTA, 4 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 71 (8 lipca 2013) | |||||||||
Australian Open | 2R (2006, 2007) | |||||||||
Roland Garros | 2R (2005, 2013) | |||||||||
Wimbledon | 3R (2008) | |||||||||
US Open | 2R (2006) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Catalina Castaño Alvarez (ur. 7 lipca 1979 w Pereirze) – kolumbijska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Aten (2004).
Kariera tenisowa
Była tenisistką praworęczną z oburęcznym bekhendem. W lipcu 2006 roku została sklasyfikowana na trzydziestym piątym miejscu w rankingu singlowym. Wygrała sześć turniejów singlowych z cyklu ITF.
Pierwsze zawodowe kwalifikacje do turnieju rozegrała w Bogocie w 1998 roku. Pierwsze zawodowe spotkanie wygrała w 2000, także w Bogocie, pokonując w pierwszej rundzie Janę Nejedly z Kanady 6:0, 6:0. W Bogocie osiągnęła jeszcze ćwierćfinały w 2001, 2003 i 2004 oraz półfinał w 2002. Na tym turnieju wygrała z Coriną Morariu. W 2001 roku wystąpiła w trzech z czterech turniejów wielkoszlemowych (wszystkie oprócz Australian Open).
W 2004 w grze pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atenach przegrała w pierwszej rundzie z zawodniczką gospodarzy, Eleni Daniilidu; w grze podwójnej wystąpiła z Fabiolą Zuluagą odpadając w drugiej rundzie[1]. Catalina Castaño była ostatnią zawodniczką pokonaną przez Martinę Navrátilovą w grze pojedynczej w ramach rozgrywek zawodowych. Miało to miejsce w pierwszej rundzie Wimbledonu 2004, w którym czesko-amerykańska weteranka, wówczas 47-letnia, wystąpiła dzięki dzikiej karcie. Na swojej ulubionej trawiastej nawierzchni Navrátilová pokonała Kolumbijkę 6:0, 6:1[2].
W 2005 roku dostała się do czołowej setki rankingu. W drodze do finału w Budapeszcie pokonała Robertę Vinci i Martinę Suchą, uległa Annie Smasznowej. Osiągnęła półfinał w Seulu (przegrana z Vaidišovą) oraz ćwierćfinał w Bogocie. W Miami wyeliminowała Paolę Suárez i Wierę Zwonariową. Z powodu kontuzji opuściła turnieje w Portorožu i Hasselt.
Pięć ćwierćfinałów i półfinał Castaño osiągnęła w 2006 roku. Pokonała Czeszkę Vaidišovą w Charleston, Niemkę Grönefeld w Berlinie. Sklasyfikowana na najwyższych w karierze miejscach rankingowych. Turnieje australijskie w 2007 roku to ćwierćfinał w Gold Coast przegrany z Martiną Hingis oraz Hobarcie, przegrany z Wasilisą Bardiną. W pierwszej rundzie Indian Wells przegrała z Martą Domachowską. W drugiej rundzie Amelia Island przegrała z Tatianą Golovin.
W lipcu 2012 roku zwyciężyła w turnieju deblowym w Båstad. Razem z Marianą Duque Mariño pokonały w finale Evę Hrdinovą i Mervanę Jugić-Salkić 4:6, 7:5, 10–5.
W lutym 2013 roku brała udział w finałach singla i debla podczas zawodów rangi WTA Challenger Tour w Cali. W grze pojedynczej przegrała w finale z Larą Arruabarreną 3:6, 2:6, natomiast w grze podwójnej, razem z Duque Mariño, wygrały z deblem Florencia Molinero–Teliana Pereira wynikiem 3:6, 6:1, 10–5. W marcu tego roku Kolumbijki osiągnęły finał rywalizacji w Acapulco, w którym uległy Lourdes Domínguez Lino i Arantxie Parrze Santonji 4:6, 6:7(1).
W lutym 2014 roku po udziale w narodowych rozgrywkach Fed Cup postanowiła zakończyć karierę, notując w zawodach bilans 36 zwycięstw i 11 porażek[3].
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza (0–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 31 lipca 2005 | Budapeszt | Ceglana | Anna Smasznowa | 2:6, 2:6 |
Finalistka | 2. | 17 lutego 2013 | Cali | Ceglana | Lara Arruabarrena | 3:6, 2:6 |
Gra podwójna (2–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 22 lipca 2012 | Båstad | Ceglana | Mariana Duque Mariño | Eva Hrdinová Mervana Jugić-Salkić | 4:6, 7:5, 10–5 |
Zwyciężczyni | 2. | 16 lutego 2013 | Cali | Ceglana | Mariana Duque Mariño | Florencia Molinero Teliana Pereira | 3:6, 6:1, 10–5 |
Finalistka | 1. | 2 marca 2013 | Acapulco | Ceglana | Mariana Duque Mariño | Lourdes Domínguez Lino Arantxa Parra Santonja | 4:6, 6:7(1) |
Przypisy
- ↑ Catalina Castaño Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-08] (ang.).
- ↑ Navratilova storms through, 21 czerwca 2004 [dostęp 2018-02-05] (ang.).
- ↑ Fed Cup – Castano: „The toughest match of my life”, www.fedcup.com [dostęp 2018-02-05] .
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2014-12-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-12-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2014-12-23] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii