Cefazolina

Cefazolina
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas (6R,7R)-3-[[(5-metylo-1,3,4-tiadiazol-2-ilo)sulfanylo]metylo]-8-okso-7-[(1H-tetrazol-1-iloacetylo)amino]-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy Inne nazwy i oznaczenia farm. Cefazolinum natricum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C14H14N8O4S3
Masa molowa	454,51 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	25953-19-9 27164-46-1 (sól sodowa)
PubChem	33255
DrugBank	DB01327
SMILES CC1=NN=C(S1)SCC2=C(N3C(C(C3=O)NC(=O)CN4C=NN=N4)SC2)C(=O)O
InChI InChI=1S/C14H14N8O4S3/c1-6-17-18-14(29-6)28-4-7-3-27-12-9(11(24)22(12)10(7)13(25)26)16-8(23)2-21-5-15-19-20-21/h5,9,12H,2-4H2,1H3,(H,16,23)(H,25,26)/t9-,12-/m1/s1 MLYYVTUWGNIJIB-BXKDBHETSA-N
Właściwości logP -0,58 Kwasowość (pKa) 2,6
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki sól sodowa Niebezpieczeństwo Zwroty H H317, H334 Zwroty P P261, P280, P342+P311 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki sól sodowa Szkodliwy (Xn) Zwroty R R42/43 Zwroty S S22, S36/37 Numer RTECS XI0389900 Dawka śmiertelna LD50 3 g/kg (mysz, dożylnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	J01 DB04
Stosowanie w ciąży	kategoria B
Farmakokinetyka Działanie przeciwbakteryjne Okres półtrwania 1,8 h (dożylnie), 2 h (domięśniowo) Wiązanie z białkami osocza i tkanek 74–86% Metabolizm brak Wydalanie z moczem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania dożylnie, domięśniowo

Cefazolina, (łac. Cefazolinum) – antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn I generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze. Ma zastosowanie w większości zakażeń bakteryjnych, dzięki oporności na działanie enzymów bakteryjnych skierowanych przeciwko niektórym antybiotykom.

Farmakokinetyka

Biologiczny okres półtrwania po podaniu dożylnym wynosi około 1,8 godziny, a po podaniu domięśniowym 2,2 godziny. Wydalanie następuje przez nerki, drogą przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Cefazolina nie jest metabolizowana.

Wskazania

• zakażenia układu oddechowego
• zakażenia dróg moczowych
• profilaktyka zakażeń chirurgicznych, zwłaszcza w kardiochirurgii i ginekologii
• zakażenia tkanek miękkich, skóry, kości i stawów
• zakażenia wsierdzia
• posocznica

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na lek
• choroby nerek
• choroby przewodu pokarmowego
• ostra porfiria

Działania niepożądane

• bóle brzucha
• nudności
• wymioty
• biegunka
• ból głowy
• ból mięśnia lub zapalenie żyły w miejscu podawania leku
• skórne reakcje alergiczne
• łagodne zwiększenie poziomu enzymów wątrobowych i fosfatazy zasadowej
• gorączka

Preparaty

• Biofazolin – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 0,5 g, 1 g
• Cefazolin Sandoz 1 – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych i wlewu dożylnego 1g
• Tarfazolin – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 1g

Dawkowanie

Domięśniowo lub dożylnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz w zależności od ciężkości przebiegu choroby bądź od rodzaju zabiegu.

Przypisy

Bibliografia

• Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.