Cefetamet

Cefetamet
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas (6R,7R)-7-{[(7R)-2-(2-amino-1,3-tiazol-4-ilo)-2-metoksyiminoacetylo]amino}-3-metylo-8-okso-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C14H15N5O5S2
Masa molowa	397,43 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	65052-63-3
PubChem	5487888
InChI InChI=1S/C14H15N5O5S2/c1-5-3-25-12-8(11(21)19(12)9(5)13(22)23)17-10(20)7(18-24-2)6-4-26-14(15)16-6/h4,8,12H,3H2,1-2H3,(H2,15,16)(H,17,20)(H,22,23)/b18-7-/t8-,12-/m1/s1 MQLRYUCJDNBWMV-GHXIOONMSA-N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Klasyfikacja medyczna
ATC	J01DD10
Farmakokinetyka Działanie przeciwbakteryjne

Cefetamet (łac. cefetametum) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn III generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze. Lek uniemożliwia bakteriom syntezę ściany komórkowej powodując ich rozpad.

Farmakokinetyka

Biologiczny okres półtrwania leku wynosi 2,2–2,5 godziny. W 20–22% wiąże się z białkami osocza. Cefetamet nie jest metabolizowany. Wydalanie następuje przez nerki.

Wskazania

• zakażenia układu oddechowego
• zapalenie ucha środkowego
• zakażenia układu moczowego
• rzeżączka
• infekcje skóry i tkanek miękkich

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe lub penicyliny
• zaburzenia czynności wątroby lub nerek
• choroby przewodu pokarmowego

Działania niepożądane

• ból brzucha
• uczucie pełności
• nudności
• wymioty
• biegunka
• ból głowy
• skórne objawy alergiczne
• zmiany składu krwi

Preparaty

• Tarcevis

Dawkowanie

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. Zwykle dorośli 0,5 g dwa razy na dobę, w ciężkich zakażeniach do 2 g.

Bibliografia

• Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.