Celebes Północny

Celebes Północny
*Sulawesi Utara*
Herb	Flaga
Państwo	Indonezja
Siedziba	Manado
Powierzchnia	13 851 km²
Populacja (2019); • liczba ludności	; 2 512 900
• gęstość	180 os./km²
	Położenie na mapie;

Celebes Północny (indonez. Sulawesi Utara, potocznie Sulut) – prowincja w Indonezji w północnej części wyspy Celebes. Powierzchnia 11 066 km²; 2,5 mln mieszkańców (2019); stolica Manado. Dzieli się na 3 okręgi miejskie i 6 dystryktów. W grudniu 2000 r. z części prowincji utworzono nową – Gorontalo.

Obejmuje wschodnią część półwyspu Minahasa oraz kilka archipelagów leżących na północny wschód od Celebes (wyspy Sangihe, wyspy Talaud). Powierzchnia górzysta, przez całą długość prowincji przebiega pasmo górskie z najwyższym szczytem Klabat (1995 m n.p.m.).

Po oddzieleniu się muzułmańskiej części (Gorontalo) w prowincji dominują chrześcijanie (około 95%).

Główne grupy etniczne to: Minahasa, Sangir, Talaud, Bolaang-Mongondow^[1]. Większość mieszkańców prowincji posługuje się własną odmianą języka malajskiego, blisko spokrewnioną z malajskim wyspy Ternate. Język ten w dużej mierze wyparł tradycyjne języki etniczne^[2]. Występują języki minahaskie (grupa filipińska wielkiej rodziny austronezyjskiej)^[3]^[4].

W 2005 roku odsetek ludności potrafiącej czytać i pisać wyniósł 98,87% (jest to wynik wysoki według indonezyjskich standardów krajowych, a nawet wyższy niż w regionie stolicy – Dżakarty). Prowincja ma jeden z najwyższych wskaźników rozwoju społecznego (HDI) w Indonezji^[5].

Gospodarka: rolnictwo (ryż, palma kokosowa, goździki, muszkatołowiec, kawa, kakao); rybołówstwo; eksploatacja lasów; wydobycie siarki, złota, rud miedzi i żelaza; bardzo dobrze rozwinięta turystyka.

Główne miasta: Manado, Bitung, Tomohon, Kotamobagu.

Przypisy

↑ Longgina Novadona Bayo: The Political Familism in Local Politics Gorontalo. W: Longgina Novadona Bayo, Purwo Santoso, Willy Purna Samadhi (red.): In Search of Local Regime In Indonesia: Enhancing Democratisation In Indonesia. Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2018, s. 195–220. ISBN 978-602-433-564-9. (ang.).
↑ Salikoko Mufwene, Anna Maria Escobar: The Cambridge Handbook of Language Contact: Volume 1: Population Movement and Language Change. Cambridge: Cambridge University Press, 2022. DOI: 10.1017/9781316796146. ISBN 978-1-009-11577-3. OCLC 1330434857. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
↑ M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Minahasan, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-09-06] (ang.).
↑ Alexander Adelaar: The Austronesian languages of Asia and Madagascar: a historical perspective. W: Alexander Adelaar, Nikolaus Himmelmann: The Austronesian languages of Asia and Madagascar. London: Routledge, 2005, s. 1–42. DOI: 10.4324/9780203821121. ISBN 978-0-7007-1286-1. OCLC 53814161. (ang.).
↑ Minahasans. [w:] Worldmark Encyclopedia of Cultures and Daily Life [on-line]. Encyclopedia.com, 2020-05-27. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).

[gorontalo-1] Longgina Novadona Bayo: The Political Familism in Local Politics Gorontalo. W: Longgina Novadona Bayo, Purwo Santoso, Willy Purna Samadhi (red.): In Search of Local Regime In Indonesia: Enhancing Democratisation In Indonesia. Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2018, s. 195–220. ISBN 978-602-433-564-9. (ang.).

[2] Salikoko Mufwene, Anna Maria Escobar: The Cambridge Handbook of Language Contact: Volume 1: Population Movement and Language Change. Cambridge: Cambridge University Press, 2022. DOI: 10.1017/9781316796146. ISBN 978-1-009-11577-3. OCLC 1330434857. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).

[Minahasan-3] M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Minahasan, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-09-06] (ang.).

[4] Alexander Adelaar: The Austronesian languages of Asia and Madagascar: a historical perspective. W: Alexander Adelaar, Nikolaus Himmelmann: The Austronesian languages of Asia and Madagascar. London: Routledge, 2005, s. 1–42. DOI: 10.4324/9780203821121. ISBN 978-0-7007-1286-1. OCLC 53814161. (ang.).

[encyclopedia-5] Minahasans. [w:] Worldmark Encyclopedia of Cultures and Daily Life [on-line]. Encyclopedia.com, 2020-05-27. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Sumatra	Aceh Sumatra Północna Sumatra Zachodnia Bengkulu Riau Wyspy Riau Jambi Sumatra Południowa Lampung Wyspy Bangka i Belitung
Jawa	Dżakarta Jawa Zachodnia Banten Jawa Środkowa Jogyakarta Jawa Wschodnia
Kalimantan	Borneo Zachodnie Borneo Środkowe Borneo Południowe Borneo Wschodnie Borneo Północne
Celebes	Celebes Zachodni Celebes Północny Celebes Południowo-Wschodni Celebes Środkowy Celebes Południowy Gorontalo
Małe Wyspy Sundajskie	Bali Małe Wyspy Sundajskie Zachodnie Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie
Moluki i Nowa Gwinea	Moluki Moluki Północne Papua Papua Zachodnia

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Celebes Północny

Przypisy

Media użyte na tej stronie