Celestino Aós Braco
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1945 | ||
| Arcybiskup metropolita Santiago de Chile | |||
| Okres sprawowania | od 2019 | ||
| Biskup diecezjalny Copiapó | |||
| Okres sprawowania | 2014–2019 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 30 marca 1968 | ||
| Nominacja biskupia | 25 lipca 2014 | ||
| Sakra biskupia | 18 października 2014 | ||
| Kreacja kardynalska | 28 listopada 2020 | ||
| Kościół tytularny | Santi Nereo ed Achilleo | ||
.svg)
| Data konsekracji | 18 października 2014 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Miejsce | plac przed katedrą w Copiapó | ||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Celestino Aós Braco (ur. 6 kwietnia 1945 w Artaiz) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, kapucyn, biskup Copiapó w latach 2014–2019, arcybiskup metropolita Santiago de Chile od 2019, kardynał prezbiter od 2020.
Życiorys
Urodził się 6 kwietnia 1945 w Artaiz. Kształcił się w miejscowej szkole średniej, zaś w latach 1960–1963 studiował filozofię na uniwersytecie w Saragossie. Następnie, 14 sierpnia 1963, wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Pierwszą profesję złożył 15 sierpnia 1964 w Sangüesie, a śluby wieczyste 16 września 1967 w Pampelunie, gdzie 30 marca 1968 został wyświęcony na prezbitera przez Ignacia Gregoria Larrañagę Lasę, wydalonego biskupa Pingliang. W latach 1964–1968 studiował teologię w Pampelunie, a w 1972-1980 uczestniczył na zajęcia na uniwersytecie w Saragossie i na Uniwersytecie Barcelońskim, gdzie uzyskał licencjat z psychologii. W latach 1980–1981 brał udział również w zajęciach na Pontyfikalnym Uniwersytecie Katolickim w Chile[1][2].
Po święceniach kapłańskich pracował kolejno jako profesor w Lecaroz w Nawarze, wikariusz parafialny w Tudeli, profesor w Pampelunie i wikariusz parafialny w Saragossie. W 1983 wyjechał do Chile, gdzie został wikariuszem parafii w Longaví w diecezji Linares. W latach 1985–1995 pełnił funkcję superiora wspólnoty kapucynów w Los Ángeles, zaś w latach 1995–2008 był proboszczem parafii świętego Michała Archanioła w Viña del Mar, jednocześnie będąc superiorem wspólnoty kapucynów w Recreo, a także wikariuszem biskupim diecezji Valparaíso do spraw życia konsekrowanego i członkiem rady biskupiej. W 2008 został przeniesiony na funkcję wikariusza parafii świętego Franciszka z Asyżu w Los Ángeles, zostając również ekonomem chilijskiej prowincji kapucynów w Chile, rzecznikiem sprawiedliwości trybunału biskupiego w Valparaíso, sędzią trybunału archidiecezji Concepción i skarbnikiem chilijskiego towarzystwa prawa kanonicznego[1][2].
25 lipca 2014 papież Franciszek mianował go biskupem diecezjalnym Copiapó[3]. Święcenia biskupie przyjął 18 października 2014 na placu przed katedrą w Copiapó. Udzielił mu ich arcybiskup Ivo Scapolo, nuncjusz apostolski w Chile, któremu asystowali Pablo Lizama Riquelme, arcybiskup metropolita Antofagasty, i Gaspar Quintana Jorquera, ustępujący biskup Copiapó[4]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Amar y Servir” (Kochać i służyć)[2].
23 marca 2019 papież Franciszek przeniósł go na urząd administratora apostolskiego sede vacante i według uznania Stolicy Apostolskiej archidiecezji Santiago de Chile[5], zaś 27 grudnia 2019 mianował go arcybiskupem metropolitą Santiago de Chile[6]. Ingres do archikatedry św. Jakuba odbył 11 stycznia 2020[2][4].
25 października 2020 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[1]. 28 listopada na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Nereusza i św. Achillesa[7].
Przypisy
- ↑ a b c Annuncio di Concistoro il 28 novembre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 2020-10-25. [dostęp 2020-10-25]. (wł.).
- ↑ a b c d Celestino Aós Braco w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2022-01-05]
- ↑ Rinuncia del Vescovo di Copiapó (Cile) e nomina del successore. press.vatican.va, 2014-07-25. [dostęp 2020-11-06]. (wł.).
- ↑ a b Celestino Aós Braco. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
- ↑ Rinuncia dell’Arcivescovo di Santiago de Chile (Cile) e nomina dell’Amministratore Apostolico „sede vacante et ad nutum Sanctae Sedis”. press.vatican.va, 2019-03-23. [dostęp 2020-11-06]. (wł.).
- ↑ Nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Santiago de Chile. press.vatican.va, 2019-12-27. [dostęp 2020-11-06]. (wł.).
- ↑ Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va, 28 listopada 2020. [dostęp 2020-11-28]. (wł.).
Linki zewnętrzne
- Celestino Aós Braco w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Liczba purpuratów wynosi 225 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 126
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.
Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.
Autor: Pontificia Universidad Católica de Chile, Licencja: CC BY-SA 2.0
Celestino Aós oficia la Misa de Inauguración del Año Académico 2019 en la Pontificia Universidad Católica de Chile.