Celestino Sfondrati

Celestino Sfondrati

Valetnino Sfondrati

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1644 Mediolan
Data i miejsce śmierci	4 września 1696 Rzym
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	benedyktyni
Diakonat	24 września 1667
Prezbiterat	24 kwietnia 1668
Kreacja kardynalska	12 grudnia 1695 Innocenty XII
Kościół tytularny	Santa Ceciliae trans Tiberim

Celestino Sfondrati OSB, właśc. Valetnino Sfondrati (ur. 10 stycznia 1644 w Mediolanie, zm. 4 września 1696 w Rzymie) – włoski kardynał^[1].

Życiorys

Pochodził ze znanego rodu, jego rodzicami byli markiz Valeriano Sfondrati i Paola Camilla Marliana; był też krewnym papieża Grzegorza XIV^[1]. W młodości zaczął uczyć się w benedyktyńskiej szkole w Rorschach w 1656, a cztery lata później wstąpił do zakonu^[1]. 19 września 1667 przyjął święcenia diakonatu, a następnie zaczął nauczać w Kempten i na Uniwersytecie w Salzburgu, gdzie uzyskał doktorat z teologii i prawa kanonicznego^[1]. 24 kwietnia 1668 przyjął święcenia prezbiteratu^[2]. Wkrótce potem został profesorem filozofii, teologii i prawa kanonicznego^[1]. W 1686 niechętnie zgodził się zostać biskupem Novary, lecz nigdy nie objął diecezji^[1]. Stanowczo sprzeciwiał się jansenizmowi i gallikanizmowi^[1]. 12 grudnia 1695 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Cecilia^[2].

Publikacje

Był autorem licznych prac z dziedziny apologetyki i prawa kanonicznego^[1]. Jednymi z ważniejszych były:

• Cursus theologicus in gratiam et utilitatem Fratrum Religiosorum (1670)^[3]
• Disputatio juridica de lege in praesumptione fundata (1681)^[3]
• Regale sacerdotium Romano Pontifici assertum (1684)^[3]
• Cursus philosophicus monasterii S. Galli (1686)^[3]
• Gallia vindicate (1688)^[3]
• "Legatio Marchionis Lavardini ejusque cum Innocentio XI dissidium (1688)^[3]
• Nepotismus theologice expensus (1692)^[3]
• Innocentia vindicata (1695)^[3]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Celestino Sfondrati – dzieła w bibliotece Polona