Celina Eugenia Iwanowska
| Data i miejsce urodzenia | 21 września 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 czerwca 1940 |
| Przyczyna śmierci | rozstrzelanie |
| Miejsce zamieszkania | Lublin |
| Odznaczenia | |
 | |
Celina Eugenia Iwanowska ps. „Celina” (ur. 21 września 1908, zm. 29 czerwca 1940) – harcerka, członkini SZP-ZWZ.
Życiorys
Celina Eugenia Iwanowska z domu Zaleska urodziła się w Ostrówku pow. garwolińskim i była córką Aleksandra (ogrodnik) i Franciszki z domu Korczakowska. Zamieszkała w Lublinie. W 1928 w Warszawie ukończyła gimnazjum, im. Królowej Jadwigi, a następnie Wydział Ogrodniczy Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego i w 1932 uzyskała tytuł inżyniera ogrodnika. Działaczka społeczna i harcerka, członek kręgu starszoharcerskiego, im. T.T. Jeża Chorągwi Warszawskiej Organizacji Harcerek oraz instruktorka drużyn wiejskich. Była sportsmenką i żeglarką, członkinią klubu „Warszawianka” i Akademickiego Związku Morskiego. Zaangażowana politycznie w Związku Młodzieży Demokratycznej. Pracowała po studiach wraz z mężem Wacławem w Centralnym Okręgu Przemysłowym. Od października 1939 w konspiracji w SZP-ZWZ Okręgu. Zorganizowała wspólnie z sędzią Stefanem Lelkiem Wydział Łączności Konspiracji Komendy Okręgu Lublin, którym kierowała. Prowadziła sklep nasienno–warzywny przy rogu ul. Żmigród i Bernardyńskiej, który był konspiracyjnym punktem kontaktowym. W czerwcu 1940 została aresztowana i więziona na Zamku w Lublinie. Podczas śledztwa była torturowana „Pod Zegarem”, ale nic nie ujawniła. Ostrzegła w grypsach osoby zagrożone. Została rozstrzelana na Rurach Jezuickich.
Pośmiertnie odznaczona Orderem Virtuti Militari.
Mąż Celiny Eugenii, Wacław Iwanowski, inż. hydrotechnik, żołnierz AK ps. „Drapacz”, poległ w powstaniu warszawskim.
Bibliografia
- Hanna Michalska: Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945; poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 147. ISBN 83-06-01195-3.