Cellou Dalein Diallo
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Premier Gwinei | |
| Okres | od 9 grudnia 2004 |
| Przynależność polityczna | Unia Sił Demokratycznych Gwinei (od 2007) |
| Poprzednik | François Lonseny Fall |
| Następca | |
Cellou Dalein Diallo (ur. 3 lutego 1952 w Labé) – gwinejski polityk i ekonomista, były minister, premier Gwinei w latach 2004–2006, przewodniczący Unii Sił Demokratycznych Gwinei (UFDG) od 2007. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2010.
Życiorys
Cellou Dalein Diallo urodził się w 1952 w Labé. Studiował księgowość i zarządzanie na Uniwersytecie w Konakry. Odbył kursy z dziedziny makro i mikroekonomii w Centrum Studiów Finansowych, Ekonomicznych i Bankowych (CEFEB) w Paryżu oraz w Instytucie MFW w Waszyngtonie[1][2].
W 1976, po ukończeniu studiów, rozpoczął pracę jako inspektor handlowy. Został członkiem Najwyższej Rady Standardów i Rachunkowości oraz Narodowej Konferencji Gospodarczej. W 1982 został kierownikiem działu w Gwinejskim Banku Handlu Zagranicznego. W 1985 objął stanowisko dyrektora wydziału księgowości w Banku Centralnym Republiki Gwinei, a następnie dyrektora wydziału spraw gospodarczych i walutowych. W 1995 został mianowany dyrektorem generalnym Administracji i Kontroli Wielkich Projektów (Administration et Contrôle des Grands Projets, ACGP) przy Prezydencie Republiki[1].
W lipcu 1996 wszedł w skład rządu Sidyi Touré, w którym objął stanowisko ministra transportu, telekomunikacji i turystyki. W październiku 1997 został mianowany w nim ministrem infrastruktury (odpowiedzialnym za transport, roboty publiczne, telekomunikację i środowisko). W marcu 1999 objął stanowisko ministra robót publicznych i transportu w gabinecie Lamine'a Sidimé, które zajmował przez 5 lat. W lutym 2004 stanął na czele Ministerstwa Rybołówstwa i Akwakultury w rządzie François Lonseny Falla[1][2].
9 grudnia 2004 Diallo został mianowany przez prezydenta Lansanę Conté szefem rządu[1][2]. Wcześniej, od kwietnia 2004 urząd premiera był nieobsadzony[3]. Jako premier zyskał sobie uznanie i przychylność międzynarodowych organizacji finansowych i pomocowych. Jego rząd targany był jednak wewnętrznymi konfliktami i walkami o wpływy. W celu wzmocnienia swojej pozycji, 4 kwietnia 2006 Diallo dokonał zmian w gabinecie, dymisjonując część z ministrów i zastępując ich swoimi współpracownikami. Sam przejął kontrolę nad sektorem gospodarki, finansów, współpracy międzynarodowej i planowania. Jednak już następnego dnia, w ogłoszonym w radiu dekrecie, prezydent Conté unieważnił dokonane zmiany i zdymisjonował Diallo ze stanowiska z powodu „poważnych zaniedbań”[4][5]. Jego następcą został mianowany dopiero w lutym 2007 Eugène Camara[6].
Po odejściu z rządu, przystąpił do opozycji. 7 listopada 2007 został wybrany przewodniczącym Unii Sił Demokratycznych Gwinei (Union des forces démocratiques de Guinée, UFDG)[7].
Po dokonaniu w grudniu 2008 zamachu stanu po śmierci prezydenta Conté przez juntę wojskową, Diallo domagał się od nowych władz powrotu do rządów cywilnych i organizacji wolnych wyborów. W tym celu, wraz z innymi liderami opozycji, utworzył koalicję Forum Żywych Sił Gwinei (FFVG). Po wyznaczeniu daty wyborów prezydenckich na styczeń 2010, zamierzał wziąć w nich udział[8].
28 września 2009 uczestniczył w zorganizowanym przez opozycję proteście w Konakry przeciwko planom startu w wyborach lidera rządzącej junty wojskowej Moussy Dadis Camary. W trakcie brutalnej pacyfikacji wiecu został pobity do nieprzytomności, a jego dom splądrowany i ograbiony[9][10]. Zaraz po masakrze został objęty zakazem opuszczania kraju, jednak później został przetransportowany samolotem na leczenie do szpitala w Dakarze i Paryżu[11].
Po utworzeniu w lutym 2010 „rządu jedności narodowej” składającego się z członków junty i opozycji oraz wyznaczeniu nowej daty wyborów prezydenckich na czerwiec 2010, Diallo ogłosił zamiar ubiegania się o stanowisko głowy państwa[12]. W pierwszej turze wyborów 27 czerwca 2010 zajął pierwsze miejsce, zdobywając 43,69% głosów poparcia. Pokonał Alphę Condé, który uzyskał 18,25% głosów[13]. W drugiej turze głosowania 7 listopada 2010 przegrał z Condé stosunkiem głosów 47,5% do 52,5%[14].
Przypisy
- ↑ a b c d Qui est Cellou Dalein DIALLO ? (fr.). UFGD 2010. [dostęp 2010-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-09)].
- ↑ a b c Le nouveau PM guinéen définit des priorités de son gouvernement (fr.). xinhuanet.com, 15 grudnia 2004. [dostęp 2010-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].
- ↑ GUINEA: New prime minister finally appointed after eight-month gap (ang.). IRIN News, 10 grudnia 2004. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ GUINEA: Prime minister Diallo sacked in possible power struggle (ang.). IRIN News, 5 kwietnia 2006. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ Guinea PM fired in 'power tussle' (ang.). BBC News, 5 kwietnia 2006. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ Guinea president names new PM (ang.). Al Jazeera English, 10 lutego 2007. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ Former PM joins opposition (ang.). News24, 8 listopada 2007. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ Tens of thousands rally to support Guinea opposition leader (ang.). AFP, 13 września 2009. [dostęp 2010-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-09)].
- ↑ Bloody Monday – Massacre at the September 28 Stadium (ang.). Human Rights Watch, 17 grudnia 2009. [dostęp 2010-03-19].
- ↑ Bloody Monday – Attacks by Presidential Guard on the Homes of Opposition Leaders (ang.). Human Rights Watch, 17 grudnia 2009. [dostęp 2010-03-19].
- ↑ Thousands identify Guinea bodies (ang.). BBC News, 2 października 2009. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ UFDG : Meeting de Cellou Dalein a Washington (fr.). guineepress.info, 20 marca 2010. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ UPDATE 3-Guinea court overrules election result challenges (ang.). Reuters, 21 lipca 2010. [dostęp 2010-07-28].
- ↑ Alpha Conde declared winner in Guinea president polls (ang.). BBC News, 15 listopada 2010. [dostęp 2010-11-17].
Linki zewnętrzne
- Strona osobista. celloudalein.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-29)]. (fr.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Friends of Europe, Licencja: CC BY 2.0
Cellou Dalein Diallo, Former Prime Minister of Guinea