Centralny Inspektorat Standaryzacji
Centralny Inspektorat Standaryzacji – jednostka organizacyjna Ministerstwa Handlu Zagranicznego (od 1996 r. Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej), istniejąca w latach 1952–2001, powołana w celu kontroli i weryfikacji jakość handlową towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą oraz badania poszczególnych faz eksportu i importu towarów.
Powołanie Inspektoratu
Na podstawie uchwały Prezydium Rządu z 1951 r. w sprawie organizacji Centralnego Inspektoratu Standaryzacji powołano Inspektorat[1].
Zadania Inspektoratu
Do zadań Inspektoratu należało:
- kontrola jakości towarów stanowiących przedmiot obrotu z zagranicą pod względem zgodności z normami standaryzacyjnymi lub warunkami kontraktu oraz wystawianie świadectw standaryzacyjnych na towary eksportowane pochodzenia krajowego,
- badania i ocena poszczególnych faz produkcji eksportowej, towarów pochodzących z importu z chwilą przekroczenia granicy do momentu ich dystrybucji bądź prefabrykacji,
- studia nad zagadnieniami eksportu i importu w zakresie jakości towarów i ich standardów,
- opracowywanie w porozumieniu z Polskim Komitetem Normalizacyjnym i zainteresowanymi resortami norm i przepisów standaryzacyjnych dla towarów eksportowanych pochodzenia krajowego oraz oznaczenie, klasyfikacja jakości i wydawanie zaświadczeń dotyczących towarów importowanych.
Zadania Inspektoratu z 1996 r.
Na podstawie ustawy 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą do zadań Inspektoratu należało w szczególności[2]:
- dokonywanie oceny towarów i wydawanie orzeczeń o jakości handlowej towarów,
- wykonywanie badań laboratoryjnych,
- prowadzenie doradztwa i udzielanie informacji dotyczących przepisów, norm i wymagań w zakresie jakości handlowej,
- organizowanie szkoleń i doskonalenie kadr na potrzeby standaryzacji,
- przygotowywanie propozycji zmian przepisów i norm, wynikających z potrzeb obrotu towarami z zagranicą,
- współpraca z organami, jednostkami i organizacjami krajowymi oraz międzynarodowymi w zakresie przepisów, norm oraz oceny jakości handlowej towarów.
Inspektorat przy wykonywaniu zadań współdziałał z organami celnymi oraz innymi organami kontroli.
Kierowanie Inspektoratem
Inspektoratem kierował Dyrektor, powoływany i odwoływany przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej[2].
Wicedyrektorzy Centralnego Inspektoratu Standaryzacji byli powoływani i odwoływani przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na wniosek Dyrektora Centralnego Inspektoratu Standaryzacji.
Ocena jakości handlowej
Ocena jakości handlowej obejmowała jedną lub kilka następujących czynności[2]:
- sprawdzenie dokumentów umożliwiających identyfikację towaru, atestów jakościowych, wyników badań laboratoryjnych oraz innych dokumentów świadczących o jakości towaru,
- kontrolę opakowania, znakowania, prezentacji towaru oraz warunków jego przechowywania i transportu,
- kontrolę poszczególnych faz produkcji, wytwarzania, przetwórstwa, przechowywania i transportu towaru,
- badanie systemów kontroli jakości prowadzonych w fazie produkcji, wytwarzania, przetwórstwa, przechowywania, transportu i otrzymanych przez nie wyników,
- pobranie próbek oraz ich analizę,
- ustalenie klasy jakości towaru.
Połączenie Inspektoratów
Na mocy ustawy z 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych utworzona została Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, która powstała z połączenia Centralnego Inspektoratu Standaryzacji z Państwową Inspekcją Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych[3].
Przypisy
- ↑ Uchwała nr 86 Prezydium Rządu z dnia 3 lutego 1951 r. w sprawie organizacji Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. M.P. z 1951 r. nr 19, poz. 245
- ↑ a b c Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą. Dz.U. z 1996 r. nr 124, poz. 584
- ↑ Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Dz.U. z 2001 r. nr 5, poz. 44