Centralny Ośrodek Analizy Skażeń

Centralny Ośrodek Analizy Skażeń
Ilustracja
Odznaka pamiątkowa[1]
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

31 marca 1968[2]

Tradycje
Święto

31 marca[3]

Dowódcy
Pierwszy

płk Stanisław Patkowski

Obecny

płk Krzysztof Budyn

Organizacja
Numer

4102

Dyslokacja

ul. Radiowa 49
01-499 Warszawa

Podległość

Szef Generalnego Zarządu Wsparcia P-7 Sztabu Generalnego Wojska Polskiego

Skład

Sekcja Dowodzenia
Wydział Operacyjny
Wydział Reagowania

Strona internetowa

Centralny Ośrodek Analizy Skażeń – jednostka organizacyjna Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej sformowana 31 marca 1968 roku[2] i odpowiedzialna za wykonywanie szeregu działań związanych z reagowaniem na zagrożenia skażeniami.

W 2007 roku ośrodek został wyróżniony tytułem honorowym Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej[4].

Zakres działania

Celem działania Centralnego Ośrodka Analizy Skażeń jest zdobywanie, gromadzenie i analizowanie informacji o użyciu broni masowego rażenia, incydentach związanych z powstawaniem skażeń i skutkach działania tych czynników. W ramach NATO, ośrodek odpowiedzialny jest za ostrzeganie i meldowanie o uderzeniach bronią masowego rażenia i skażeniach na terytorium Polski[5][6][7].

Centralny Ośrodek Analizy Skażeń pełni rolę Centrum Dyspozycyjnego Krajowego Systemu Analizy Skażeń i Alarmowania (KSWiA)[8], przez co odpowiedzialne jest za wymianę informacji pomiędzy elementami systemu, koordynowanie działań oraz przygotowywanie ocen i analiz związanych z zagrożeniami skażeniami[6].

COAS jest także głównym ośrodkiem analizy skażeń Systemu Wykrywania Skażeń Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (SWS SZRP) i odpowiada za koordynację działania elementów tego systemu oraz wymianę informacji z systemami sojuszniczymi i pozawojskowymi[5][9].

Centralny Ośrodek Analizy Skażeń utrzymuje w gotowości Mobilne Laboratorium Obrony Przed Bronią Masowego Rażenia (ML OPBMR) przeznaczone do pobierania próbek materiałów skażonych oraz prowadzenia polowych analiz laboratoryjnych pobranych próbek materiałów skażonych biologicznie, chemicznie i promieniotwórczo. Dostarcza także danych niezbędnych do wsparcia procesu dowodzenia w zakresie oceny poziomu rzeczywistego skażenia i jego wpływu na realizację zadań bojowych[7].

Dowódcy

Obowiązki dowódcy Centralnego Ośrodka Analizy Skażeń pełnili następująco[10]:

  • 1968–1987 – płk Stanisław Patkowski
  • 1987–1998 – płk Marek Kozłowski
  • 1998–2001 – płk Edward Moskal
  • 2001–2002 – płk Wiesław Wronkowski
  • 2002–2006 – płk Marian Gola
  • 2006–2012 – płk Andrzej Karasiński
  • 2012–2015 – płk dr Bogusław Kot
  • 2015–2019 – kmdr Jacek Barański
  • od 2019 − płk Krzysztof Budyn

Przypisy

  1. ↑ Decyzja Nr 184/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 kwietnia 2008 r. w sprawie wprowadzenia odznaki pamiątkowej i oznaki rozpoznawczej Centralnego Ośrodka Analizy Skażeń. „Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej”. Nr 8, poz. 102, s. 720, 2008-05-15. Warszawa. [dostęp 2011-06-05]. (pol.). 
  2. ↑ a b Zarządzenie Szefa Sztabu Generalnego nr 0185/Org z 14 grudnia 1967 r.
  3. ↑ Decyzja Nr 190/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia dorocznego Święta Centralnego Ośrodka Analizy Skażeń. „Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej”. Nr 8, poz. 108, s. 724, 2008-05-15. Warszawa. [dostęp 2011-06-05]. (pol.). 
  4. ↑ „Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” dla wyróżnionych oddziałów Wojska Polskiego. Wojsko-Polskie.pl, 2007-03-09. [dostęp 2015-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-08)]. (pol.).
  5. ↑ a b System Wykrywania Skażeń Sił Zbrojnych RP. Centralny Ośrodek Analizy Skażeń. [dostęp 2011-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  6. ↑ a b Krajowy System Wykrywania Skażeń i Alarmowania. Centralny Ośrodek Analizy Skażeń. [dostęp 2011-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  7. ↑ a b Reagowanie Kryzysowe. Centralny Ośrodek Analizy Skażeń. [dostęp 2011-06-05]. (pol.).
  8. ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie systemów wykrywania skażeń i właściwości organów w tych sprawach(Dz.U. z 2006 r. nr 191, poz. 1415) (pol.).
  9. ↑ Decyzja Nr 276/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lipca 2010 r. w sprawie organizacji, zadań i funkcjonowania Systemu Wykrywania Skażeń Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. „Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej”. Nr 15, poz. 195, s. 894, 2010-08-20. Warszawa. [dostęp 2015-08-08]. (pol.). 
  10. ↑ Rys historyczny. Centralny Ośrodek Analizy Skażeń. [dostęp 2011-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie