Centralny Port Komunikacyjny

Centralny Port Komunikacyjny

Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Stanisławów
Typ	cywilne
Strefa czasowa	UTC +1
Położenie na mapie gminy Baranów Centralny Port Komunikacyjny
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Centralny Port Komunikacyjny
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Centralny Port Komunikacyjny
Położenie na mapie powiatu grodziskiego Centralny Port Komunikacyjny
52°08′N 20°29′E/52,133333 20,483333
Strona internetowa

Centralny Port Komunikacyjny (CPK; ang. Solidarity Transport Hub, STH) – planowany węzeł przesiadkowy między Warszawą i Łodzią, integrujący transport lotniczy (węzłowy port lotniczy), kolejowy i drogowy. W ramach tego projektu, w odległości około 37 km na zachód od Warszawy, na obszarze około 30 km² ma zostać wybudowany Port Lotniczy Solidarność, który w ramach pierwszego etapu ma być w stanie obsługiwać 45 mln pasażerów rocznie. W skład CPK mają wejść też inwestycje kolejowe: węzeł w bezpośredniej bliskości portu lotniczego i połączenia na terenie kraju, które umożliwią przejazd między Warszawą a największymi polskimi miastami w czasie nie dłuższym niż 2,5 godziny. Inwestycja powinna umożliwić stworzenie ponad 150 tys. nowych miejsc pracy. W rejonie CPK ma powstać także Airport City, w skład którego wejdą m.in. obiekty targowo-kongresowe, konferencyjne i biurowe^[3].

Pełnomocnik rządu ds. CPK Mikołaj Wild^[4] zarekomendował wybudowanie portu w gminie Baranów, w powiecie grodziskim, w województwie mazowieckim^[5].

7 listopada 2017 r. „Koncepcja przygotowania i realizacji inwestycji Port Solidarność – Centralny Port Komunikacyjny dla Rzeczypospolitej Polskiej”^[6] została przyjęta uchwałą Rady Ministrów, a 2 czerwca 2018 specjalną ustawę o Centralnym Porcie Komunikacyjnym (Dz.U. z 2018 roku, poz. 1089)^[7] podpisał ówczesny prezydent RP Andrzej Duda^[8]. 22 lipca 2022 Sejm uchwalił ustawę o usprawnieniu procesu inwestycyjnego Centralnego Portu Komunikacyjnego^[9].

Plany

Port Lotniczy Solidarność w ramach pierwszego etapu będzie w stanie obsługiwać 45 mln pasażerów rocznie^[5]. Przy budowie CPK zakłada się modułową i etapową koncepcję rozwoju i wyposażenia lotniska. W pierwszym etapie powstaną dwie równoległe drogi startowe o długości 4000 metrów każda i dwie kolejne w ramach następnych etapów^[10]. Według założeń, CPK ma być lotniskiem bazowym dla PLL LOT, dzięki któremu linia ta będzie mogła stać się integratorem rynku środkowoeuropejskiego i jedną z najważniejszych marek lotniczych na kontynencie^[11].

Budowie lotniska będą towarzyszyły inwestycje w infrastrukturę kolejową. Jak wynika z rządowego planu i z ustaleń spółki CPK z PKP Polskimi Liniami Kolejowymi, przy okazji budowy Portu Lotniczego Solidarność powstanie ok. 1600 km nowych linii kolejowych. Założenia są takie, że w ramach tzw. etapu zero, czyli jednocześnie z lotniskiem, zostanie zbudowana m.in. 140-kilometrowa nowa linia kolejowa Warszawa – CPK – Łódź Fabryczna, czyli pierwszy odcinek Kolei Dużych Prędkości. Ta inwestycja umożliwi osiągnięcie czasu przejazdu z CPK do Warszawy w 15 minut, a z CPK do Łodzi ok. 25 minut^[12].

Według założeń rządu Beaty Szydło prace przygotowawcze mają trwać do końca 2019 r., a sam port ma być budowany przez kolejne 8 lat – powinien być otwarty w 2027 r.^[5]. W sierpniu 2018 pełnomocnik rządu ds. Centralnego Portu Komunikacyjnego Mikołaj Wild poinformował, że pierwszy samolot powinien wystartować z gminy Baranów w sezonie zimowym 2027/2028^[13]

Lokalizacja

Centralny Port Komunikacyjny ma być usytuowany między Łodzią a Warszawą. Pełnomocnik rządu zarekomendował wybudowanie portu w Stanisławowie, w gminie Baranów, w powiecie grodziskim, w województwie mazowieckim^[5][14]. Wskazane miejsce lokalizacji portu leży na Równinie Łowicko-Błońskiej^[15].

Około 1,5 km na południe od wskazanej lokalizacji przebiega autostrada A2. Około 15 km na południe przebiega droga ekspresowa S8 (Wrocław – Warszawa – Białystok). Około 8 km na północ przebiega droga krajowa nr 92. Około 10 km na zachód przebiega droga krajowa nr 50. Około 6,5 km na południowy wschód rozwidlają się linia kolejowa nr 1 (Warszawa – Katowice) oraz linia nr 4, tj. Centralna Magistrala Kolejowa. Około 7 km na północ przebiega linia kolejowa nr 3 (europejska linia E 20 Berlin – Warszawa).

Przyjęta w 2017 r. koncepcja rekomenduje zabezpieczenie terenu o powierzchni nie mniejszej niż 3000 ha, natomiast obszar ograniczonego użytkowania o wielkości nie mniejszej niż 6000 ha^[16]. Rekomendowane zabezpieczenie terenu (30 km²) stanowiłoby 40% powierzchni gminy Baranów.

Komponent lotniskowy

Port Lotniczy Solidarność w ramach pierwszego etapu będzie w stanie obsługiwać 45 mln pasażerów rocznie^[5]. Przy budowie CPK zakłada się modułową i etapową koncepcję rozwoju i wyposażenia lotniska. W pierwszym etapie powstaną dwie równoległe drogi startowe o długości 4000 metrów każda i dwie kolejne w ramach następnych etapów^[17].

W połowie kwietnia 2019 r. spółka CPK rozpoczęła proces uzgodnień strategicznych z partnerami branżowymi^[10]. Podczas pierwszego spotkania, w którym wzięło udział ponad 60 przedstawicieli firm i instytucji zainteresowanych projektem, inwestor CPK przedstawił założenia koncepcji planowanego portu. Wśród uczestników Forum Interesariuszy CPK znalazły się m.in. Polskie Linie Lotnicze LOT, BARIP (Rada Przedstawicieli Linii Lotniczych w Polsce), Polska Agencja Żeglugi Powietrznej, Poczta Polska, Orlen, LOTOS, PERN, Straż Graniczna, LOT AMS, LS Airport Services, LS Technics, Welcome Airport Services, Krajowa Administracja Skarbowa, Polski Holding Hotelowy, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, FedEx, DHL, UPS i TNT Express. Było to pierwsze w Polsce tak szerokie forum uczestników lotniskowego procesu inwestycyjnego^[18].

W maju 2019 r. podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego CPK pokazała definicję portu lotniczego w ramach Programu CPK, czyli wstępny układ elementów infrastruktury Portu Lotniczego Solidarność^[19]. W definicji uwzględniony m.in. zakładany układ dróg startowych (dwóch w ramach etapu pierwszego na 45 mln pasażerów rocznie oraz czterech dróg startowych w układzie docelowym – w ramach etapowania inwestycji), dróg kołowania, płyt postojowych, terminali (pasażerskich, cargo i general aviation), stacji kolejowej zintegrowanej z terminalem pasażerskim, parkingów i dróg wewnętrznych. Definicja portu lotniczego uwzględnia też m.in. infrastrukturę utrzymania technicznego, paliwową, odladzania samolotów, Lotniskowej Straży Pożarnej, utrzymania pojazdów, a także energetyczne, gazowe, kanalizacyjne. Definicja będzie jeszcze w przyszłości doprecyzowana m.in. na etapie planu generalnego (masterplanu)^[20].

W czerwcu 2019 r. z inicjatywy Ambasady Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz spółki Centralny Port Komunikacyjny odbyły się warsztaty architektoniczne. Opracowania posłużą jako inspiracja do przygotowywania master planu. Inwestor nie jest zobowiązany do wykorzystania żadnej z prac^[21]. Koncepcje terminala przygotowało sześć znanych pracowni projektowych: Foster+Partners, Grimshaw, Chapman Taylor, Zaha Hadid Architects, Benoy, Pascall+Watson.

• Foster+Partners zaproponowała budowę dwóch terminali: głównego podobnego do „klucza” i uzupełniającego w kształcie litery „X”, który miałby powstać w drugim etapie. Tym samym firma zaproponowała modułową budowę lotniska, które będzie można rozbudowywać w czasie i dostosowywać do potrzeb rosnącego ruchu lotniczego. Obie części mają być ze sobą zintegrowane (np. poprzez wahadłową kolejkę kursująca między terminalami), przy czym druga z nich powstanie, kiedy pojawi się zapotrzebowanie rynkowe na rozbudowę lotniska.
• Architekci Grimshaw wymyślili koncepcję „demokratycznego hubu”, próbując tym samym nawiązać do polskiej tradycji, a w szczególności do zmian ustrojowych po 1989 r. i do historii Solidarności. W ich zamierzeniu terminal ma być nieprzeskalowany, racjonalny pod względem wielkości i pozbawiony gigantomanii, jaka charakteryzuje niektóre budowane ostatnio porty przesiadkowe. Chodzi o to, żeby skrócić czas przesiadek i zmniejszyć dystans do przejścia dla pasażera.
• Koncepcja Chapman Taylor zakłada schowanie bazowej części terminala pod potężną, przezroczystą kopułą, która zostanie ulokowana między dwoma pasami startowymi. Jak tłumaczą jej twórcy, okrągła kopuła to symbol nieskończonej jedności, a przez to nawiązanie do historii Polski.
• Zaha Hadid Architects, firma z potężnym dorobkiem architektonicznym, przygotowała trzy równorzędne wizje CPK, które opierają się na odmiennym podejściu do połączenia lotniska z koleją. Wszystkie trzy projekty łączy dobre doświetlenie przestrzeni lotniska, które jest możliwe dzięki użyciu wielkopowierzchniowych przezroczystych elementów, a także wkomponowanie we wnętrze terminalu bujnej roślinności w połączeniu z przemyślanym systemem służącym do jej utrzymywania w polskich warunkach klimatycznych. Pierwsze z rozwiązań to umiejscowienie węzła kolejowego bezpośrednio pod lotniskiem, które umożliwiłoby podróżnym np. obserwowanie nadjeżdżających pociągów z wyższych poziomów. Druga wizja zakłada, że tuż nad peronami ulokowana jest część pasażerska stacji, łącząc inne elementy lotniska uwzględnione w master planie. Projektanci zaproponowali także trzecie, bardziej futurystyczne rozwiązanie, w którym pociągi podjeżdżają bezpośrednio do wydzielonych części terminali, umieszczonych na platformach na różnej wysokości.
• Projekt Benoy kładzie nacisk na ekologię i zrównoważony rozwój. Proponuje zbudowanie wokół Portu Solidarność przyjaznego mieszkańcom „zielonego” Airport City. Stworzenie wokół portu takiego obszaru będzie możliwe dzięki schowaniu pod ziemią części dróg i linii kolejowych w bezpośrednim sąsiedztwie lotniska. W sercu układu znajdzie się przykryty przeszklonym dachem węzeł przesiadkowy, który będzie integrował różne środki transportu i w kierunku którego będzie prowadziły szlaki komunikacyjne.
• Pascall+Watson to najbardziej ogólna z zaprezentowanych koncepcji. Dyrektor projektu Nitesh Naidoo z Pascall+Watson zaprezentował rozwiązania stosowane w portach lotniczych w Europie i Azji (np. w Londynie, Monachium, Hongkongu i Abu Dhabi), sugerując, które z nich warto zaadaptować na potrzeby CPK. Na potrzeby prezentacji zestawił ze sobą ideę „megahubu” (nawiązując do nowego lotniska w Stambule) i „multi-hubu”, wskazując Changi w Singapurze^[22].

Plakat reklamujący Centralny Port Komunikacyjny jako największą inwestycję infrastrukturalną w Europie. InnoTrans 2022, Berlin.

Komponent kolejowy

Przyjęta przez rząd nowelizacja rozporządzenia w sprawie wykazu linii kolejowych o znaczeniu państwowym z 17 kwietnia 2013 r. uwzględnia wszystkie połączenia, których budowa wynika z Koncepcji przygotowania i realizacji CPK przyjętej przez rząd 7 listopada 2017 r. Szczegóły Programu Kolejowego CPK przedstawił 29.04.2019 r. na konferencji na stacji Łódź Fabryczna premier RP Mateusz Morawiecki. Jak powiedział: „Przystępujemy do realizacji bardzo konkretnych planów. Polska ma szanse stać się centrum gospodarczym środkowej Europy, a CPK jako największy hub w regionie biznesowym sercem tego obszaru. Nadszedł czas, żeby dać polskiej kolei nowy impuls do rozwoju. Zależy nam, żeby mieszkańcy wszystkich regionów w Polsce, z miast i wsi, mieli równy dostęp do kolei, żeby mogli wygodnie podróżować do każdego zakątka kraju. Te inwestycje zapewnią szkielet systemu transportowego państwa. Nie waham się powiedzieć, że CPK to projekt epokowy.”^[23]

Kolejowa części Programu CPK zakłada budowę 1600 km nowych linii prowadzących z 10 kierunków do Portu Lotniczego Solidarność i Warszawy. Będą one łączyły miasta wojewódzkie ze stolicą Polski i CPK, a także wzajemnie między sobą. Będą również zapewniały spójność krajowej sieci kolejowej. Każda ze „szprych” składać się będzie z nowych odcinków sieci oraz z wyremontowanych lub zmodernizowanych fragmentów istniejącej infrastruktury. Na potrzeby budowy tego kolejowego systemu doszło do podziału zadań inwestycyjnych między spółki: CPK, odpowiedzialną za realizację zadań lotniskowych i kolejowych (budowę nowych linii), i PKP Polskie Linie Kolejowe, która jest zarządcą infrastruktury kolejowej w Polsce i zajmie się modernizacją linii istniejących.

W przypadku nowo budowanych linii dużych prędkości – w pierwszej kolejności między Warszawą i Łodzią, później m.in. do Wrocławia i Poznania – założonym standardem początkowym będzie ich przystosowanie do prędkości 250 km/h, z parametrami technicznymi umożliwiającymi ewentualne późniejsze podniesienie tych prędkości^[24].

W ramach etapu zero, który powinien być gotowy przed uzyskaniem przez Port Solidarność zdolności operacyjnej, wybudowane zostanie 140 km nowych linii: głównie na trasie Warszawa – CPK – Łódź. Ta inwestycja umożliwi osiągnięcie czasu przejazdu z CPK do Warszawy 15 minut, a z CPK do Łodzi ok. 25 minut. W rejonie Baranowa powstanie również węzeł, którego częścią będą łączniki między CPK a istniejącymi liniami:

• nr 1 i 4 (Warszawa – Grodzisk Maz. – Łódź z odbiciem CMK w stronę Katowic)
• nr 3 (Warszawa – Kutno – Poznań)

Docelowo na potrzeby Programu CPK zostanie zbudowana też m.in. linia CMK Północ, czyli przedłużenie Centralnej Magistrali Kolejowej z rejonu Żyrardowa do CPK, a dalej w kierunku Płocka, Włocławka, Grudziądza i Trójmiasta.

Kolejowa część Programu CPK, który jest podzielony na etapy do realizacji do 2040 r., to pajęczyna nowych linii prowadzących z 10 kierunków do CPK i Warszawy. W efekcie jej powstania dojazd pociągiem do centralnego lotniska ma zająć nie dłużej niż 2 godz. W zasięgu sieci znajdą się największe miasta w kraju (poza Szczecinem, do którego z racji odległości dojazd koleją wyniesie 3 godz. 15 minut). Dogodnym dojazdem do CPK objęte będą także przygraniczne obszary Czech, Słowacji, Ukrainy, Białorusi, Litwy i obwodu kaliningradzkiego^[25].

Łączna długość linii kolejowych w Polsce wynosi dziś ponad 19 tys. km. Od początku lat 90. zostało rozebranych ponad 5 tys. km linii. Nowe inwestycje są potrzebne, ponieważ budowa szlaków kolejowych na dużą skalę nie odbywała się w Polsce od lat 80., kiedy zakończono realizację Linii Hutniczo-Siarkowej, a wcześniej Centralnej Magistrali Kolejowej^[25].

W uchwalonej 7 listopada 2017 r. koncepcji zostały wskazane przedsięwzięcia kluczowe tj. budowa CPK wraz z dworcem i układem węzła kolejowego zawierającym łączniki pomiędzy liniami: nr 1, nr 3, nr 4 oraz przedłużenie do CPK linii nr 447 z wyjściami na Warszawę oraz na Sochaczew i Koluszki, a ponadto wyjściami w kierunku Płocka (w ciągu CMK Północ, Nowy Dwór, Grójec) oraz CMK (linii nr 4), jak również nową linię kolejową Warszawa – CPK – Łódź Fabryczna po wytrasowanej linii kolei dużych prędkości „Y”^[26]. W październiku 2017 r. Krzysztof Mamiński, prezes zarządu PKP stwierdził, że preferowanym przez PKP PLK rozwiązaniem są prędkości w zakresie 200–230 km/h^[27].

Koszty i finansowanie

Do 2011 r. koszt inwestycji samego portu lotniczego szacowano na 3,1 mld euro względnie 12 mld zł^[28]. W 2017 r. koszt inwestycji całego portu komunikacyjnego (komponenty: lotniczy, kolejowy, drogowy) w zależności od wariantu 30 lub 35 mld zł^[29].

Uchwalona 7 listopada 2017 r. koncepcja rządu Beaty Szydło zakłada koszty komponentu lotniczego w wysokości 16–19 mld PLN, koszty komponentu kolejowego w wysokości 8–9 mld PLN, koszty komponentu drogowego to od 1,75 mld PLN do 6,87 mld PLN. Łącznie realizacja podstawowych założeń koncepcji wynosi między 30,9 a 34,9 mld PLN^[30]. Dla każdego z komponentów portu rozważana jest inna strategia pozyskania finansowania, co wynika ze względu na zróżnicowany ich charakter^[30].

Towarzyszące inwestycje

Przyjęta koncepcja zakłada przebudowę autostrady A2, budowę autostradowej obwodnicy Warszawy oraz 1600 km nowych linii kolejowych^[31].

W Strategicznym Studium Lokalizacyjnym^[32] wyróżniono następujące ciągi transportowe zawierające planowane do budowy odcinki linii kolejowych:

1. CPK – Kołobrzeg / Koszalin / Słupsk / Gdańsk
2. CPK – Olsztyn
3. CPK – Ostrołęka – Giżycko / Białystok – Trakiszki (granica) / Kuźnica Białostocka (granica)
4. CPK – Terespol (granica)
5. CPK – Chełm (granica)/ Bełżec (granica)
6. CPK – Rzeszów – Sanok
7. CPK – Katowice – granica Polska/Czechy / Kraków – Zakopane / Muszyna – granica Polska/Słowacja / Skarżysko-Kamienna
8. CPK – Kłodzko
9. CPK – Łódź – Wrocław – granica Polska/Czechy / Poznań – Szczecin / Zielona Góra / granica Polska/Niemcy / Gorzów Wielkopolski
10. CPK – Poznań
11. Szczecin – Port Lotniczy Szczecin-Goleniów
12. Stalowa Wola – Lublin – Biała Podlaska – Białystok

Nazwa

Przyjęta uchwałą rządu Beaty Szydło koncepcja zawiera nazwę Port Solidarność – Centralny Port Komunikacyjny dla Rzeczypospolitej Polskiej. Wskazany w koncepcji patron został już wcześniej przyjęty dla Portu Lotniczego Szczecin-Goleniów im. NSZZ „Solidarność”.

Historia

12 maja 2005 Urząd Lotnictwa Cywilnego podpisał umowę z hiszpańskim konsorcjum Ineco-Sener na wykonanie studium wykonalności centralnego portu lotniczego^[33]. Jednak w ciągu kolejnych 2 lat studium takie nie zostało wykonane, co zostało zinterpretowane jako odłożenie projektu nowego wielkiego lotniska na nieokreśloną przyszłość, a nawet zaniechanie tej inwestycji.

Pomimo tego nowy port lotniczy obsługujący Warszawę został zaproponowany w rządowej Strategii Rozwoju Infrastruktury Transportowej na lata 2010–2013. Przewidywano bowiem, że w tym okresie port lotniczy Warszawa-Okęcie obsługiwać będzie około 10 mln pasażerów, co wyczerpie jego przepustowość (12,5 mln pas. po uruchomieniu Terminalu 2 (nowa część Terminalu A)), a jednocześnie może spowodować utrudnienia w ruchu w tej części stolicy. Jednak już w lutym 2007 podsekretarz stanu ds. lotnictwa w Ministerstwie Transportu stwierdził, że wobec rozwoju lotnisk regionalnych brak jest przesłanek co do podejmowania decyzji o budowie nowego portu centralnego; wobec czego ewentualna realizacja tej inwestycji została przesunięta na lata 2025–2030. Jako najbardziej prawdopodobną lokalizację tego portu wskazywano obszar między Warszawą a Łodzią^[34].

Jeszcze przed zleceniem studia wykonalności konsorcjum Ineco-Sener, 15 stycznia 2004 Ministerstwo Infrastruktury, kierując się opinią międzyresortowego zespołu ekspertów, po badaniach przeprowadzonych w 2003, wskazało dwie potencjalne lokalizacje CPL^[35]:

• Mszczonów, ze względu na:
  • położenie między dwiema aglomeracjami – 45 km od Warszawy i 90 km od Łodzi,
  • położenie komunikacyjne, w pobliżu drogi krajowej nr 8 (granica z Czechami – Wrocław – Warszawa – Białystok – granica z Litwą) i drogi krajowej nr 50 oraz w pobliżu linii kolejowych (m.in. CMK),
  • źródła geotermiczne – mające znaczenie pod względem ochrony środowiska,
• Modlin, ze względu na:
  • dostępność powierzchni pod budowę lotniska, która znajdowała się wtedy w zarządzie Agencji Mienia Wojskowego i Agencji Nieruchomości Rolnych,
  • sąsiadujące z lotniskiem grunty odrolnione,
  • położenie blisko centrum Warszawy (ok. 35 km).

Poza powyższym, rozpatrywano także lokalizację Centralnego Portu Lotniczego w:

• Babsku koło Białej Rawskiej,
• Sochaczewie – lądowisko Sochaczew-Bielice^[36]
• Nowym Mieście nad Pilicą – lotnisko Nowe Miasto nad Pilicą^[37]
• Radomiu
• Wołominie^[38][39]
• gminie Baranów koło Grodziska Mazowieckiego^[40] – w styczniu 2006 zwrócono uwagę na korzystne położenie w odległości 38 km od Warszawy i 78 km od Łodzi, na przecięciu szlaków kolejowych północ – południe (linia kolejowa nr 1, linia kolejowa nr 4 [CMK]) oraz wschód – zachód (planowana linia wysokiej prędkości) oraz w odległości 1–2 km od autostrady A2 i około 10 km od drogi krajowej nr 50 będącej zachodnią obwodnicą aglomeracyjną Warszawy. Dzięki możliwości lokalizacji stacji kolejowej na dolnych poziomach terminala, lotnisko zostałoby doskonale skomunikowane nie tylko z Warszawą (czas przejazdu 15 min.) i Łodzią (30 min.), ale także z innymi miastami w Polsce.

W 2005 r. niezależnie od losów koncepcji Centralnego Portu Lotniczego podjęto decyzję o modernizacji i otwarciu portu lotniczego w Modlinie dla samolotów tanich linii i czarterów. Prace przy modernizacji i dobudowie potrzebnej infrastruktury rozpoczęto 8 października 2010^[41]. Pierwsze rejsowe loty odbyły się 15 lipca 2012 r. Powstanie portu w Modlinie stało się w rezultacie jedynym zrealizowanym projektem odciążenia portu lotniczego im. F. Chopina.

W 2016 na potrzebę budowy Centralnego Portu Komunikacyjnego między Łodzią a Warszawą ponownie wskazał minister spraw zagranicznych Witold Waszczykowski. Pod koniec kwietnia 2017 rząd Beaty Szydło ustanowił Pełnomocnika Rządu ds. Centralnego Portu Komunikacyjnego dla RP^[42][43]. Pełnomocnik w formie decyzji powołał interdyscyplinarny Zespół Doradczy^[44]. 19 września 2017 pełnomocnik rządu Mikołaj Wild na konferencji prasowej wraz z premier Beatą Szydło ogłosił, że rekomendowaną lokalizacją Centralnego Portu Komunikacyjnego jest wieś Stanisławów, w gminie Baranów, w powiecie grodziskim^[45]. 3 października 2017 Mikołaj Wild złożył projekt uchwały przyjmującej koncepcję budowy CPK^[29]. 7 listopada 2017 koncepcja została przyjęta uchwałą Rady Ministrów^[5][46]. 10 maja 2018 Sejm przyjął ustawę, dzięki której będzie można rozpocząć budowę lotniska. 1 czerwca została ona podpisana przez prezydenta^[47][48][49]. Ustawa z dnia 10 maja 2018 o Centralnym Porcie Komunikacyjnym weszła w życie 21 czerwca 2018^[49]. 19.09.2018 podana została publicznie do wiadomości, przez wiceministra infrastruktury pełnomocnika rządu ds. budowy CPK Mikołaj Wilda, informacja o ustanowieniu prezesa spółki celowej ds. budowy Centralnego Portu Komunikacyjnego. Został nim Jacek Bartosiak. 19 lutego 2019 zrezygnował z pełnienia funkcji prezesa^[50]. 2 października 2022 weszła w życie ustawa z dnia 22 lipca 2022 r. o usprawnieniu procesu inwestycyjnego Centralnego Portu Komunikacyjnego^[9].

Referendum w sprawie lokalizacji CPK w gminie Baranów

W kwietniu 2018 Rada Gminy Baranów podjęła uchwałę o przeprowadzeniu 17 czerwca 2018 referendum gminnego w sprawie lokalizacji Centralnego Portu Komunikacyjnego na obszarze gminy Baranów i planowanych w związku z tą inwestycją regulacjach prawnych^[51]. Rada zadecydowała, że mieszkańcy udzielą odpowiedzi na dwa pytania o następującej treści, z dwoma wariantami odpowiedzi („Tak” i „Nie”)^[51]:

W referendum wzięło udział 47% uprawnionych i zgodnie z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 (wymóg wzięcia udziału w referendum przez co najmniej 30% uprawnionych do głosowania) jego wynik był wiążący^[52].

Mieszkańcy opowiedzieli się przeciwko budowie Centralnego Portu Komunikacyjnego na terenie ich gminy oraz zaproponowanym przez rząd warunkom rozliczeń. Na pierwsze pytanie oddano 1877 głosów ważnych, z tego 322 na „Tak” i 1555 na „Nie” (odpowiednio 17,2% i 82,8%)^[53][54]. Na drugie pytanie (1864 głosów ważnych) 113 osób zagłosowało na „Tak” a 1751 na „Nie” (odpowiednio 6,1% i 93,9%)^[53][54].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Centralnego Portu Lotniczego
• Koncepcja przygotowania i realizacji inwestycji Port Solidarność – Centralny Port Komunikacyjny dla Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Ministerstwo Rozwoju, 2017-11. (Załącznik nr 1 do Uchwały nr 173/2017 Rady Ministrów z dnia 7 listopada 2017 r.)
• Projekt Centralnego Portu Lotniczego Polski Przedsiębiorstwa Churchill-Jankowski Sp. z o.o.. airport-on-rails.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-23)]. [dostęp 2017-11-09]
• Centralny Port Lotniczy (Lotnisko Centralne dla Polski) + dokumenty SISKOM
• Mapa inwestycji kolejowych związanych z CPK