Centralny Sztab Ruchu Partyzanckiego

Centralny Sztab Ruchu Partyzanckiego – radzieckie dowództwo, koordynujące i dowodzące operacjami partyzanckimi na terenie całego Związku Radzieckiego w czasie II wojny światowej.

Sztab utworzono na podstawie decyzji Państwowego Komitetu Obrony ZSRR z dnia 30 maja 1942. Działał przy Najwyższym Naczelnym Dowództwie Armii Czerwonej. W tym samym dniu powołano Ukraiński Sztab Ruchu Partyzanckiego, z generałem Timofiejem Strokaczem na czele.

Jednocześnie utworzono sztaby partyzanckie przy radach wojennych frontów Karelo-Fińskiego, Leningradzkiego, Kalinińskiego, Zachodniego i Briańskiego.

6 września 1942 Państwowy Komitet Obrony ZSRR mianował głównodowodzącym ruchu partyzanckiego marszałka Klimienta Woroszyłowa, a szefem CSzRP Pantielejmona Ponomarienkę.

We wrześniu 1942 powołano również Białoruski Sztab Ruchu Partyzanckiego, którym dowodził Piotr Kalinin, w październiku 1942 Estoński Sztab Ruchu Partyzanckiego (dowódca Nikolai Karotamm), 26 listopada 1942 Litewski Sztab Ruchu Partyzanckiego (dowódca Antanas Sniečkus).

Zobacz też

Bibliografia