Centralny Urząd Geologii

Centralny Urząd Geologii – jednostka organizacyjna rządu, powołana w celu prowadzenia prac geologicznych, poszukiwawczych i rozpoznawczych złóż kopalnych, zasobów wód podziemnych i zasad ochrony bogactwa mineralnych kraju.

Powołanie Urzędu

Na podstawie ustawy z 1960 r. o prawie geologicznym ustanowiono Centralny Urząd Geologii^[1].

Zakres działania Urzędu

Na podstawie rozporządzenie Rady Ministrów 1961 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Centralnego Urzędu Geologii i organów do spraw geologii prezydiów wojewódzkich rad narodowych.

Do zakresu działania Urzędu należały sprawy^[2]:

• ogólnej polityki w zakresie badań budowy geologicznej kraju, poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin, poszukiwania i rozpoznawania zasobów wód podziemnych oraz rozwiązywania podstawowych problemów geologiczno-inżynierskich z uwzględnieniem perspektyw, kierunki, proporcji i tempa rozwoju przemysłu i budownictwa, zgodnie z potrzebami gospodarki narodowej,
• ustalania w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami - kierowników urzędów centralnych kierunków prac geologicznych oraz ich koordynacji,
• sporządzania projektów perspektywicznych, wieloletnich i rocznych zbiorczych planów prac geologicznych ma podstawie własnych, resortowych i terenowych projektów planów tych prac,
• inicjowania i opracowywanie metod planowania i sprawozdawczości w zakresie prac geologicznych w porozumieniu z zainteresowanymi naczelnymi organami administracji państwowej,
• analizy stanu rozpoznania budowy geologicznej kraju i stanu zabezpieczenia planowanych inwestycji rozpoznaniem geologicznym oraz analizy wykorzystania wyników prac geologicznych przy projektowaniu i realizacji inwestycji,
• bilansowania zasobów złóż kopalin i opiniowania wykorzystania krajowej bazy surowców mineralnych,
• ewidencjonowania zasobów złóż zasobów wód podziemnych,
• zatwierdzenia projektów badan geologicznych i dokumentacji geologicznej w zakresie ustalonym przepisami,
• nadzoru i kontroli nad prowadzeniem badań i sporządzaniem dokumentacji geologicznej dla potrzeb przemysłu kluczowego,
• archiwizacji materiałów geologicznych i ustalania wytycznych w zakresie udostępniania i rozpowszechniania wyników prac geologicznych i dokumentacji geologicznych,
• koordynacji działalności resortowych służb geologicznych,
• ustalania w porozumieniu z zainteresowanymi resortami zasad tworzenia, rejonizacji specjalizacji przedsiębiorstw geologicznych oraz zasad organizacji i metod pracy tych przedsiębiorstw,
• wytycznych w zakresie udzielania zezwoleń na prowadzenie prac geologicznych przez jednostki niepaństwowej,
• inicjowania, organizowania i koordynacji prac w zakresie wprowadzania postępu technicznego w pracach geologicznych,
• bilansowania zdolności przerobowej maszyn i urządzeń wiertniczych i geofizycznych oraz ich typizacji i norm pracy,
• ustalania potrzeb i opiniowania kierunków produkcji krajowej i importu maszyn i urządzeń wiertniczych i geofizycznych,
• ustalania cen i cenników na prace geologiczne oraz wskaźników kosztorysowych a także sprawy umów i rozliczeń za prace górnicze,
• zgłaszania wniosków w sprawach ilości, zasad rozmieszczania i kwalifikacji kadr geologicznych i wiertniczych,
• inicjowania i organizowania współpracy naukowo-technicznej i gospodarczej  z zagranicą,
• reprezentowania polskiej służby geologicznej za granicą.

Kierowanie Urzędem

Na czele Urzędu stał Prezes, który podlegał Prezesowi Rady Ministrów.

Przypisy