Centrobank
Data założenia | 1898 r. |
---|---|
Data likwidacji | lipiec 1944 r. |
Państwo | |
Siedziba |
Centrobank (do 1924 Krajowy Związek Kredytowy) – główna instytucja finansowa ukraińskiej spółdzielczości w Galicji, z siedzibą we Lwowie.
Krajowy Związek Kredytowy powstał z inicjatywy Kostia Łewyćkiego w 1898. Pierwszymi dyrektorami byli Kost Łewyćkyj, Kost Pankiwśkyj i Hryhorij Wreciona (później Omelian Sajewycz), przewodniczącym Rady Nadzorczej H. Kuźma,
W skład Związku weszło 17 spółdzielni kredytowych oraz 2 handlowe („Narodna Torhiwla” ze Lwowa i „Ryznycia” z Sambora); w 1913 Związek liczył 906 członków, w tym 427 spółdzielni. Jego majątek sięgał 1,1 mln koron, a obroty przekraczały 100 mln koron.
W 1924 Związek przeorganizowano i zmieniono nazwę na Centralny Bank Spółdzielczy (w skrócie Centrobank). Radzie Nadzorczej przewodniczył Wołodymyr Ochrymowycz, w jej skład wchodzili ponadto Ł. Kulczyćkyj, M. Wołoszyn i A. Mudryk. Dyrektorem w dalszym ciągu był Kost Łewyćkyj, któremu pomagał Omelian Sajewycz.
W czasie zjazdu z okazji 40-lecia Centrobanku, który odbył się 25 marca 1939, opublikowano bieżące dane na temat tej instytucji: 1889 członków, w tym 1732 spółdzielnie (w ich liczbie 113 kredytowych), obrót roczny 70 436 224 złote.
Podczas okupacji Polski w Generalnym Gubernatorstwie odnowiono działalność Centrobanku, jednak bez spółdzielni kredytowych, został zlikwidowany ostatecznie po zajęciu Galicji przez Armię Czerwoną w lipcu 1944.
Literatura
- Encyklopedia ukrainoznawstwa, Париж; Нью-Йорк: Молоде Життя, 1954–1989.