Centrum Konserwacji Wraków Statków

Centrum Konserwacji Wraków Statków

Oddział Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku
Centrum Konserwacji Wraków Statków w Tczewie
Państwo	Polska
Miejscowość	Tczew
Adres	ul. Paderewskiego 24
Data założenia	2016
Kierownik	Bogusław Sobkowicz
Położenie na mapie Tczewa Centrum Konserwacji Wraków Statków
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Centrum Konserwacji Wraków Statków
Położenie na mapie województwa pomorskiego Centrum Konserwacji Wraków Statków
Położenie na mapie powiatu tczewskiego Centrum Konserwacji Wraków Statków
54°05′06,72″N 18°47′43,80″E/54,085200 18,795500
Strona internetowa

Centrum Konserwacji Wraków Statków – oddział gdańskiego Narodowego Muzeum Morskiego, otwarty 13 czerwca 2016 roku^[1] w specjalnie dla tego celu zbudowanym budynku w Tczewie, blisko Muzeum Wisły.

Centrum powstało we współpracy z Norweskim Muzeum Morskim w Oslo oraz Muzeum Historii Kultury Uniwersytetu w Oslo. Sfinansowane zostało ze środków Norweskiego Mechanizmu Finansowego (85%) oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (15%)^[2].

Muzeum składa się z dwóch głównych części: pracowni konserwatorskiej oraz magazynu studyjnego.

Pracownia konserwatorska

Pracownia konserwatorska. Na pierwszym planie zwiedzający na antresoli

Pracownia wyposażona jest w nowoczesny sprzęt i służy do prowadzenia prac konserwatorskich oraz rekonstrukcyjnych wydobytych elementów statków oraz innych obiektów. Na terenie pracowni znajdują się warsztaty: kowalsko-ślusarski i szkutniczo-stolarski, aparatura RTG wraz ze skanerem oraz spektrometr fluorescencji rentgenowskiej służący do badania składu elementów metalowych. Drewno wydobyte z wody przez archeologów konserwowane jest w systemie odpowiednich wanien, w których można je poddać kąpielom w specjalnych roztworach. Do oczyszczania przedmiotów metalowych znajdują się w pracowni czyszczarka strumieniowa i mikroczyszczarka. Do przemieszczania ciężkich elementów służy suwnica o udźwigu 5 ton oraz ruchome podesty^[3].

Pracownia ma formę hali, bez ścian wewnętrznych. Dostępna dla zwiedzających antresola pozwala na oglądanie prac i poszczególnych etapów konserwacji lub rekonstrukcji^[3]. Jest to unikatowe w Polsce rozwiązanie, które umożliwia odwiedzającym uczestnictwo w pracach konserwatorskich^[4].

Ekspozycja w magazynie studyjnym

Magazyn studyjny

Magazyn studyjny służy do ekspozycji zgromadzonych zabytków dla zwiedzających. Wzdłuż jednej ze ścian, na podwieszanych konstrukcjach, zgromadzone są zabytkowe łodzie i ich ocalałe fragmenty z terenów Polski (najstarsze z V–VII wieku), łodzie z Afryki (pozyskane przez załogi polskich statków) oraz kolekcja kajaków z lat 30. do 50. XX wieku. Na podłodze wystawione są elementy wielkogabarytowe, jak stępka czy fragment burty Miedziowca. Wystawę uzupełniają 3 historyczne jachty: Opty, Dal (na której Andrzej Bohomolec, Jerzy Świechowski i Jan Witkowski jako pierwsi polscy żeglarze przepłynęli Atlantyk) oraz „Kumka IV” – pionierska konstrukcja inż. Sołtyka, jeden z pierwszych jachtów spawanych^[5].

W jednej z przestrzeni magazynu znajdują się przesuwne, częściowo przeszklone regały, przeznaczone do ekspozycji mniejszych przedmiotów (elementów wyposażenia statków, przykładowych ładunków)^[5].

Kolekcja zabytkowych kajaków. Na pierwszym planie jacht Opty, za nim ster z wraku General Carleton

Zwiedzanie

Eksponaty opisane są po polsku i po angielsku^[6]. Na ustawionych w przestrzeni dla zwiedzających interaktywnych panelach oraz przy pomocy aplikacji mobilnej można uzyskać więcej informacji o znalezionych przedmiotach^[2].

Stanowiska interaktywne

Muzeum prowadzi dodatkową działalność edukacyjną (lekcje muzealne, zwiedzanie pracowni konserwatorskiej)^[2][7], jest również dostępne dla osób na wózkach inwalidzkich. Istnieje także możliwość zorganizowanie zwiedzania dla osób niewidomych (z poznawaniem niektórych eksponatów przez dotyk)^[6].

Przypisy