Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 2
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1929 | |
Rozformowanie | 1938 | |
Tradycje | ||
Rodowód | Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa | |
Dowódcy | ||
Ostatni | mjr obs. Adam Zaleski | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | garnizon Bydgoszcz | |
Rodzaj wojsk | lotnictwo |
Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 2 (CWL nr 2) – centrum szkolenia kandydatów na podoficerów lotnictwa Wojska Polskiego.
Historia
W lutym 1929 z połączenia Centralnej Szkoły Mechaników Lotniczych i Centralnej Szkoły Podoficerów Pilotów Lotnictwa w Bydgoszczy zostało utworzone Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa[1]. W skład jednostki wchodziły[1]:
- Centralna Szkoła Mechaników Lotniczych, od połowy 1929 – Szkoła Podoficerów Mechaników Lotniczych (SPML); szkoliła podoficerów personelu technicznego lotnictwa wojskowego
- Centralna Szkoła Podoficerów Pilotów Lotnictwa, od połowy 1929 – Szkoła Podoficerów Pilotów Lotnictwa (SPPL); szkoliła w pilotażu podoficerów i szeregowych rezerwy
Początkowo funkcję w/z komendanta CWPL pełnił mjr pil. inż. Franciszek Rudnicki, a od 31 maja 1929 przybyły z 4 Pułku Lotniczego mjr. pil. Tadeusz Prauss[1]. W tym czasie mjr pil. inż Franciszek Rudnicki został komendantem Szkoły Podoficerów Mechaników Lotniczych, kpt. pil. Tadeusz Jarina – szefem pilotażu CWPL[1].
7 sierpnia 1930 w ramach CWPL przystąpiono do organizacji Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich (SPLdM)[1]. W marcu i kwietniu 1932 dokonano reorganizacji jednostki. Większość kadry oficerskiej Szkoły Podoficerów Pilotów Lotnictwa (SPPL) przeniesiono do różnych pułków lotniczych oraz do Lotniczej Szkoły Strzelania i Bombardowania w Grudziądzu (LSSiB)[1]. Natomiast na podstawie rozkazu Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych z 29 marca 1933 roku, przeniesiono eskadrę szkolną i eskadrę ćwiczebną Szkoły Podoficerów Pilotów do Grudziądza (LSSiB) oraz zlikwidowano eskadrę szkolną Szkoły Podoficerów Mechaników Lotniczych[1]. W wyniku tych przekształceń w strukturze CWPL pozostały: Szkoła Podoficerów Specjalistów Lotnictwa, Szkoła Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich oraz Szkoła Podchorążych Lotnictwa - Grupa Techniczna (w 1936 przeniesiona do Warszawy).
W latach 1930-1932 w CWPL kurs praktyczny pilotażu ukończyło 130 podoficerów[1].
1 października 1934 roku na podstawie rozkazu I wiceministra spraw wojskowych centrum zostało przemianowane na Centrum Wyszkolenia Technicznego Lotnictwa. W strukturze centrum znajdowały się m.in. Szkoła Podchorążych Lotnictwa – grupa techniczna oraz Szkoła Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich. W grudniu 1936 na podstawie rozkazu Ministerstwa Spraw Wojskowych, Szkoła Podchorążych Lotnictwa - grupa techniczna została przeniesiona do Warszawy[1].
W 1937 dotychczasowe centrum zostało przemianowane na Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 2 i obejmowało m.in. Szkołę Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich wraz z Batalionem Szkolnym Lotnictwa w Świeciu, eskadrę treningową oraz Bazę Lotniczą „Bydgoszcz”[2]. 1 lipca 1937 centrum zostało podporządkowane komendantowi Grupy Szkół Lotniczych w Warszawie.
1 września 1938 z rozkazu Ministerstwa Spraw Wojskowych zlikwidowano Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 2 w Bydgoszczy. Wiązało się to z organizacją wielkiego ośrodka szkolenia personelu lotniczego w południowej części kraju w obliczu zagrożenia Polski ze strony Niemiec[1].
W 1939 Baza Lotnicza „Bydgoszcz” została podporządkowana pod dowództwo 4. Pułku Lotniczego w Toruniu. W ramach Detaszowanego Dywizjonu Lotniczego uruchomiono także Wojskowy Ośrodek Spadochronowy w Bydgoszczy[2].
W centrum używano samoloty polskiej konstrukcji typu Bartel BM-4, Lublin R.XIII i R.XIV z wytwórni Plage i Laśkiewicz, PWS-12 z Podlaskiej Wytwórni Samolotów, a od 1935 roku RWD-8. Oprócz samolotów szkolnych i treningowych wykorzystywano też pojedyncze egzemplarze samolotów bojowych, np. PZL P.7, PZL P.11, a od 1937 roku samoloty liniowe PZL.23 Karaś[1].
Obsada personalna
- Komendanci centrum
- płk pil. Jerzy Borejsza (do 30 V 1929)
- mjr / ppłk pil. Tadeusz Prauss (IV 1929[3] – VI 1934 → dowódca 6 plot.[4])
- ppłk obs. inż. Czesław Filipowicz (VI 1934[4] – IV 1935 → dyspozycja szefa Dep. Aero. MSWojsk.[5])
- ppłk pil. inż. Franciszek Rudnicki (IV 1935[6] – 1937)
- mjr obs. Adam Zaleski (1937)
- Dyrektorzy nauk
- mjr dypl. obs. Bolesław Kopyciński (do IV 1929 → szef sztabu 2 Grupy Aeronautycznej[7])
- kpt. Zygmunt Pistl (od IV 1929[8])
- mjr pil. Adolf Wiesiołowski (do 30 IX 1934 → stan spoczynku)
- ppłk inż. Franciszek Rudnicki (od XI 1934[9])
Organizacja centrum
- Organizacja w 1929
- Komenda CWPL
- Oddział portowy
- Szkoła Podoficerów Pilotów Lotnictwa (w 1933 przeniesiona do Grudziądza)
- Szkoła Podoficerów Mechaników Lotniczych
- Park lotniczy
- Organizacja w 1933
- Komenda Centrum
- komendant – ppłk pil. Tadeusz Prauss
- adiutant – por. pil. Stanisław Pietrasiewicz
- dyrektor nauk – mjr pil. Adolf Wiesiołowski
- Komenda bazy
- Kwatermistrzostwo (kpt. obs. Jan Janiszewski)
- Oddział portowy (mjr pil. Jan Truczka)
- Kompania portowa (kpt. pil. Wacław Kornacki)
- Park lotniczy (kpt. pil. inż Aleksander Sipowicz)
- Szkoła Podoficerów Specjalistów Lotnictwa
- komendant szkoły – ppłk pil. inż. Franciszek Rudnicki (do XII 1934 → dyrektor nauk)
- 1. eskadra techniczna (kpt. pil. Alojzy Bażyński)
- 2. eskadra techniczna (kpt. pil. obs. Wacław Wolski)
- Szkoła Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich
- komendant szkoły (kpt. pil. Adam Zaleski)
- 1. eskadra szkolna (por. pil. Brunon Mówka)
- 2. eskadra szkolna (kpt. pil. Henryk Wituski)
- 3. eskadra szkolna (kpt. obs. Tadeusz Dzierzgowski)
- Eskadra treningowa (kpt. pil. Stefan Micewski)
- 10 brygada obsługi samolotów.
- Organizacja w grudniu 1933
- Komenda Centrum
- Komenda Bazy
- kwatermistrzostwo
- oddział portowy
- kompania portowa
- park lotniczy
- Szkoła Podoficerów Specjalistów Lotnictwa
- Szkoła Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich
- Eskadra treningowa
- Organizacja w 1934
- Komenda CWTL
- komendant (ppłk obs. inż Czesław Filipowicz)
- dyrektor nauk i dział nauk (ppłk pil. inż. Franciszek Rudnicki)
- Komenda Bazy
- komendant Bazy (mjr pil. obs. Zenon Romanowski)
- kwatermistrzostwo (p.o. por. pil. Stanisław Śledziejowski)
- oddział portowy (dowódca p.o. kpt. pil. Wacław Kornacki)
- kompania portowa (dowódca por. pil. Tadeusz Sypniewski)
- park lotniczy (komendant p.o. kpt. obs. Henryk Liebek)
- Szkoła Podchorążych Lotnictwa – grupa techniczna (mjr pil. Stefan Berezowski)
- Szkoła Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich (kpt. pil. Adam Zaleski)
- 1. eskadra szkolna (kpt. obs. Tadeusz Dzierzgowski)
- 2. eskadra szkolna (kpt. pil. Henryk Wituski)
- 3. eskadra szkolna (por. pil. Brunon Mówka)
- Eskadra treningowa (kpt. pil. Stefan Micewski)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Arkadiusz Kaliński: Bydgoskie lotnisko w latach 1916-1939 (cz. 2) [w:] Kronika Bydgoska XX
- ↑ a b http://bydgoszcz.wyborcza.pl/bydgoszcz/1,128852,12434323,Poznaj_historie_lotnictwa_wojskowego.html dostęp 17-01-2017
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 123.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 165.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 42.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 39.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 127.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 118.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 256.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, wyd. MON, Warszawa, 1970, str. 111.
- Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936 - 1939. Próby modernizacji i rozbudowy wyd. MON 1964, str 243-248.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).