Cerastes

Cerastes[1]
Laurenti, 1768[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – żmija rogata (C. cerastes)
Systematyka
Domenaeukarionty
Królestwozwierzęta
Typstrunowce
Podtypkręgowce
Gromadazauropsydy
Podgromadadiapsydy
Rządłuskonośne
Podrządwęże
InfrarządAlethinophidia
NadrodzinaElapoidea
Rodzinażmijowate
Podrodzinażmije
RodzajCerastes
Typ nomenklatoryczny

Coluber cerastes Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Cerastesrodzaj jadowitego węża z podrodziny żmij (Viperinae) w rodzinie żmijowatych (Viperidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w [6][7].

Morfologia

Węże te, oprócz typowych dla żmijowatych guzkowatych łusek na grzbiecie, mają również ostre łuski po bokach ciała, wydające charakterystyczny dźwięk podczas poruszania się. Jasnożółte do brązowego ubarwienie umożliwia wtopienie się w pustynne otoczenie[8]. Resztę ciała pokrywają małe wręgowane łuski z wyraźnym kilem, nadające tym wężom chropowaty wygląd[9]. Kariotyp Cerastes składa się z 18 par chromosomów, w tym: 8 par makrochromosomów i 10 mikrochromosomów[10].

Ekologia

Węże z gatunku Cerastes żywią się zazwyczaj małymi jaszczurkami[8]. Podczas polowania czekają na ofiarę zakopane częściowo pod piaskiem. Gdy ta się zbliży, wbijają w nią zęby jadowe, aplikują jad, po czym puszczają swą zdobycz. Po chwili odnajdują ją jednak ponownie, martwą. Wykorzystują w tym celu narząd Jacobsona[10]. Wąż zbiera rozdwojonym językiem cząsteczki chemiczne i przenosi je do dwóch jamek na podniebieniu, gdzie znajdują się receptory zapachów[9].

Większość dnia spędzają śpiąc pod kamieniami. Po odkryciu nie są agresywne, starają się jak najszybciej schować[10]. W przypadku zagrożenia zakopują się w piasku[9]. Umożliwiają im to grube, sterczące łuski po bokach ciała[10].

Rozmnażanie

Gatunki jajorodne[8]. Samce wytrwale poszukują samic każdej wiosny[11]. Samice składają jaja co 2–3 lata. Od kopulacji do porodu mija około 2 miesięcy. Ciężarne samice praktycznie nie jedzą, dlatego pod koniec ciąży są bardzo wyczerpane i często nie przeżywają porodu. Utrata znacznej energii podczas rozmnażania, jest przyczyną przynajmniej rocznej przerwy pomiędzy kopulacjami. Samica składa od 8 do 24 jaj, z których młode wykluwają się po upływie od 4 do 7 tygodni[8]. Jaja węży z rodzaju Cerastes są zawsze miękkoskorupkowe[11].

Systematyka

Etymologia

  • Cerastes: gr. κεραστης kerastēs „rogata żmija”[12].
  • Aspis: gr. ασπις aspis „żmija”[13]. Gatunek typowy: Aspis cleopatrae Laurenti, 1768 (= Coluber vipera Linnaeus, 1758).
  • Gonyechis: gr. γωνια gōnia „róg, kąt”[14]; εχις ekhis, εχεως ekheōs „żmija”[15]. Gatunek typowy: Coluber cerastes Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

  • Cerastes boehmei
  • Cerastes cerastesżmija rogata[16]
  • Cerastes gasperettii
  • Cerastes viperażmija Awicenny[17]

Uwagi

  1. Nie Aspis Cerastes, 1768. Gatunek typowy: Aspis cleopatrae Laurenti, 1768 (= Coluber vipera Linnaeus, 1758).

Przypisy

  1. Cerastes, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Laurenti 1768 ↓, s. 81.
  3. Laurenti 1768 ↓, s. 105.
  4. J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 178. (niem.)
  5. L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 28. (łac.)
  6. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Cerastes (ang.). The Reptile Database. [dostęp 2019-11-21].
  7. R. Midtgaard: Cerastes (ang.). RepFocus. [dostęp 2019-11-21].
  8. a b c d J. Coborn: The Atlas os Snakes of the world. T.F.H. Publications, 1991. (ang.)
  9. a b c Ch. Mattison: Atlas węży. SOLIS Andrzej Koper, 2006. ISBN 83-87112-51-8.
  10. a b c d W. Jaroniecki: Jadowite węże świata. Atlas. Warszawa: WSiP, 1984.
  11. a b E. Keller, J.H. Reichholf, G. Steinbach: Tierlexikon VII, Lurche und Kriechtiere. Bertelsmann Lexikon Verlag, 1998. (niem.)
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 44.
  13. Jaeger 1944 ↓, s. 24.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 98.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 77.
  16. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 412. ISBN 83-01-14344-4.
  17. W. Jaroniewski: Węże jadowite świata. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1984, s. 69. ISBN 83-02-00977-6.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Vipere cornes 24.JPG
Autor: © Patrick JEAN / muséum d'histoire naturelle de Nantes, Licencja: Copyrighted free use
Cerastes cerastes
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.