Cerberus (gwiazdozbiór)

Cerberus
Mapa gwazdozbioru
Nazwa łacińskaCerberus et Ramus Pomifer
Dopełniacz łacińskiCerberi et Rami Pomifer[1]
Skrót nazwy łacińskiejCeR[1]
Charakterystyka
Najjaśniejsza gwiazda109 Herculis (3,8m[2][3])
Gwiazdozbiory sąsiadujące
Ilustracja

Cerberushistoryczny gwiazdozbiór stanowiący część obecnej konstelacji Herkulesa. Został wydzielony przez Jana Heweliusza w 1687 roku[2][4]. Miał on symbolizować Cerbera, który w mitologii greckiej i rzymskiej był trójgłowym psem strzegącym wejścia do krainy zmarłych, a którego sprowadzenie z Hadesu było ostatnią z dwunastu prac Herkulesa. Heweliusz i późniejsi twórcy map nieba przedstawiali jednak Cerbera jako trójgłowego węża lub węże[2][5]. Johann Elert Bode zilustrował wcześniej gwiazdozbiór rysunkiem herosa trzymającego w ręku gałąź ze złotymi jabłkami z ogrodu Hesperyd, których zdobycie było poprzednią z dwunastu prac[1][2]. Na późniejszych przedstawieniach obrazy te mieszały się, a konstelacja była opisywana jako Cerberus et Ramus Pomifer („Cerber i gałąź z jabłkami”)[1][5]. Astronomowie dyskutowali nad przedstawieniem tej konstelacji aż do jej wyjścia z użycia w końcu XIX wieku[1]. Tworzyły ją gwiazdy 93, 95, 102 i 109 Herculis[2].


Przypisy

  1. a b c d e John C. Barentine: The Lost Constellations: A History of Obsolete, Extinct, or Forgotten Star Lore. Springer, 2015, s. 99. ISBN 978-0-7188-2695-6.
  2. a b c d e Cerberus. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.
  3. 109 Her w bazie SIMBAD (ang.)
  4. Cerberus. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 159–160. ISBN 0-486-21079-0. (ang.)
  5. a b Shane Horvatin: Cerberus. the Three-Headed Dog (ang.). Michigan State University. [dostęp 2017-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-03)].

Media użyte na tej stronie

Taurus Poniatovii.PNG
Taurus Poniatovii (hand colored)
Bode cerberus.jpg
Cerberus et Ramus
Hev 11 fig H hercules et cerberus.jpg
Tavola rappresentante la costellazione di Ercole nel Firmamentum Sobiescianum, sive uranographia contenuto nel Prodromus Astronomiae