Ceremonials
Album studyjny zespołu Florence and the Machine | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | 2010-2011 w Abbey Road Studios | |||
Gatunek | indie pop, indie rock, baroque pop, art rock, soul | |||
Długość | 55:58 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | Paul Epworth | |||
Oceny | ||||
| ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu Ceremonials | ||||
|
Ceremonials – drugi album londyńskiej grupy indiepopowej Florence and the Machine. Wydawnictwo ukazało się 28 października 2011 roku nakładem wytwórni muzycznej Island Records. Płyta zadebiutowała na 1. miejscu listy sprzedaży w Wielkiej Brytanii[10].
Rozwój
Magazyn NME potwierdził, że po nagraniu utworu „Heavy in Your Arms” na potrzeby soundtracku do The Twilight Saga: Eclipse, piosenkarka Florence Welch weszła do studia na dwa tygodnie, aby nagrywać z producentem Paulem Epworthem, z którym pracowała podczas nagrywania debiutanckiej płyty Lungs w 2009 roku. Powiedziała, że dwa nagrania, które zostały nagrane były inspirowane przez naukę, ponieważ „wiele jej rodziny to lekarze i próbuje stać się lekarzem, więc wiele jej rozmów kojarzy się z medycyną”[11]. Utwór „Strangeness and Charm” (zawarty w wersji deluxe edition) został nagrany jako pierwszy na tę płytę, 2 maja 2010 roku w Olympia Theatre w Dublinie w Irlandii podczas trasy koncertowej zespołu[12]. Welch zaśpiewała go na żywo po raz pierwszy w Hammersmith Apollo podczas kolejnego koncertu z jej trasy koncertowej. Piosenkarka opisuje piosenkę jako „dość nieustanne siedem minut” oraz „taneczną, ciężkie bębny, bas i buczenie”[11][12].
17 lutego 2011 roku w wywiadzie dla strony internetowej Gibson Guitar, gitarzysta Rob Ackroyd powiedział: „Praca nad drugim albumem rozpoczęła się z Paulem Epworthem i nie ma mowy, żeby wydać go w przełomie kwietnia lub maja”[13]. W czerwcu 2011, Epworth powiedział w wywiadzie dla BBC 6 Music, że album będzie prawdopodobnie gotowy „do końca lipca” i będzie „o wiele mniej indie, ale więcej ducha”[14] Dodał również, że istnieje szesnaście piosenki do umieszczenia na albumie, ale nie wiadomo, czy wszystkie znajdą się na płycie[14].
Podczas tournée w Ameryce Północnej, Florence and the Machine, 12 czerwca 2011 roku po raz pierwszy zaprezentowali singel „What the Water Gave Me” w Greek Theatre w Berkeley w Kalifornii[15]. 23 sierpnia 2011 utwór ukazał się na iTunes jako singel z najnowszego albumu grupy, a na oficjalnym kanale VEVO w serwisie YouTube pojawił się teledysk[16][17].
Tło i inspiracja
„To dziwna płyta. Z jednej strony jest bardzo energetyczna i bezpośrednia, z drugiej strony przypomina maszynę. W porównaniu do debiutu usłyszymy więcej wpływów soulu niż indie rocka” |
– Producent Paul Epworth o nowym albumie[18]. |
Recenzentka Guardiana napisała, że „nowa płyta jest bardziej 'amerykańska', z klimatami R&B spod znaku Franka Oceana oraz transowymi syntezatorami w kilku momentach. Poza tym jednak to stara Florence: demony, rumaki, modlitwy”[19]. Welch powiedziała o piosence „No Light, No Light”, że chciała nią powiedzieć symboliczne „przepraszam”, a często, gdy chce coś powiedzieć konkretnej osobie, musi to zaśpiewać tysiącom. Tak radzi sobie z brakiem komunikacji w związkach[19]. Piosenkę „Seven Devils” zainspirowała książka Chestera Himesa „If He Hollers Let Him Go”[19]. „Shake It Out” zostało pisane na ogromnym kacu piosenkarki, a w pół godziny udało się jej wygnać z głowy wszystkie demony minionej nocy[19]. „Never Let Me Go” opowiada o początku i o końcu; o intencjach i o tym, co z nich wychodzi, że być może produkt finalny wcale nie jest taki zły, jak nam się wydaje[19]. „Only If for a Night” zainspirował niezwykły sen z udziałem nieżyjącej od wielu lat babci Florence Welch, w którym udziela jej praktycznych rad dotyczących kariery[19]. Pierwszy singel z albumu „What The Water Gave Me”, Welch napisała inspirując się wizją Virginii Woolf, która z kamieniami w kieszeniach płaszcza idzie w kierunku rzeki, by dać się jej pochłonąć[19].
Odbiór
Sukces komercyjny
Ceremonials zadebiutował jako numer jeden w UK Albums Chart, sprzedając około 38 tysięcy egzemplarzy w pierwszych dwóch dniach od premiery płyty, a 90 tys. egzemplarzy w pierwszym tygodniu[20][21]. Album zadebiutował również na pierwszym miejscu w Australii, Irlandii i Nowej Zelandii i zdobył status złotej płyty w Australian Recording Industry Association (ARIA) w pierwszym tygodniu sprzedaży[22][23][24]. W Stanach Zjednoczonych album znalazł się na szóstej pozycji w notowaniu Billboard 200, sprzedając się łącznie w ilości 105 tys. egzemplarzy[25]. 18 października 2011 British Phonographic Industry (BPI) poinformował, że album zdobył status złotej płyty, czyli sprzedało się 100 tys. kopii[26].
Single
„Wiedziałam jak wiele ludzi czeka na tę płytę. Usiłowałam nagrać materiał, który sama chciałabym usłyszeć, dramatyczne, potężne, a jednocześnie nieco przerażające brzmienie. Chciałam, żeby efekt był powalający” |
– Florence Welch o albumie[27]. |
- „What the Water Gave Me” został wydany 23 sierpnia jako pierwszy singel z albumu Ceremonials. Piosenka osiągnęła umiarkowany sukces na listach przebojów, debiutując w UK Singles Chart na 24. miejscu[28].
- „Shake It Out” to drugi singel, wydany 14 września 2011 roku[29]. 6 listopada grupa zaśpiewała tę piosenkę w ósmym sezonie programu The X Factor w Wielkiej Brytanii[30].
Lista utworów
Nr | Tytuł utworu | Tekst | Muzyka | Długość | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | „Only If for a Night” | Florence Welch, Paul Epworth | Epworth | 4:58 | ||||
2. | „Shake It Out” | Welch, Epworth | Epworth | 4:37 | ||||
3. | „What the Water Gave Me” | Welch, Francis White | Epworth | 5:33 | ||||
4. | „Never Let Me Go” | Welch, Kid Harpoon, Epworth | Epworth | 4:31 | ||||
5. | „Breaking Down” | Welch | Epworth | 3:49 | ||||
6. | „Lover to Lover” | Welch | Epworth | 4:02 | ||||
7. | „No Light, No Light” | Welch, Isabella Summers | Epworth | 4:34 | ||||
8. | „Seven Devils” | Welch, Epworth | Epworth | 5:03 | ||||
9. | „Heartlines” | Welch, Epworth | Epworth | 5:01 | ||||
10. | „Spectrum” | Welch, Epworth | Epworth | 5:11 | ||||
11. | „All This and Heaven Too” | Welch, Summers | Epworth | 4:05 | ||||
12. | „Leave My Body” | Welch, Kid Harpoon, Epworth | Epworth | 4:34 | ||||
55:58 |
| ||||||||
Nr | Tytuł utworu | Tekst | Muzyka | Długość | ||||
1. | „Remain Nameless” | Welch, Summers | Summers, Ben Roulston | 4:01 | ||||
2. | „Strangeness and Charm” | Welch, Epworth | Epworth | 5:16 | ||||
3. | „Bedroom Hymns” | Welch | Epworth | 3:02 | ||||
4. | „What the Water Gave Me” (Demo) | Welch, White | White | 3:53 | ||||
5. | „Landscape” (Demo) | Welch, Epworth | James Ford | 4:02 | ||||
6. | „Heartlines” (Acoustic) | Welch, Epworth | Charlie Hugall | 5:32 | ||||
7. | „Shake It Out” (Acoustic) | Welch, Epworth | Hugall | 4:12 | ||||
8. | „Breaking Down” (Acoustic) | Welch | Hugall | 3:31 | ||||
9. | „What the Water Gave Me” (Video) | 5:33 | ||||||
Personel
Zespół
- Florence Welch – wokal, bas
- Rob Ackroyd – gitara
- Christopher Lloyd Hayden – wokal, perkusja, instrumenty perkusyjne
- Tom Monger – gitara basowa, harfa
- Mark Saunders – wokal, bas, gitara, instrumenty perkusyjne
- Isabella Summers – czelestę, chór, programowanie, fortepian, smyczki, syntezator, wokal
Dodatkowy personel
|
|
Opracowano na podstawie źródeł[31][33][34].
Notowania i certyfikacje
Tygodniowe notowania
| Certyfikaty
|
Historia wydania
Państwo | Data | Wytwórnia | Edycja |
---|---|---|---|
Australia[60][61] | 28 października 2011 | Universal Music | Standard, deluxe |
Niemcy[62][63] | |||
Holandia[64][65] | |||
Polska[66][67] | |||
Irlandia[68][69] | Island Records | ||
Wielka Brytania[32][70] | 31 października 2011 | ||
Francja[71][72] | Universal Music | ||
Włochy[73] | Standard | ||
Kanada[74][75] | 1 listopada 2011 | Standard, deluxe | |
Stany Zjednoczone[76][77] | Universal Republic Records | ||
Włochy[78] | 8 listopada 2011 | Universal Music | Deluxe |
Brazylia[79] | 16 listopada 2011 | Standard |
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ James Christopher Monger: Ceremonials review. allmusic.com. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Barry Nicolson: Ceremonials review. www.nme.com. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Ryan Dombal: Ceremonials review. www.pitchforkmedia.com. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Jody Rosen: Ceremonials review. www.rollingstone.com. [dostęp 2010-11-11]. (ang.).
- ↑ Matthew Cole: Ceremonials review. www.slantmagazine.com. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Rob Harvilla: Ceremonials review. www.spin.com. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Neil McCormick: Ceremonials review. www.telegraph.co.uk. [dostęp 2010-11-11]. (ang.).
- ↑ Michael Hann: Ceremonials review. www.guardian.co.uk. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Andy Gill: Ceremonials review. www.independent.co.uk. [dostęp 2011-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-06)]. (ang.).
- ↑ a b 2011 Top 40 Official UK Albums Archive. theofficialcharts.com. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Florence And The Machine planning 'scientific' new album. [w:] NME [on-line]. IPC Media, 22 marca 2010. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ a b Florence And The Machine kick off 'Cosmic Love' tour in Dublin. [w:] NME [on-line]. IPC Media, 4 maja 2010. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Bryan Wawzenek: The Gibson Interview: Rob Ackroyd of Florence + the Machine. Gibson Guitar Corporation. [dostęp 2011-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-15)]. (ang.).
- ↑ a b Florence And The Machine set for 'heavier' second album. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Florence and the Machine play new track 'What The Water Gave Me'. Digital Spy. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ What the Water Gave Me – Single by Florence + The Machine. iTunes Store UK. Apple Inc.. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – What The Water Gave Me. YouTube, 23 sierpnia 2011. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
- ↑ Druga płyta Florence and the Machine - bardziej soulowa, mniej indie. polskieradio.pl. [dostęp 2012-03-02]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g Flo przedstawia swoje Ceremonials piosenka po piosence. Polskie Radio Program III. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
- ↑ Richard Smirke: Florence & The Machine Set To Overtake Coldplay Atop U.K. Album Charts. Billboard. [dostęp 2011-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-04)]. (ang.).
- ↑ Professor Green spends a second week at Number 1. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Top 75 Artist Album, Week Ending 3 November 2011. chart-track.co.uk. [dostęp 2011-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)]. (ang.).
- ↑ a b ARIA Charts - Accreditations - 2011 Albums. aria.com.au. [dostęp 2012-03-13]. (ang.).
- ↑ a b Florence + The Machine – Ceremonials (album). charts.org.nz. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Keith Caulfield: Justin Bieber’s 'Mistletoe' Brightens Billboard 200 with No. 1 Debut. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Certified Awards (wyszukiwarka). BPI British Phonographic Industry. [dostęp 2015-07-12]. (ang.).
- ↑ Florence & the Machine - Florence & the Machine - biografia - RMFon.pl. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
- ↑ Top 40 Official UK Singles Archive. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Shake It Out – EP by Florence + The Machine. iTunes Store UK. Apple Inc.. (ang.).
- ↑ Roksanda gives Florence the X Factor. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ a b Ceremonials (Deluxe Version) by Florence + The Machine. iTunes Store UK. Apple Inc.. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Florence & The Machine: Ceremonials: 2cd: Deluxe Edition. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials at Discogs. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (CD, Album) at Discogs. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). australian-charts.com. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). austriancharts.at. [dostęp 2011-11-11]. (niem.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). ultratop.be/nl. [dostęp 2011-11-11]. (niderl.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). ultratop.be/fr. [dostęp 2011-11-11]. (fr.).
- ↑ FTOP STRANIH - TJEDAN 43. 2011.. hdu-toplista.com. [dostęp 2011-11-11]. (chorw.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). danischcharts.nl. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). danischcharts.nl. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). lescharts.com. [dostęp 2011-11-25]. (fr.).
- ↑ [http://www.webcitation.org/63Dc35E55 OFFICIAL CYTA- IFPI CHARTS Top-75 Albums Sales Chart]. ifpi.gr. [dostęp 2012-03-13]. (gr.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). spanishcharts.com. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). dutchcharts.nl. [dostęp 2011-11-11]. (niderl.).
- ↑ a b c Ceremonials – Florence + the Machine. Billboard. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). mexicancharts.com. [dostęp 2012-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-24)]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). charts.de. [dostęp 2011-11-12]. (niem.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). norwegiancharts.com. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).
- ↑ Oficjalna lista sprzedaży :: OLIS - Official Retail Sales Chart. olis.onyx.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials. portuguesecharts.com. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ 2011 Top 40 Scottish Albums Archive. theofficialcharts.com. [dostęp 2011-11-11]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). swisscharts.com. [dostęp 2011-11-11]. (niem.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). swedishcharts.com. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials (album). italiancharts.com. [dostęp 2011-11-12]. (wł.).
- ↑ Gold Platinum Database. musiccanada.com. [dostęp 2012-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-16)]. (ang.).
- ↑ Albums. nztop40.co.nz. [dostęp 2012-03-13]. (ang.).
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2012 roku, ZPAV [dostęp 2020-06-22] .
- ↑ Gold & Platinum Database. riaa.com. [dostęp 2012-03-13]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine Store – Ceremonials. Getmusic. Universal Music Australia. [dostęp 2011-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-15)]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine Store – Ceremonials (Deluxe Edition). Getmusic. Universal Music Australia. [dostęp 2011-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-18)]. (ang.).
- ↑ Florence + The Machine – Ceremonials. Universal Music Germany. [dostęp 2011-11-12]. (niem.).
- ↑ Ceremonials (Limited Edition): Florence+the Machine. Amazon.de. [dostęp 2011-11-12]. (niem.).
- ↑ Ceremonials – Florence + The Machine. [dostęp 2011-11-12]. (niderl.).
- ↑ Ceremonials (Del.Ed.+ Bonus Cd) – Florence + The Machine. [dostęp 2011-11-12]. (niderl.).
- ↑ Florence and the Machine – Ceremonials. Universal Music Polska. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
- ↑ Florence and the Machine – Ceremonials (Deluxe). Universal Music Polska. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
- ↑ Florence & The Machine – Ceremonials. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Florence & The Machine – Ceremonials[deluxe Ed]. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Florence & The Machine: Ceremonials. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Ceremonials: Florence and The Machine. [dostęp 2011-11-12]. (fr.).
- ↑ Ceremonials – Edition Deluxe : Florence and The Machine. [dostęp 2011-11-12]. (fr.).
- ↑ Florence + the Machine – Ceremonials. Internet Bookshop Italia. [dostęp 2011-11-12]. (wł.).
- ↑ CEREMONIALS by FLORENCE & THE MACHINE. [dostęp 2011-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)].
- ↑ CEREMONIALS/ DELUXE EDITION : 2CD by FLORENCE & THE MACHINE. [dostęp 2011-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-06)]. (ang.).
- ↑ Ceremonials: Florence + The Machine. Amazon.com. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Ceremonials (Deluxe Edition): Florence + The Machine. Amazon.com. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).
- ↑ Florence + the Machine – Ceremonials (2 CD). [dostęp 2011-11-12]. (wł.).
- ↑ Ceremonials. [dostęp 2011-11-12]. (port.).
Media użyte na tej stronie
Autor: User:Estoy Aquí, Licencja: CC BY 2.5
4.5/5 stars used for ratings on en.wikipedia