Cerkiew Świętych Michała i Teodora Czernihowskich w Moskwie

Cerkiew Świętych Michała i Teodora Czernihowskich

Церковь Михаила и Фёдора Черниговских

7733120000
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	moskiewska miejska
Wezwanie	Świętych Michała i Teodora Czernihowskich
Wspomnienie liturgiczne	14/27 lutego; 20 września/3 października
Historia Data zakończenia budowy 1675 Data zamknięcia 1924 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1991 Fundator I. Malutina
Dane świątyni Styl barok moskiewski Świątynia • materiał bud. • cegła Kopuła • liczba kopuł 5 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew Świętych Michała i Teodora Czernihowskich
Położenie na mapie Rosji Cerkiew Świętych Michała i Teodora Czernihowskich
55°44′40,3″N 37°37′34,6″E/55,744528 37,626278

Cerkiew Świętych Michała i Teodora Czernihowskich – prawosławna cerkiew w Moskwie, w dekanacie moskworieckim eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Fundatorką świątyni była I. Malutina, żona kupca. Budynek powstał w 1675 na miejscu zajmowanym między XV a XVI w. przez monaster św. Jana, tam, gdzie znajdowała się dawniej inna, drewniana cerkiew. Patronami świątyni zostali książę czernihowski Michał oraz bojarzyn Fiodor (Teodor), zamordowani w 1246 na rozkaz Batu-chana. Ich relikwie od 1572 przechowywane były w Moskwie, zaś świątynia pod ich wezwaniem znajduje się w pobliżu drogi wjazdowej do miasta, którą je przewieziono^[1].

Cerkiew była nieprzerwanie czynna od momentu wzniesienia do 1924. W latach 1924–1991 nie pełniła funkcji sakralnych; od 1977 do 1984 były na jej terenie prowadzone prace konserwatorskie^[1].

Architektura

Cerkiew została wzniesiona na planie prostokąta. Jest trójdzielna z niskim przedsionkiem, znacznie wyższą nawą oraz niższym od niej pomieszczeniem ołtarzowym. Nad nawą znajduje się pięć cebulastych kopułek usytuowanych na rzędach kokoszników i wydłużonych, zdobionych płaskorzeźbami bębnach. W narożach tej części świątyni znajdują się ozdobne pilastry. Okna cerkwi ujęte są w ozdobne obramowania, nieco skromniejsze w pomieszczeniu ołtarzowym i w przedsionku. Absydę pomieszczenia ołtarzowego dzielą półkolumny, w narożach widoczne są lizeny. Cerkiew otoczona jest ogrodzeniem z XVIII–XIX w.^[1].

Z cerkwi pochodzi ikona Trójcy Świętej wykonana prawdopodobnie w 1675, przechowywana w zbiorach Galerii Trietiakowskiej^[1].

Przypisy