Cerkiew św. Łukasza Apostoła w Kunkowej

Cerkiew św. Łukasza
	510 z dnia 25.06.1987.
	cerkiew parafialna
	; Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kunkowa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Diecezja	przemysko-gorlicka
Wezwanie	św. Łukasza
Wspomnienie liturgiczne	18/31 października
Historia
Data zakończenia budowy	ok. 1868
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna
Poprzednie wyznanie	greckokatolickie
Dane świątyni
Styl	łemkowski
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
Wieża kościelna; • liczba wież	; 3
Kopuła; • liczba kopuł	; 3
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
	Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie Kunkowa, cerkiew św. Łukasza
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kunkowa, cerkiew św. Łukasza
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Kunkowa, cerkiew św. Łukasza
	Położenie na mapie powiatu gorlickiego Kunkowa, cerkiew św. Łukasza
	49°33′11,5″N 21°07′39,0″E/49,553194 21,127500

Cerkiew pod wezwaniem św. Łukasza – prawosławna cerkiew parafialna^[1] w Kunkowej. Należy do dekanatu Gorlice diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Dawna cerkiew greckokatolicka, zbudowana w II połowie XIX wieku (prawdopodobnie ok. 1868).

Świątynia jest charakterystyczna dla zachodniołemkowskiego budownictwa cerkiewnego. Posiada konstrukcję zrębową, dolne części połaci dachowych załamane są uskokami. Ściany zewnętrzne pokryte gontem. Zarówno hełm wieży jak i dachy zakończone wieżyczkami posiadają ślepe latarnie zwieńczone kutymi, żelaznymi krzyżami. Wewnątrz polichromie z lat 1904–1905 (na stropie m.in. przedstawienia Ducha Świętego i Opieki Matki Bożej). Świątynia posiada 3 ołtarze (główny z baldachimem) oraz bogate zdobienia ścian wewnętrznych (pilastry, półkolumny). Wyposażenie cerkiewne pochodzi z XVIII–XIX w.

Widok od cmentarza przycerkiewnego
Wejście
Widok od strony prezbiterium

Na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego świątynia została przekazana Kościołowi Prawosławnemu^[2].

Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 25 czerwca 1987 pod nr 510^[3].

Świątynia leży na szlaku architektury drewnianej w Województwie Małopolskim.