Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Taszkencie

Cerkiew św. Aleksandra Newskiego

cerkiew parafialna
Cerkiew od frontu (2014)
Państwo	Uzbekistan
Miejscowość	Taszkent
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	taszkencka
Wezwanie	św. Aleksandra Newskiego
Wspomnienie liturgiczne	30 sierpnia/12 września
Historia Data rozpoczęcia budowy 1903 Data zakończenia budowy 1904 Data poświęcenia 8 maja 1905; 1996 (ostatnie) Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Styl bizantyjsko-rosyjski Architekt Burmeister Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 5 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Uzbekistanu Cerkiew św. Aleksandra Newskiego
41°18′27,0″N 69°18′52,4″E/41,307500 69,314556

Cerkiew św. Aleksandra Newskiego – prawosławna cerkiew w Taszkencie, znajdująca się na terenie cmentarza tego wyznania.

Historia

Świątynia została zbudowana w latach 1903–1905 ze środków przekazanych na ten cel przez gen. Wiernardiera. Projekt cerkwi opracował inżynier L. Burmeister, zaś kierownikiem prac budowlanych był inż. kapitan F. Smirnow. Ikonostas, wykonany z drewna i złocony, ufundował Nikołaj Iwanow. Poświęcenie głównego ołtarza, którego patronem jest Aleksander Newski, miało miejsce 8 maja 1905; ceremonii przewodniczył dziekan taszkencki protoprezbiter Konstantin Bogorodicki. Antymins dla cerkwi został przygotowany już dwa lata wcześniej i poświęcony przez biskupa taszkenckiego Paisjusza^[1].

Na początku lat 20. XX wieku cerkiew przeszła we władanie Żywej Cerkwi. Wierni opowiadający się za pozostaniem w kanonicznej jurysdykcji mogli korzystać jedynie z podlegającej jej kaplicy Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”. W latach 30. XX w. cerkiew św. Aleksandra Newskiego poważnie ucierpiała na skutek pożaru. Parafia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego została ponownie zarejestrowana przy cerkwi w 1941. W latach 60. XX w. na budynku wzniesione zostały nowe kopuły^[1]. Po generalnym remoncie wnętrza w 1996 świątynia została ponownie poświęcona^[1].

W sąsiedztwie cerkwi znajdują się nagrobki trzech biskupów taszkenckich: Nikandra (Fienomienowa), Arseniusza (Stadnickiego) i Gabriela (Ogorodnikowa)^[1].

Galeria

• 

  Widok ogólny (2014)
• 

  Ikonostas

Przypisy