Cerkiew św. Eufrozyny Połockiej w Wilnie

Cerkiew św. Eufrozyny Połockiej

Vilniaus Šv. Eufrosinijos Polockietės cerkvė

cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Litwa
Miejscowość	Wilno
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Parafia	św. Eufrozyny Połockiej
Wezwanie	św. Eufrozyny Połockiej
Wspomnienie liturgiczne	23 maja/5 czerwca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1837 Data zakończenia budowy 1838 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Architekt Nikołaj Czagin Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 2 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie Wilna Cerkiew św. Eufrozyny Połockiej
Położenie na mapie Litwy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cerkiew św. Eufrozyny Połockiej
54°39′53,5″N 25°17′46,8″E/54,664861 25,296333
Strona internetowa

Cerkiew św. Eufrozyny Połockiej – cerkiew prawosławna w Wilnie, wybudowana w latach 1837–1838, położona przy ulicy Liepkalnio, w obrębie cmentarza prawosławnego pod tym samym wezwaniem.

Historia

Cerkiew została wzniesiona wg projektu N. Czagina w latach 1837–1838. W 1865 w cerkwi został pochowany generał rosyjski F. Paniutin, którego syn, gubernator Wilna, sfinansował rozbudowę obiektu oraz wykonanie w nim nowej dekoracji malarskiej pod kierunkiem W. Wasiliewa i ikonostasu po kierunkiem A. Riezanowa. Po trwających rok pracach cerkiew została na nowo otwarta i poświęcona. Od 1896 cerkiew, do tej pory filia soboru św. Mikołaja (wcześniej i obecnie katolicki kościół św. Kazimierza), otrzymała status świątyni parafialnej. Dzięki staraniom pierwszego proboszcza Aleksandra Karasewa obiekt przeszedł kolejny remont, w tym wymianę ikonostasu i budowę dzwonnicy z sześcioma dzwonami.

W 1923 cerkiew straciła status parafii i została przypisana jako filia do cerkwi św. Aleksandra Newskiego. Status parafialnej odzyskała w 1946, będąc od tej pory nieprzerwanie czynną.

Architektura

Cerkiew świadomie naśladuje formą kształt kaplic cmentarnych. Składa się z położonej nad wejściem i przedsionkiem wieży-dzwonnicy i rotundy z trzema absydami. Obiekt z zewnątrz nie posiada prawie żadnej dekoracji architektonicznej, oprócz łuków otaczających okna i okalających dzwonnicę. Świątynia jest wzniesiona z cegły. Wszystkie okna w cerkwi mają półkolisty kształt, całość wieńczą dwie kopuły z krzyżami, jedna położona nad rotundą, druga na szczycie dzwonnicy.

Bibliografia

• Oficjalna strona cerkwi ros. 
• Opis na stronie prawosławnej eparchii wileńskiej i litewskiej ros.