Cerkiew św. Hioba w Brukseli

Cerkiew św. Hioba

Церковь Святого Иова Многострадального

cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Belgia
Region stołeczny	Bruksela
Miejscowość	Bruksela (Uccle)
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji
Parafia	św. Hioba w Brukseli
Wezwanie	św. Hioba, patriarchy moskiewskiego
Wspomnienie liturgiczne	5/18 kwietnia; 19 czerwca/2 lipca
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Krzyża
Historia Data rozpoczęcia budowy 2 lutego 1936 Data zakończenia budowy 1938 Data poświęcenia 1950 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Styl nowogrodzki Świątynia • materiał bud. • cegła Kopuła • liczba kopuł 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy przystawiona
Położenie na mapie Brukseli Cerkiew św. Hioba
Położenie na mapie Belgii (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cerkiew św. Hioba
50°48′12,0″N 4°20′40,5″E/50,803333 4,344583
Strona internetowa

Cerkiew św. Hioba – cerkiew prawosławna w Uccle, przy alei Defré, obecnie w granicach administracyjnych Brukseli^[1].

Historia

Cerkiew została wzniesiona z inicjatywy białych emigrantów rosyjskich w celu uczczenia pamięci ofiar rewolucji październikowej z carem Mikołajem II, carycą Aleksandrą Fiodorowną i ich dziećmi na czele. Budynek powstawał od 2 lutego 1936 do 1938, jednak poświęcony został dopiero w 1950.

Cerkiew jest siedzibą parafii, wchodzącej w skład eparchii brytyjskiej i zachodnioeuropejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji^[2]. We wnętrzu świątyni przechowywane są relikwie Krzyża Świętego, a także przedmioty związane z zamordowanymi członkami rodziny carskiej: epolety Mikołaja II, egzemplarz Biblii należący do wielkiego księcia Aleksego Nikołajewicza oraz krzyż Elżbiety Fiodorowny.

Od 1976 cerkiew posiada dzwonnicę. Nabożeństwa w cerkwi odbywają się w języku cerkiewnosłowiańskim^[1], poza nimi obiekt jest zamknięty^[3].

Architektura

Budynek jest dokładną repliką cerkwi Przemienienia Pańskiego w Ostrowie, dzielnicy Moskwy. Jest wzniesiony w stylu nowogrodzkim, na planie kwadratu. Wejście do budynku prowadzi przez drzwi bez portalu, z mozaiką z wizerunkiem Chrystusa powyżej wejścia. Całość jest malowana na biało i zwieńczoną pojedynczą cebulastą kopułą z krzyżem prawosławnym wznoszącą się powyżej centrum nawy. Poniżej dachu obiekt zdobią trzy rzędy półkolistych łuków.

We wnętrzu umieszczone zostały tablice z nazwiskami ofiar rewolucji październikowej i wojny domowej w Rosji, w tym 122 nazwiska kapłanów umieszczone za głównym ołtarzem.

Przypisy

Bibliografia

• Opis w serwisie ebru.be. ebru.be. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-17)].