Cerkiew św. Katarzyny w Moskwie (Jakimanka)

Cerkiew św. Katarzyny

Церковь Святой Екатерины

7710552000[1]
cerkiew przedstawicielstwa Kościoła Prawosławnego w Ameryce
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny / Kościół Prawosławny w Ameryce
Eparchia	moskiewska miejska / przedstawicielstwo w Moskwie
Wezwanie	św. Katarzyny
Wspomnienie liturgiczne	24 listopada/7 grudnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1766 Data zakończenia budowy 1775 Data poświęcenia 11 lipca 1999 (ostatnia) Data zamknięcia 1931 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1992
Dane świątyni Styl późnobarokowy Architekt K. Blank Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew św. Katarzyny
Położenie na mapie Rosji Cerkiew św. Katarzyny
55°43′59″N 37°37′26″E/55,733056 37,623889
Strona internetowa

Cerkiew św. Katarzyny – cerkiew prawosławna w Moskwie, w rejonie Jakimanka, wzniesiona w latach 1766–1775. Znajduje się przy niej przedstawicielstwo Kościoła Prawosławnego w Ameryce przy Rosyjskim Kościele Prawosławnym.

Pierwsza cerkiew na miejscu funkcjonującej obecnie (XXI w.) została wzniesiona w XVI w. Pisemne wzmianki o drewnianej świątyni św. Katarzyny Aleksandryjskiej pochodzą z 1612. Przed 1657 na miejscu tejże cerkwi powstała nowa – murowana. Budowla ta w 1696 została wyremontowana. Budowa kolejnej świątyni, w stylu późnobarokowym, miała miejsce w latach 1766–1775, z inicjatywy Katarzyny II, przybyłej do Moskwy na swoją koronację w 1762. Autorem projektu świątyni był K. Blank, a fundusze na jej wzniesienie pochodziły z kasy państwowej. Ikony do ikonostasu w cerkwi wykonali D. Lewicki i W. Wasilewski^[2]. Przy budowie nowej cerkwi zachowano znaczne elementy poprzedniej, łącząc je z nowymi komponentami budowli dwukondygnacyjną dzwonnicą. Obiekt ucierpiał w pożarze Moskwy w 1812 i został wyremontowany w latach 20. XIX w.^[2]. W latach 1870–1872 przeprowadzona została generalna przebudowa „ciepłej” cerkwi, do której wstawiono ołtarze Obrazu Chrystusa Nie Ludzką Ręką Uczynionego oraz boczne św. Mikołaja i św. Aleksandra Newskiego^[2].

Cerkiew pozostawała czynna do 1931, gdy została zamknięta. Dzwonnica obiektu została zniszczona, ze świątyni zdjęto kopuły, zaś same budynki cerkwi zaadaptowane na biura i mieszkania^[3]. W latach 70. XX wieku obiekt został częściowo wyremontowany, zaś w 1983 odbudowano na nim kopułę z krzyżem. W cerkwi miało już wtedy swoją siedzibę Wszechzwiązkowe centrum restauracji malarstwa im. Grabara, który w 1990 zajął cały obiekt i rozmieścił w nim swoje pracownie^[2].

Cerkiew została częściowo zwrócona Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnego w 1992, zaś od 1994 należy do przedstawicielstwa Kościoła Prawosławnego w Ameryce przy Patriarchacie Moskiewskim. Wyremontowana świątynia została poświęcona powtórnie przez zwierzchników obu autokefalicznych Cerkwi: patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Aleksego II oraz metropolitę całej Ameryki i Kanady Teodozjusza w 1999^[2]. Całym budynkiem cerkwi przedstawicielstwo dysponuje od 2006, dzięki staraniom archimandryty Zacheusza (Wooda), który przez wiele lat reprezentował swój Kościół przy Patriarchacie Moskiewskim^[2].

Przypisy