Cerkiew św. Klemensa w Moskwie

Cerkiew św. Klemensa
Храм Священномученика Климента, Папы Римского
Distinctive emblem for cultural property.svg 7710678000[1]
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

św. Klemensa Rzymskiego

Wspomnienie liturgiczne

6/19 sierpnia (Przemienienie Pańskie)
24 listopada/7 grudnia (św. Klemensa)

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Klemensa”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Klemensa”
Ziemia55°44′26,6″N 37°37′37,5″E/55,740722 37,627083
Strona internetowa

Cerkiew św. Klemensaprawosławna cerkiew w Moskwie, na Zamoskworieczu.

Historia

Pierwsza drewniana cerkiew pod tym wezwaniem istniała na miejscu współczesnej przed 1597 – w wymienionym roku została zaznaczona na pierwszym w dziejach planie Moskwy. Obiekt, zniszczony w latach Wielkiej smuty w czasie toczących się w jego sąsiedztwie walk, został przed 1625 odbudowany. W 1657 na jego miejscu wzniesiono cerkiew murowaną. Następnie świątynia była jeszcze przebudowywana w 1730 i 1756. W XVII–XVIII w. świątynia nosiła wezwanie Ikony Matki Bożej „Znak”, gdyż jej poświęcony był główny ołtarz cerkwi. Funkcjonowały również dwa boczne – św. Klemensa oraz Ikony Matki Bożej „Krzew Gorejący”[2].

W 1762 Kuźma Matwiejew, który od wielu lat wspierał materialnie utrzymanie i remonty świątyni, uzyskał od metropolity moskiewskiego Tymoteusza zgodę na rozbiórkę starszej cerkwi i budowę zupełnie nowej. Prace trwały osiem lat. Gotowy obiekt poświęcił 24 maja 1770 arcybiskup moskiewski i kałuski Ambroży. W nowej cerkwi główny ołtarz nosił wezwanie Przemienienia Pańskiego, zaś boczne – Ikony Matki Bożej „Znak” i św. Mikołaja. W 1774 wyświęcono czwarty ołtarz – Wniebowstąpienia Pańskiego. Tradycyjnie wezwanie cerkwi (św. Klemensa) przetrwało w tradycji ustnej, jak również w oficjalnych dokumentach. Na wyposażeniu cerkwi znajdowały się ikony jeszcze z XVI w.[2] Projekt nowej świątyni w stylu barokowym wykonał Pietro Trezzini[3]

Cerkiew była wzorem dla wzniesionego w latach 1771–1783 soboru Zaśnięcia Matki Bożej w Charkowie[4].

Świątynia ucierpiała w czasie pożaru Moskwy w 1812, została jednak w ciągu roku odbudowana. W 1900, po kolejnym remoncie, ponownego poświęcenia budynku dokonał metropolita moskiewski i kołomieński Włodzimierz. Cerkiew pozostawała czynna do 1935, gdy na polecenie władz stalinowskich została odebrana Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu i zaadaptowana na magazyn Państwowej Biblioteki ZSRR[3]. Nabożeństwa w obiekcie wznowiono w 2005[5], zaś w 2014 obiekt został powtórnie poświęcony przez patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Cyryla[6].

Przypisy

Media użyte na tej stronie

Russia edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.

EquiDistantConicProjection : Central parallel :

* N: 54.0° N

Central meridian :

* E: 100.0° E

Standard parallels:

* 1: 49.0° N
* 2: 59.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Msk blank.svg
Autor: Panther \ SkyBon, Licencja: CC BY 2.5
Чистая карта-заготовка для создания других карт Москвы
StClement Church Moscow 01-2016 img2.jpg
Autor: A.Savin, Licencja: FAL
Church of Saint Clement, the Pope of Rome, in Moscow