Cerkiew św. Mikołaja w Drohiczynie

Cerkiew św. Mikołaja

A-41 z dnia 11.11.1966.
cerkiew parafialna
(c) Michal Gorski, CC BY-SA 3.0
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Miejscowość	Drohiczyn
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Diecezja	warszawsko-bielska
Wezwanie	św. Mikołaja
Wspomnienie liturgiczne	9/22 maja; 6/19 grudnia
Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne ikony	Drohiczyńska Ikona Matki Bożej
Historia Data zakończenia budowy 1792; 1839 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Poprzednie wyznanie greckokatolickie
Dane świątyni Styl klasycystyczny Świątynia • materiał bud. • cegła, tynkowana Kopuła • liczba kopuł 5
Położenie na mapie Drohiczyna Cerkiew św. Mikołaja
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cerkiew św. Mikołaja
Położenie na mapie województwa podlaskiego Cerkiew św. Mikołaja
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego Cerkiew św. Mikołaja
Położenie na mapie gminy Drohiczyn Cerkiew św. Mikołaja
52°23′43,3″N 22°39′32,4″E/52,395361 22,659000

Cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja – prawosławna cerkiew parafialna w Drohiczynie. Należy do dekanatu Siemiatycze diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew znajduje się przy rynku – Placu Tadeusza Kościuszki.

Świątynia reprezentuje styl klasycystyczny. Zbudowana w 1792 z fundacji Konstancji z Kuczyńskich i Jakuba Ciecierskiego jako unicka pod wezwaniem św. Mikołaja dla klasztoru bazylianów. Po spłonięciu w 1806 parafialnej cerkwi unickiej (również pod wezwaniem św. Mikołaja) przeniesiono tu nabożeństwa. W 1826 przekazana unickiemu klerowi świeckiemu. W 1839 po synodzie połockim świątynia przeszła pod jurysdykcję Kościoła prawosławnego. W następnych latach dokonano jej gruntownego remontu i rewitalizacji, z zewnątrz zwieńczono ją niewielkimi sygnaturkami, w wewnątrz zaś nadano jej nowe wnętrze m.in. poprzez usunięcie bocznych ołtarzy, organów i ambony.

Wnętrze:

• ikonostas z końca XIX w. z malowidłami neorenesansowymi sprowadzony w 1968 z cerkwi w Bielsku Podlaskim.
• Ferotrony barokowe: z ok. 1700 z obrazem Matki Boskiej Szkaplerzowej i Chrystusa Salwatora oraz drugi kupiony w 1808 z kościoła parafialnego w Siemiatyczach
• ikona barokowa Matki Boskiej z Dzieciątkiem z postacią klęczącego szlachcica z różańcem i inicjałami M.C.L. i datą 1640
• ikona Zesłania Ducha Świętego z datą 1668, otoczona kultem
• dzwon barokowy z XVII w. z łacińską inskrypcją

W latach 80. XX w. w świątyni wykonano polichromie autorstwa Sotyrysa Pantopulosa.

Cerkiew została wpisana do rejestru zabytków 11 listopada 1966 pod nr A-41^[1].

Klasztor Bazylianów (nieistniejący)

Południowo-zachodni narożnik wschodniej pierzei rynku zajmował usytuowany na południe od cerkwi murowany dwuskrzydłowy klasztor bazylianów, wzniesiony w 1798 na planie litery L z piętrowym skrzydłem zachodnim od strony Rynku i dłuższym parterowym od strony ul. Mazowieckiej. Zabudowania były nakryte dachem dwuspadowym. Badania archeologiczne prowadzone w 1980 r. przez Krzysztofa Burka ujawniły po południowej stronie świątyni fragment muru i posady fundamentowej klasztoru^[2]. Klasztor został zburzony przez Rosjan w 2. połowie XIX wieku.

Przypisy

Bibliografia

• Kalendarz Prawosławny 2012, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 169–175
• ks. Eugeniusz Zabrocki, Zarys historii Prawosławia w Drohiczynie
• Józef Jaroszewicz, Drohiczyn – Opis historyczny, Athenaeum 1847
• Lech Pawlata, Budowle sakralne Drohiczyna w świetle źródeł archeologicznych i historycznych, Biuletyn konserwatorski 2011

Linki zewnętrzne

• Strona poświęcona historii Drohiczyna – Cerkiew Św. Mikołaja