Cerkiew św. Mikołaja w Mycowie

Cerkiew św. Mikołaja w Mycowie

A/32 z dnia 19.03.1966[1]
Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Myców
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Parafia św. Michała Archanioła w Żniatynie
Wezwanie	św. Mikołaja
Historia Data zakończenia budowy 1859 Aktualne przeznaczenie kaplica rzymskokatolicka Poprzednie wyznanie Kościół Greckokatolicki w Polsce do 1947 r.
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno
Położenie na mapie gminy Dołhobyczów Myców, cerkiew
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Myców, cerkiew
Położenie na mapie województwa lubelskiego Myców, cerkiew
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego Myców, cerkiew
50°26′42,4″N 23°59′55,8″E/50,445111 23,998833

Cerkiew św. Mikołaja w Mycowie – dawna cerkiew greckokatolicka.

Od 2006 użytkowana jako kaplica rzymskokatolickiej parafii w Żniatynie.

Historia obiektu

Dawna cerkiew greckokatolicka pw. św. Mikołaja wzniesiona została w 1859. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w latach 1945–47 użytkowana była jako warsztat, a później, kiedy powstał PGR, jako magazyn. Od 1963 opuszczona ulegała postępującej dewastacji. Dopiero w latach dziewięćdziesiątych z inicjatywy Społecznej Komisji Opieki nad Zabytkami Sztuki Cerkiewnej przeprowadzono remont, między innymi kładąc nowy blaszany dach oraz zrekonstruowano zniszczone zakrystie^[2]. Od 2006 służy jako kaplica pw. św. Jana Chrzciciela rzymskokatolickiej parafii w Żniatynie.

• 

  Widok od strony południowej
• 

  Elewacja północna i zachodnia
• 

  Widok od strony frontowej

Architektura i wyposażenie

Jest to cerkiew jednokopułowa – nad nawą ośmiopołaciowa kopuła z latarnią, wsparta na wysokim ośmiobocznym tamburze, trójdzielna: prezbiterium, szersza nawa i babiniec równej szerokości z prezbiterium kwadratowe. Prezbiterium zwrócone na zachód, a w jego przedłużeniu zakrystia. Drewniana konstrukcji zrębowej, zwęglowana na rybi ogon, oszalowana. Kopuła, dwuspadowe dachy nad prezbiterium, babińcem i zakrystią oraz okap kryte blachą.

Wewnątrz w nawie ośmiopolowe pozorne sklepienie kopulaste, w pozostałych pomieszczeniach stropy. Zachowała się polichromia z 1862 o tradycjach późnobarokowych oraz niepełny ikonostas barokowo-rokokowy zapewne z końca XVIII wieku gruntownie przemalowany^[3]. W cerkwi unikatowo umieszczone są dwa chóry jeden nad drugim.

Wokół cerkwi

Obok świątyni stała murowana dzwonnica z pięcioma dzwonami. Została rozebrana w 1969 przez PGR. Cerkiew otacza zdewastowany cmentarz, gdzie pozostało kilka kamiennych nagrobków.

• 

  Brama boczna
• 

  Na cmentarzu przycerkiewnym
• 

  Na cmentarzu przycerkiewnym

Turystyka

Cerkiew jest obiektem transgranicznego szlaku turystycznego Bełżec - Bełz^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Grzegorz Rąkowski, Polska egzotyczna, część II, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 978-83-62460-26-7

Linki zewnętrzne

• Informacje o cerkwi na stronie kościoły drewniane