Cerkiew św. Mikołaja w Prisztinie

Cerkiew św. Mikołaja

cerkiew parafialna
Państwo	Kosowo /  Serbia
Miejscowość	Prisztina
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Parafia	św. Mikołaja
Wezwanie	św. Mikołaja
Wspomnienie liturgiczne	9/22 maja; 6/19 grudnia
Historia Data zakończenia budowy 1833 Data poświęcenia 20 lutego 2010 (po odbudowie) Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data zniszczenia • przez marzec 2004 pożar (podpalenie) Data odbudowy 2010 (zakończenie) Data reaktywacji 2010
Położenie na mapie Kosowa Cerkiew św. Mikołaja
Położenie na mapie Serbii (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cerkiew św. Mikołaja
42°40′04,4″N 21°10′19,3″E/42,667889 21,172028

Cerkiew św. Mikołaja – prawosławna cerkiew parafialna w Prisztinie, w eparchii raszko-prizreńskiej Serbskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Cerkiew została wzniesiona w 1833 na miejscu starszej^[1], z inicjatywy żyjących w Prisztinie Serbów, którzy uzyskali na jej budowę zezwolenie tureckiego sułtana. Pierwotnie obiekt nie posiadał żadnych zewnętrznych elementów architektonicznych odróżniających go od sąsiadujących z nim budynków mieszkalnych, zamieszkanych przez muzułmanów^[2]. W późniejszym okresie dobudowano do niego kopułę. W sąsiedztwie cerkwi znajdował się również dom parafialny^[2].

Przed wojną w Kosowie świątynia była remontowana, został w niej zainstalowany system ogrzewania oraz marmurowa posadzka. Po ustanowieniu międzynarodowego zarządu Kosowa obiekt znalazł się po ochroną KFOR, którą był objęty do początku 2002^[2]. Był w tym okresie jedyną czynną cerkwią prawosławną w Prisztinie^[2].

W czasie zamieszek w Kosowie w marcu 2004 cerkiew została ostrzelana z broni maszynowej, a następnie spalona razem z wyposażeniem (dębowy ikonostas, ikony, archiwum parafii) przez kosowskich Albańczyków. Jednostki policji UNMIK oraz KFOR ewakuowały służącego w cerkwi duchownego. W obronie obiektu został ranny jeden policjant^[3].

20 lutego 2010 tymczasowy administrator eparchii raszko-prizreńskiej biskup Atanazy (Jevtić) poświęcił odbudowaną świątynię. Jej całkowita odbudowa była możliwa dzięki współpracy Rady Europy, Komisji Europejskiej, eparchii raszko-prizreńskiej oraz władz Kosowa^[4].

Przypisy