Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Kyzyłordzie

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej

Құдай анасының иконосына арналған қасиетті-Қазан соборы (Қызылорда)

cerkiew parafialna
Elewacja świątyni
Państwo	Kazachstan
Miejscowość	Kyzyłorda
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	aktobska
Wezwanie	Kazańskiej Ikony Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	22 października/4 listopada
Historia Data rozpoczęcia budowy 1890 Data zakończenia budowy 1896 Data poświęcenia 6 grudnia 1896 Data zamknięcia po 1930 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1989 Fundator państwo rosyjskie, składki wiernych (w 1/6)
Dane świątyni Styl bizantyjsko-rosyjski Architekt Jesakow Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 2 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Kazachstanu (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kyzyłorda, cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
44°50′34,5″N 65°29′13,0″E/44,842917 65,486944

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej – prawosławna cerkiew w Kyzyłordzie, w jurysdykcji eparchii aktobskiej^[1] Metropolitalnego Okręgu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Republice Kazachstanu.

Historia

Cerkiew prawosławna w miejscowości działała od 1855, jednak przez pierwsze osiem lat była to świątynia przenośna, w namiocie. W 1868 zastąpiono ją świątynią z surowej cegły, którą w 1868 zniszczyły deszcze. W tym samym roku zbudowano kolejną cerkiew, także z surowej cegły, ale z blaszanym dachem i na fundamencie z cegły palonej. Obiekt ten funkcjonował do momentu zakończenia budowy nowej świątyni. Następnie został rozebrany, jednak miejsce po nim upamiętniono poprzez wzniesienie czasowni (nie przetrwała)^[2].

Wznoszenie obszerniejszej świątyni trwało od 1890 do 1896. Autorem projektu obiektu był miejscowy architekt Jesakow, zaś pracami budowlanymi kierował inżynier Kalinin. Budowa obiektu kosztowała 35 tys. rubli, z czego 1/6 pochodziła ze składek mieszkańców, pozostałą zaś część przekazano z budżetu państwa. Gotową cerkiew, wzniesioną z żółtej palonej cegły, poświęcono 6 grudnia 1896. Cerkiew podlegała początkowo prawosławnemu duszpasterstwu wojskowemu, miejscowej eparchii turkiestańskiej^[2].

Świątynia pozostawała czynna do połowy lat 30. XX wieku. Następnie rozmieszczono w niej punkt przyjmowania skazanych na przymusowe osiedlenie. Po jego zamknięciu dawna cerkiew mieściła obserwatorium, a następnie obwodowe muzeum krajoznawcze. Zostało ono w 1982 przeniesione do innego budynku, a dawną świątynię uznano za zabytek o znaczeniu republikańskim, jednak nie podjęto w niej prac konserwatorskich i pozostawiono bez zagospodarowania^[2].

Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt na mocy decyzji miejskiego komitetu wykonawczego w maju 1989. Remont budynku odbywał się z ofiar parafian. Z pierwotnego wyposażenia obiektu przetrwała część utensyliów oraz kilka ikon, w tym jedna należąca pierwotnie do oddziału Kozaków orenburskich^[2]. Zniszczeniu uległa większość fresków na ścianach obiektu. Z powodu braku opisów ich pierwotnego wyglądu nie było możliwe ich odtworzenie, na ich miejscu powstały zupełnie nowe malowidła wykonane przez kazachskich malarzy^[2].

Przypisy