Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Suchawie

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
kaplica filialna
Ilustracja
Elewacja świątyni
Państwo

 Polska

Miejscowość

Suchawa

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Parafia

Najświętszego Serca Jezusowego we Włodawie

Położenie na mapie gminy Wyryki
Mapa konturowa gminy Wyryki, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie powiatu włodawskiego
Mapa konturowa powiatu włodawskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Ziemia51°30′04″N 23°25′54″E/51,501111 23,431667

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Suchawie – dawna prawosławna cerkiew w Suchawie, od lat 70. XX wieku należąca do Kościoła rzymskokatolickiego.

Historia

Budynek został wzniesiony w stylu bizantyńsko-rosyjskim w latach 1909–1913[1]. Inicjatorem jego budowy był arcybiskup chełmski Eulogiusz, zaś autorem projektu – Aleksandr Puring[1]. Według tego samego projektu w eparchii chełmskiej zbudowano także cerkwie w Dubience i w Grodysławicach (obie wyświęcone w 1909)[2].

Cerkiew była siedzibą parafii prawosławnej także w okresie międzywojennym[1]. Po wywiezieniu miejscowej ludności ukraińskiej wyznania prawosławnego do ZSRR w latach 1944–1945[1] obiekt został zaadaptowany na spichlerz[3]. Pojawił się nawet projekt całkowitego zburzenia cerkwi, czemu skutecznie przeciwstawił się metropolita warszawski i całej Polski Makary[4]. Następnie Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny zrzekł się praw do budynku, przekazując go Kościołowi katolickiemu. Obiekt służy jako kaplica filialna parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Włodawie[3]. W swojej architekturze zachował cechy typowe dla rosyjskiego budownictwa cerkiewnego[1].

Kaplica została poważnie uszkodzona 12 lipca 2012 wskutek pożaru wywołanego uderzeniem pioruna. Z budynku uratowano nieliczne elementy wyposażenia[3].

14 lipca 2013 r. w odprawiono pierwszą mszę świętą w odbudowanej kaplicy w Suchawie. Po pożarze nie odbudowano siedmiu cebulastych kopuł, które pierwotnie wieńczyły budynek, zastępując je jedną o prostszej konstrukcji[5].

W sąsiedztwie byłej cerkwi zachował się zabytkowy cmentarz prawosławny[1].

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. a b c d e f G. J. Pelica: Ślady zapomnianego piękna. Włodawa i okolice. Włodawa: Parafia Narodzenia Przenajświętszej Bogarodzicy we Włodawie, 2009, s. 24. ISBN 83-85368-31-0.
  2. P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 106-107. ISBN 83-232-1463-8.
  3. a b c Pożar Kaplicy w Suchawie
  4. Wysocki J.: Ukraińcy na Lubelszczyźnie w latach 1944-1956. Lublin: Instytut Pamięci Narodowej, 2011, s. 180. ISBN 978-83-7629-260-1.
  5. Krzysztof Wojciechowski: Powstańcy i cerkiew, czyli o uroczystościach ku pamięci Powstańców Styczniowych w Suchawie. Kresy.pl, 2013-07-22. [dostęp 2014-06-06].

Media użyte na tej stronie

Lublin Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 52.35 N
  • S: 50.20 N
  • W: 21.52 E
  • E: 24.25 E
Ulucz cerkiew1.jpg
Autor: Wojciech Pysz, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ulucz (Poland), Greek Catholic church
Suchawa cerkiew front.jpg
Autor: Loraine, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dawna cerkiew (ob. kościół) w Suchawie
Wyryki (gmina) location map.png
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map