Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żłobku

Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żłobku
obecnie kościół
Matki Bożej Nieustającej Pomocy

A-119 z dnia 6.03.1969[1]
kościół filialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Żłobek
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej Górnej
Wezwanie	Matki Bożej Nieustającej Pomocy (obecnie); Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (poprzednio)
Historia Data zakończenia budowy 1830 Data zamknięcia 1951 Data reaktywacji 1979 Poprzednie wyznanie Kościół Greckokatolicki w Polsce
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno
Położenie na mapie gminy Czarna Żłobek, cerkiew
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Żłobek, cerkiew
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Żłobek, cerkiew
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego Żłobek, cerkiew
49°20′44,7″N 22°40′52,8″E/49,345750 22,681333

Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żłobku – dawna filialna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1830 we wsi Żłobek.

Od 1977 cerkiew pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła filialnego pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej. Obiekt włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Historia

Cerkiew w Żłobku powstała w 1830 w miejscu, stojącej niegdyś 300 m na wschód od obecnej, poprzedniej cerkwi, wzmiankowanej już w roku 1782. Po roku 1951 opuszczona. W okresie tym zniknęło z niej ruchome wyposażenie. Do roku 1976 wykorzystywana jako magazyn szyszek. W roku 1977 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. W trakcie prac adaptacyjnych usunięto ramę ikonostasu, a oryginalny, zdewastowany ołtarz zastąpiono ołtarzem przeniesionym z cerkwi w Lutowiskach. Po zakończeniu prac w roku 1979 służy jako kościół.

Architektura i wyposażenie

Cerkiew w Żłobku jest świątynią orientowaną, dwudzielną o konstrukcji zrębowej. Zbudowana została z funduszy państwowych przez Austriaków. Efektem tego jest mocno uproszczona, latynizująca architektura cerkwi. Prezbiterium i szersza od niego nawa wybudowane na planie prostokąta. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia. Od zachodu mały przedsionek o konstrukcji słupowej. Nad nawą, prezbiterium i przedsionkiem dachy dwuspadowe, nad zakrystią pulpitowy. Wszystkie kryte gontem.

W świątyni nie zachowały się elementy pierwotnego wyposażenia. Dział Sztuki Cerkiewnej Muzeum Zamku w Łańcucie ma w swoich zbiorach XIX-wieczne chorągwie procesyjne, lichtarze oraz ikonę Matki Boskiej z tutejszej cerkwi.

• 

  Elewacja boczna

• 

  Elewacja boczna

• 

  Widok od strony prezbiterium

Wokół cerkwi

Na północny zachód od cerkwi stała drewniana dzwonnica parawanowa kryta gontowym daszkiem. Aktualnie nie istnieje. Obecnie przy cerkwi stoi nowa drewniana dzwonnica.

Przypisy

Bibliografia

• StanisławS. Kryciński StanisławS., Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Wydawnictwo Rewasz, 2005, s. 128–129, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051 .
• Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, str. 205 ISBN 83-89188-08-2