Cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Wierbiążu Niżnym

cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy
Церква Різдва Пресвятої Богородиці (Нижній Вербіж)
Distinctive emblem for cultural property.svg 26-232-0038[1]
cerkiew parafialna
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Wierbiąż Niżny

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Prawosławny Ukrainy

Wezwanie

Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy

Położenie na mapie Ukrainy
48,498636°N 25,011330°E/48,498636 25,011330

Cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy[2] (ukr. Церква Різдва Пресвятої Богородиці) – zabytkowa, drewniana cerkiew w Wierbiążu Niżnym na zachodniej Ukrainie w obwodzie iwanofankiwskim.

Opis

Jest to pięciokopułowa cerkiew typu huculskiego o konstrukcji zrębowej wzniesiona w 1808 roku na planie krzyża. Nad każdą częścią konstrukcji drewnianej znajduje się ośmiobok nakryty kopułą namiotową ze ślepą latarnią i małą kopułą. Bryła cerkwi otoczona jest okapem wspartym na „rysiach”. Wewnątrz znajduje się polichromia z końca XX wieku oraz ikonostas z początków XIX wieku. Jest ona najlepiej rozwiniętym przykładem ewoluujących etapów cerkwi huculskiej. Obiekt stanowi świadectwo wyraźnego, odrębnego stylu architektonicznego, niepodobnego do innych spotykanych w regionie i prezentuje najwyższy kunszt ciesielski[3]. Pierwotnie, jak wszystkie inne na tym terenie, była to cerkiew greckokatolicka. Obecnie należy do Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Kijowskiego. Proboszczem jest o. Wasyl Wepruk. Święto patronalne odbywa się 21 września[4]. W 2013 roku została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wraz z innymi drewnianymi cerkwiami w Polsce i na Ukrainie.

Historia

Tablica fundacyjna na nadprożu drzwi do babińca informuje, że cerkiew pochodzi z lat 1788 i 1808. Wedle tradycji została zbudowana przez wspomnianego na tablicy Hryhorija Semeniuka Melnyka, byłego opryszka, „za doboszowe” pieniądze[4]. Ludowy przekaz mówi o tym, że jeden ze zbójników, członków grupy Aleksego Dobosza, zniknął bez śladu z pieniędzmi. Po kilku latach Dobosz spotkał go podczas odpustu w Wierbiążu. Bojąc się zemsty, Semeniuk zaprowadził go do nowej cerkwi twierdząc, że postawił ją własnoręcznie, aby odkupić swoje winy. Watażka miał mu darować karę, mówiąc, że gdyby o tym wiedział, dołożyłby jeszcze złota[5]. Grupę Dobosza rozbito jednak w 1745 roku, co podaje w wątpliwość tę opowieść. Miejscowi historycy Mychajło Łasiczuk i Iwan Łudczak przesuwają jednak datę budowy na rok 1756, pisząc, że Semeniuk „wynalazł i sprowadził z gór 24 huculskich majstrów a gromada wzięła na siebie wydatki związane z wożeniem drewna ze wsi Kniażdwór”[6]. Nowsze opracowania stwierdzają, że cerkiew musiała powstać w krótszym czasie, najpierw została przykryta dachami, a wewnątrz była wykańczana stopniowo. Natomiast rok 1808 to data jej poświęcenia[4]. W 1743 roku zbudowano dzwonnicę, o czym świadczy fundacyjny napis na nadprożu. Dzwon pochodzący z 1745 został ofiarowany przez Hryhorija Melnyka[4]. W 1812 roku Hryhoryj Semeniuk Melnyk został odznaczony przez cesarza Franciszka II Habsburga małym złotym medalem za postawienie cerkwi[7].

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Zabytków Nieruchomych Ukrainy
  2. Polski egzonim przyjęty na 121. posiedzeniu KSNG.
  3. Drewniane cerkwie w polskim i ukraińskim regionie Karpat. Dobra Kultury Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Ukrainy wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO., Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2013, ISBN 978-83-63260-06-4.
  4. a b c d Włodzimierz Witkowski, Wierbiąż Niżny - huculska(?) cerkiew na Liście UNESCO, „Ochrona Zabytków” (1), Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2014, ISSN 0029-8247.
  5. O synu biedaków Doboszu młodziutkim ta duma, [w:] Stanisław Vincenz, Na wysokiej połoninie, Pasmo I. Prawda Starowieku. Obrazy, dumy i gawędy z Wierchowiny Huculskiej, Warszawa 1980.
  6. M. Lasijcuk, I. Łudcak, Niżnij Verbiz, [w:] M. Vasylcuk (red.), Narisy i materialy z istorii ta narodoznavstwa, Kołomyja 1995, s. 23.
  7. „Gazeta Lwowska” (8), 1812, s. 1.

Media użyte na tej stronie

Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Церква Різдва Пресвятої Богородиці (Нижній Вербіж) -1.jpg
Церква Різдва Пресвятої Богородиці (Нижній Вербіж)
Flag of UNESCO.svg
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Interior of the church in Nizhniy Verbizh 01.jpg
Autor: Amudena Rutkowska, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wnętrze cerkwii pod wezwaniem Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Wierbiążu Niżnym na Ukrainie podczas nabożeństwa niedzielnego.
Interior of the church in Nizhniy Verbizh 02.jpg
Autor: Amudena Rutkowska, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wnętrze cerkwii pod wezwaniem Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Wierbiążu Niżnym na Ukrainie podczas nabożeństwa niedzielnego.
Cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Wierbiążu Niżnym, na Ukrainie.jpg
Autor: Klarqa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Wierbiążu Niżnym, Ukraina.
Belfry in Nizhniy Verbizh 01.jpg
Autor: Amudena Rutkowska, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dzwonnica przy cerkwii pod wezwaniem Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Wierbiążu Niżnym na Ukrainie.
Old cementery near the church in Nizhniy Verbizh, Ukraine 03.jpg
Autor: Amudena Rutkowska, Licencja: CC BY-SA 4.0
Stary cmentarz przy cerkwii pod wezwaniem Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Wierbiążu Niżnym na Ukrainie.
Belfry in Nizhniy Verbizh 03.jpg
Autor: Amudena Rutkowska, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dzwonnica przy cerkwii pod wezwaniem Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Wierbiążu Niżnym na Ukrainie.
Old cementery near the church in Nizhniy Verbizh, Ukraine 02.jpg
Autor: Amudena Rutkowska, Licencja: CC BY-SA 4.0
Stary cmentarz przy cerkwii pod wezwaniem Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Wierbiążu Niżnym na Ukrainie.