Cerkiew Spotkania Pańskiego w Morochowie

Cerkiew Spotkania Pańskiego
A-72 z dnia 31.01.1985.
cerkiew parafialna
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Morochów
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Diecezja	przemysko-gorlicka
Wezwanie	Spotkania Pańskiego
Wspomnienie liturgiczne	2/15 lutego
Historia Data zakończenia budowy 1837 Data zamknięcia 1947 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1961 Poprzednie wyznanie greckokatolickie
Dane świątyni Styl wschodniołemkowski Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 3 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy wolnostojąca, drewniana, 4-dzwonowa
Położenie na mapie gminy Zagórz Morochów, cerkiew
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Morochów, cerkiew
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Morochów, cerkiew
Położenie na mapie powiatu sanockiego Morochów, cerkiew
49°28′07,5″N 22°11′01,8″E/49,468750 22,183833

Cerkiew pod wezwaniem Spotkania Pańskiego – prawosławna cerkiew parafialna w Morochowie. Należy do dekanatu Sanok diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Dawna świątynia greckokatolicka, wzniesiona w 1837. Budowla w stylu wschodniołemkowskim, drewniana, o konstrukcji zrębowej, orientowana, trójdzielna (babiniec, nawa, prezbiterium), z kruchtą. Nad babińcem wieża o konstrukcji słupowej, zwieńczona blaszanym cebulastym hełmem. Prezbiterium zamknięte prostokątnie, z boczną zakrystią. Dach blaszany, jednokalenicowy, z dwoma cebulastymi hełmami. Wewnątrz nadwieszony chór, XIX-wieczny ikonostas z oryginalnymi ikonami, sufit ozdobiony polichromią przedstawiającą niebo z gwiazdami. Obok cerkwi znajduje się drewniana XIX-wieczna dzwonnica o konstrukcji słupowej, z blaszanym dachem namiotowym zwieńczonym cebulastym hełmem, wyposażona w cztery dzwony. Przy świątyni ustawiono okazały drewniany krzyż upamiętniający 1000-lecie chrztu Rusi.

Gruntownie wyremontowana w 1921, uszkodzona podczas działań wojennych w 1944, cerkiew służyła grekokatolikom do 1947. Po wysiedleniu ludności łemkowskiej świątynia nie była użytkowana. W 1961 została przekazana w użytkowanie Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu i stała się siedzibą nowo utworzonej parafii. Od tego czasu cerkiew kilkakrotnie remontowano, m.in. w 1964 (wymieniono wtedy pokrycie dachu) i w 1994.

Na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego świątynia stała się wyłączną własnością Kościoła Prawosławnego^[1].

Główna uroczystość obchodzona jest 15 lutego (według starego stylu 2 lutego) – w święto Spotkania Pańskiego.

Cerkiew i dzwonnicę wpisano do rejestru zabytków 31 stycznia 1985 pod nr A-72^[2].

Galeria

• 

  Widok od strony północnej
• 

  Widok od prezbiterium
• 

  Widok od strony zachodniej
• 

  Dzwonnica
• 

  (c) Paweł Marynowski / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0

  Inskrypcja na dzwonnicy
• 

  (c) Paweł Marynowski / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0

  Przycerkiewny krzyż upamiętniający 1000-lecie chrztu Rusi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Kościoły drewniane, Morochów