Cerkiew Trójcy Świętej w Moskwie (Jakimanka)

Cerkiew Trójcy Świętej

Храм Троицы Живоначальной

7736512000
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	moskiewska miejska
Wezwanie	Trójcy Świętej
Wspomnienie liturgiczne	Święto Trójcy Świętej (50. dzień po Passze)
Historia Data rozpoczęcia budowy 1885 Data zakończenia budowy 1896 Data poświęcenia 1896 Data zamknięcia lata 30. XX wieku Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1992
Dane świątyni Styl rosyjsko-bizantyjski Architekt N. Nikitin Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew Trójcy Świętej
Położenie na mapie Rosji Cerkiew Trójcy Świętej
55°43′22,79″N 37°36′40,77″E/55,722997 37,611325
Strona internetowa

Cerkiew Trójcy Świętej – prawosławna cerkiew w Moskwie, w dzielnicy Jakimanka, w dekanacie moskworieckim eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Drewniana cerkiew Trójcy Świętej na miejscu obecnej murowanej, w osadzie Szabołowce, na ziemi należącej do Monasteru Daniłowskiego, została zbudowana w latach 1698–1699 z błogosławieństwa patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Adriana. W związku z szybkim wzrostem liczby uczęszczających do miejscowej parafii budynek w krótkim czasie powiększono o drugi ołtarz Opieki Matki Bożej. W 1745 r., gdy drewniana cerkiew była już w złym stanie technicznym, przystąpiono do budowy na jej miejscu nowej świątyni murowanej, którą ukończono w ciągu dwóch lat. Nowa świątynia mogła pomieścić 300 osób^[1].

Cerkiew nie została zniszczona podczas pożaru Moskwy w 1812 r. przed nadejściem wojsk napoleońskich, jednak została całkowicie splądrowana, z jej wyposażenia pozostał tylko Ewangeliarz. W 1823 r. szlachcic Piotr Bielajew podarował parafii XVIII-wieczną kopię Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej, którą odtąd szczególnie czczono w cerkwi jako cudotwórczą. W 1837 r. ponownie przystąpiono do generalnej przebudowy i rozbudowy cerkwi. Fundatorką budowy była N. Iwanowa, żona radcy stanu. W 1843 r. powiększony budynek został powtórnie poświęcony. Po rozbudowie świątynia miała trzy ołtarze: główny Trójcy Świętej, lewy Opieki Matki Bożej i prawy św. Mikołaja^[1]. W 1866 r. S. Gribkow i M. Gołowanow wykonali w obiekcie sakralnym freski^[1].

W 1885 r. postanowiono rozebrać starszą cerkiew i na jej miejscu wznieść zupełnie nową świątynię w stylu rosyjsko-bizantyjskim, przeznaczoną dla tysiąca wyznawców. Jej budowa trwała do 1896 r. Projekt budynku przygotował N. Nikitin, a gotową cerkiew konsekrował w 1896 r. metropolita moskiewski Sergiusz^[1].

Cerkiew została zamknięta w latach 30. XX wieku na polecenie władz radzieckich. Rozebrano jej dzwonnicę, w nawie urządzono salę kinową^[1].

Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał poważnie zniszczoną budowlę sakralną w 1992 r. Jeszcze w kolejnych latach część budynku zajmowały inne organizacje. Stopniowo rekonstruowano dawny wystrój budynku, wstawiono nowy ikonostas. Miasto Moskwa sfinansowało odbudowę dzwonnicy, na której zawieszono nowe dzwony^[1]. Szczególną czcią otaczane są w cerkwi ikony świętych Bonifacego i Pantelejmona, ikona św. Daniela Moskiewskiego z cząstką relikwii oraz kopia Kazańskiej Ikony Matki Bożej^[2].

Przypisy