Cerkiew Wszystkich Świętych w Bad Homburg vor der Höhe

Cerkiew Wszystkich Świętych

cerkiew parafialna
Fasada cerkwi
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Hesja
Miejscowość	Bad Homburg vor der Höhe
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji
Parafia	Wszystkich Świętych w Bad Homburg vor der Höhe
Wezwanie	Wszystkich Świętych
Wspomnienie liturgiczne	1. niedziela po Pięćdziesiątnicy
Historia Data rozpoczęcia budowy 1896 Data zakończenia budowy 1899 Data poświęcenia wrzesień 1899 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Architekt Leontij Benois Świątynia • materiał bud. • liczba wiernych • cegła 60 osób Kopuła • liczba kopuł • wysokość zew. 1 18 m
Położenie na mapie Hesji Cerkiew Wszystkich Świętych
Położenie na mapie Niemiec Cerkiew Wszystkich Świętych
50°13′33,0″N 8°37′31,0″E/50,225833 8,625278

(c) I, Wildfeuer, CC BY-SA 3.0

Jedno z okien budynku

Wnętrze (2017)

Cerkiew Wszystkich Świętych – cerkiew prawosławna w Bad Homburg vor der Höhe, wzniesiona w latach 1896–1899 według projektu Leontija Benoisa. Świątynia parafialna w eparchii berlińskiej i niemieckiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.

Historia

Cerkiew w Bad Homburg powstała – podobnie jak szereg podobnych budynków na terenie dzisiejszych Niemiec – na potrzeby przyjeżdżających do uzdrowiska arystokratów rosyjskich. Uroczyste położenie kamienia węgielnego miało miejsce w październiku 1896 w obecności cara Mikołaja II, jego żony Aleksandry Fiodorowny i jej siostry wielkiej księżnej Elżbiety. Projekt budynku wykonał Leontij Benois, natomiast pracami budowlanymi kierował miejscowy architekt Louis Jacobi. Prace zostały zakończone w trzy lata później, cerkiew poświęcono we wrześniu 1899.

Świątynia nie była siedzibą parafii, ale obiektem pomocniczym parafii działającej przy cerkwi Świętych Konstantyna i Heleny w Berlinie. Nabożeństwa odbywały się w niej tylko w okresie letnim, gdy w mieście przebywali kuracjusze rosyjscy. Odprawiali je duchowni przybyli z Rosji lub z cerkwi w Wiesbaden, Berlinie lub Stuttgarcie. W czasie I wojny światowej obiekt został całkowicie zamknięty, a ikonostas wyniesiony do muzeum regionalnego.

W latach 1922–1930 cerkiew podlegała Zachodnioeuropejskiemu Egzarchatowi Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Po przejściu jego zwierzchnika metropolity Eulogiusza pod jurysdykcję patriarchy Konstantynopola cerkiew w Bad Homburg również znalazła się w Zachodnioeuropejskich Egzarchacie Parafii Rosyjskich. De facto jednak nabożeństwa w cerkwi praktycznie się nie odbywały z powodu zmniejszenia się rosyjskiej społeczności Bad Homburg.

W 1947 cerkiew przeszła do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Jednak już w latach 50. na nowo zaprzestano odprawiania w niej regularnych nabożeństw i przywrócono je od 1981. W latach 70. budynek został wyremontowany.

Architektura

Cerkiew znajduje się w obrębie parku zdrojowego. Naśladuje ona wygląd rosyjskiej szesnastowiecznej architektury sakralnej. Budowla miała pomieścić 60 osób.

Budynek wznosi się na wysokość 18 metrów, jest zbudowany z czerwonej cegły. Jest bogato dekorowany z zewnątrz – poniżej poziomu dachu znajduje się złocony fryz z motywami geometrycznymi i florystycznymi. Półkoliste okna są ozdobnie obramowane. Wejście do cerkwi prowadzi przez drzwi z portalem opartym na dwóch kolumnach. Ponad nimi znajduje się mozaika z postacią Chrystusa Pantokratora. Cerkiew posiada pojedynczą cebulastą złoconą kopułę z krzyżem prawosławnym.

Oryginalne wyposażenie cerkwi, oprócz dębowego ikonostasu wykonanego w Petersburgu, nie zachowało się do naszych czasów i zostało uzupełnione w 1981.

Bibliografia

• R. Thöle, Orthodoxe Kirchen in Deutschland, Vandenhoeck&Ruprecht 1997, ISBN 3-525-87174-0
• Opis cerkwi na stronie Bad Homburg