Cesarski piekarz

Cesarski piekarz
Císařův pekař a pekařův císař
Ilustracja
Model Golema z filmu
Gatunekhistoryczny, fantasy, komedia
Rok produkcji1951
Data premiery4 stycznia 1952
kwiecień 1953[1] (Polska)
Kraj produkcjiCzechosłowacja
Językczeski
Czas trwania80 min (I część)
64 min (II część)
ReżyseriaMartin Frič
ScenariuszJan Werich
Jiří Brdečka
Główne roleJan Werich
MuzykaJulius Kalaš
ZdjęciaJan Stallich
ScenografiaVladimír Mácha
Vladimir Slepicka
KostiumyJiří Trnka
Vladimír Synek
MontażJan Kohout
ProdukcjaMartin Frič
WytwórniaČeskoslovenský státní film
DystrybucjaRozdělovna filmů Československého státního filmu
Budżet7 220 000 Kčs[2]
Strona internetowa

Cesarski piekarz (cz. Císařův pekař a pekařův císař) – dwuczęściowa czechosłowacka komedia historyczna fantasy wyprodukowana w 1951 roku. Akcja filmu rozgrywa się za panowania Rudolfa II, cesarza rzymskiego i został nakręcony w kolorze[3] (nie jest to typowe dla filmów czechosłowackich w tym okresie), ze względu na międzynarodową premierę. To jeden z najbardziej znanych filmów Jana Wericha, który gra podwójną rolę cesarza Rudolfa i piekarza Matěja.

Dystrybucją na terenie Polski zajmowała się Centrala Wynajmu Filmów[4].

Obsada

Produkcja

Jan Werich i Jiří Voskovec próbowali nakręcić film na podstawie swojej sztuki Golem w latach trzydziestych. Ten film ostatecznie stał się Le Golem wyreżyserowany przez Juliena Duviviera, który w znaczący sposób przeredagował scenariusz i zmienił go w horror. Werich powrócił do tego tematu w latach pięćdziesiątych i wraz z Jiřim Brdečką napisał scenariusz. Pierwotnie reżyserował Jiří Krejčík, ale po sporach z Werichem Krejčík został zastąpiony przez Martina Friča[5]. Cały film został nakręcony w Studiu Barrandov. Był to trzeci pełnometrażowy, czechosłowacki film kolorowy po Janie Rohaczu z Dube i Temno[2]. Został nakręcony na taśmie Eastmancolor i Agfacolor. Kostiumy powstały według projektów Jiříego Trnki[6].

Premiera

Cesarski piekarz miał premierę 4 stycznia 1952 roku jako dwuczęściowy film, trwający 144 minut[7].

Wersja międzynarodowa

Przygotowano 112-minutową jednoczęściową wersję międzynarodową, w której wycięto większość scen o charakterze propagandowym[7]. Z powodzeniem był dystrybuowany w wielu krajach, w tym we Włoszech, RFN, NRD, Szwecji, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Finlandii, Francji, Belgii czy Argentynie.

Przypisy

  1. Cesarski piekarz. „Film”. 17, s. 8-9, 1953-04-19. Warszawa: Filmowa Agencja Wydawnicza. [dostęp 2022-02-12]. 
  2. a b Jan Kliment: Výroba a distribuce barevných filmů (cz.). Masaryk University. [dostęp 2021-05-05].
  3. Stanisław Grzelecki. Cesarski piekarz. „Film”. 19, s. 11, 1953-05-10. Warszawa: Filmowa Agencja Wydawnicza. [dostęp 2022-02-12]. 
  4. CESARSKI PIEKARZ (pol.). Gapla. [dostęp 2021-05-05].
  5. Zapomenuté zajímavosti o filmu Pekařův císař: V+W chtěli natočit Golema (cz.). Prima. [dostęp 2021-05-05].
  6. Werichův pekař a císař: Agitka, legenda, historie – ale hlavně sranda (cz.). Ceskatelevize.cz, 2012-01-04. [dostęp 2021-05-05].
  7. a b Císařův pekař – Pekařův císař (cz.). CSFD.cz. [dostęp 2021-05-05].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Clay-golem.jpg
Autor: Michal Maňas , Licencja: CC BY 4.0
statue of clay golem depicting Prague Golem. (Photo taken in the Czech Republic).