Cezary Szlązak

Cezary Szlązak
Imię i nazwiskoZygmunt Cezary Szlązak
Data i miejsce urodzenia21 lutego 1947
Warszawa
Data i miejsce śmierci12 sierpnia 2019
Warszawa
Instrumentysaksofon tenorowy, klarnet, akordeon, instrumenty klawiszowe, wokal
Gatunkibigbit, soul, pop, folk, pop-rock
Zawódmuzyk
Zespoły
Warszawskie Kuranty
Pięciu
2 plus 1
Cezary Szlązak Band

Zygmunt Cezary Szlązak (ur. 21 lutego 1947 w Warszawie, zm. 12 sierpnia 2019 tamże[1]) – polski saksofonista, multiinstrumentalista (fortepian, organy i inne instrumenty klawiszowe, klarnet, akordeon), wokalista, kompozytor[2][3].

Kariera

W drugiej połowie lat 60. XX w. współpracował z grupami: Warszawskie Kuranty (1965–1968) i Pięciu (1968–1969)[2][3].

W 1967 roku, jako muzyk sesyjny wziął udział w sesji nagraniowej Wojciecha Gąssowskiego i zespołu Tajfuny, grając na fortepianie w utworze „Zielone wzgórza nad Soliną”[4]. Piosenka stała się wielkim, ogólnopolskim przebojem[5].

W latach 1971–1993 i 1998–2019 był członkiem popularnego zespołu 2 plus 1[6].

W 1983 roku, jako sideman wziął udział w nagraniu utworu „Du du” grupy Lady Pank.

W 1985 r. wydał solowy singel z piosenkami „Bezpłatny kurs” oraz „Inne życie, inny świat” (wyd. Tonpress)[7]. Nagranie „Bezpłatny kurs” zajęło 3. miejsce na Radiowej Liście Przebojów Programu I[8].

Ma na swoim koncie także program muzyczny emitowany w telewizji, pt. Bez gniewu i scen (1985).

W 1998 reaktywował z Elżbietą Dmoch i Michałem Królem zespół 2PLUS1. Po wycofaniu się w 1999 z życia artystycznego i towarzyskiego przez Elżbietę Dmoch, zastąpiła ją wokalistka Urszula Blaszyńska. Zespół uzupełniali również: na klawiszach Tomasz Kosiarkiewicz (od 1999), na perkusji Dariusz Sygitowicz (1998–2009) i Adam „Blacha” Blaszyński (od 2009), na gitarze Michał Król (od 1998)[6][9].

Przypisy

  1. Cezary Szlązak – nekrolog, nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2019-08-14].
  2. a b Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock 'n' roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
  3. a b Dariusz Michalski: Trzysta tysięcy gitar nam gra. Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej – lata 1958-1973. Warszawa: Iskry, 2014, s. 544-545. ISBN 978-83-244-0378-3.
  4. Jacek Żyliński: Wojciech Gąssowski (EP, Muza N-0494) (pol.). kppg.waw.pl. [dostęp 2019-04-21].
  5. Cezary Kassak: Wojciech Gąssowski: „Zielone wzgórza nad Soliną” nagraliśmy ze strachu (pol.). plus.nowiny24.pl, 2018-08-24. [dostęp 2019-04-21].
  6. a b 2 plus 1. Historia. 2 plus 1. [dostęp 2019-08-14].
  7. Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Wrocław: Wydawnictwo Bukowy Las Sp. z o.o., 2013, s. 65. ISBN 978-83-63431-52-5.
  8. Radiowa Lista Przebojów Programu I. forum.lp3.pl, 2007-09-11. [dostęp 2015-09-18].
  9. 2 plus 1 – Skład (pol.). 2 plus 1. [dostęp 2019-08-14].

Linki zewnętrzne