Cezary Uthke
 Major | |
| Pełne imię i nazwisko | Cezary Zefiryn Uthke |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 26 sierpnia 1889 |
| Data i miejsce śmierci | 26 maja 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Stanowiska | Dowódca Brygady GL PPS Zagłębie |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small} | |
Cezary Zefiryn Uthke ps. „Tadeusz”, „Rządca”, „Cezary” (ur. 26 sierpnia 1889 w Łodzi – zm. 26 maja 1944 w KL Auschwitz) – działacz socjalistyczny, inżynier architekt, dowódca Gwardii Ludowej WRN w Zagłębiu, zastępca komendanta Śląskiego Okręgu Armii Krajowej.
Życiorys
Uczył się w szkole realnej w Sosnowcu, gdzie uzyskał maturę. W 1906 rozpoczął studia na Politechnice w Rydze, które kontynuował od 1907 w Wyższej Szkole Technicznej w Moskwie, gdzie uzyskał on dyplom inżyniera mechanika.
W czasie I wojny światowej od lipca 1914 służył w artylerii armii rosyjskiej W 1918 dostał się do niewoli niemieckiej.
Od grudnia 1918 był inspektorem pracy w Sosnowcu. Od 1920 w Wojsku Polskim początkowo w stopniu porucznika, a następnie kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[1]. Służył w 23 pułku artylerii polowej.
Od 1918 członek PPS. W latach 1919 — 1921 komendant Związku Strzeleckiego w Zagłębiu. Był jednym z założycieli Towarzystwo Uniwersytetu Robotniczego na terenie Zagłębia Dąbrowskiego, oraz w 1935 przewodniczącym Robotniczego Towarzystwa Turystycznego. Po wyborach do Rady Miejskiej w Sosnowcu w 1919 z ramienia PPS został ławnikiem Magistratu miasta Sosnowca i kierował pracami Wydziału Budownictwa w Zarządzie Miejskim. W 1925, wybrany radnym i wiceprzewodniczącym rady miasta Sosnowca, a następnie w 1932 przez Zarząd Miejski w Dąbrowie Górniczej został powołany na stanowisko kierownika Wydziału Komunalnego, gdzie pracował aż do czasu wojny[2]. Współautor planów kolonii na Staszicu. W 1927 współzałożyciel Robotniczego Klubu Sportowego „Zagłębie” Dąbrowa Górnicza. W 1939 był członkiem Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS Zagłębie Dąbrowskie.
W czasie okupacji, dowódca okręgu Gwardii Ludowej WRN i członek Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS-WRN Zagłębie Dąbrowskie. Od 1940 dowódca, składającej się z czterech pułków Brygady Zagłębiowskiej Gwardii Ludowej WRN, po scaleniu z Armią Krajową, od marca 1943 szef Wydziału Wojskowego, a następnie mianowany zastępcą dowódcy Śląskiego Okręgu AK. Od 1941 organizował również tajny samorząd w Dąbrowie Górniczej. III zastępca komendanta Związku Odwetu na Śląsku, Zagłębiu i w Niemczech[3]. W maju 1942 r. zawarł porozumienie o współpracy wojskowej w Zagłębiu Dąbrowskim z Polską Partią Robotniczą reprezentowaną przez Anastazego Kowalczyka[4]. Aresztowany 15 grudnia 1943 i odwieziony do obozu w Mysłowicach. 26 maja 1944 skazany przez sąd doraźny na śmierć. Wyrok wykonano tego samego dnia w KL Auschwitz.
Jego imieniem została nazwana jedna z ulic Dąbrowy Górniczej na Staszicu.
Awanse
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 759, 841.
- ↑ Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Dąbrowie Górniczej. Historia firmy. [dostęp 2010-12-23]. (pol.).
- ↑ Organizacja Orła Białego i ZWZ w styczniu, lutym i marcu 1940 r.. [dostęp 2010-12-23]. (pol.).
- ↑ Ważniejsze daty z dziejów Polskiej Partii Socjalistycznej, [w:] PPS wspomnienia z lat 1918-1939, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo "Książka i Wiedza" Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza "Prasa-Książka-Ruch", 1987, s. 1314, ISBN 83-05-11291-8.
- ↑ Janusz Maszczyk: Cezary Zefiryn Uthke – UCZEŃ Z SOSNOWIECKIEJ SZKOŁY REALNEJ, 41-200.pl [dostęp 2020-02-07] (pol.).
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Baretka: Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).