Cezary Wodziński
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 27 maja 1959 |
Data i miejsce śmierci | 12 czerwca 2016 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: filozofia | |
Alma Mater | |
Doktorat | 1989 – filozofia |
Habilitacja | 1994 – filozofia |
Profesura | 1999 |
profesor zwyczajny IFiS PAN, profesor zwyczajny UJ, profesor zwyczajny UW |
Cezary Waldemar Wodziński (ur. 27 maja 1959 w Lęborku, zm. 12 czerwca 2016 w Ubliku[1]) – polski filozof, historyk filozofii, tłumacz, eseista, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Warszawskiego, pracownik naukowy Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.
Życiorys
Syn Zygmunta i Michaliny[1]. Ukończył w 1978 VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie[2]. Chodził do klasy z Filipem Łobodzińskim i Andrzejem Sosnowskim. Po maturze przez rok, zanim podjął studia, pracował jako sanitariusz w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie oraz jako ratownik w bieszczadzkiej grupie GOPR.
W latach 1979–1985 studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach w latach 1986–1998 pracował w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Katedrze Filozofii Współczesnej, kierowanej przez Barbarę Skargę, następnie przez Stanisława Borzyma (od 1996 – samodzielna pracownia badawcza). Członek Collegium Invisibile[3].
W 1989 obronił doktorat Wiedza i zbawienie. Studium myśli Lwa Szestowa pod kierunkiem Barbary Skargi. Habilitował się w 1994 pracą Heidegger i problem zła, która została nagrodzona przez Prezesa Rady Ministrów. W 1999 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Od 1999 profesor zwyczajny w IFiS PAN. W latach 2001–2011 profesor zwyczajny w Instytucie Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2011 profesor zwyczajny w Kolegium Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego oraz Przewodniczący Rady Fundacji na Rzecz Myślenia im. Barbary Skargi[4].
Zmarł 12 czerwca 2016[5] po kilku latach zmagania się z polineuropatią[6]. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 64G-2-28)[7].
Publikacje
- Wiedza i zbawienie. Studium myśli Lwa Szestowa, Warszawa 1991
- I cóż po filozofie… Eseje filozoficzne, Warszawa 1992
- Filozofia jako sztuka myślenia. Zachęta dla licealistów, Warszawa 1993
- Heidegger i problem zła, Warszawa 1994
- Hermes i Eros. Eseje drugie, Warszawa 1997
- Wielkie Wędrowanie, Warszawa 1998
- Światłocienie zła, Warszawa 1998
- Pan Sokrates. Eseje trzecie, Warszawa 2000
- Św. Idiota. Projekt antropologii apofatycznej, Gdańsk 2000
- Filozofia jako sztuka myślenia, Warszawa 2000 (2 wyd. rozszerzone)
- Swietijat idiot. Projekt za apofaticzna antropołogija, Sofija 2004
- Trans, Dostojewski, Rosja, czyli o filozofowaniu siekierą, Gdańsk 2005 – nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2006[8]
- Nic po ironii. Eseje czwarte, Warszawa 2006
- Między anegdotą a doświadczeniem, Gdańsk 2007
- Heidegger i problem zła, Gdańsk 2007 (2 wyd.)
- Logo nieśmiertelności. Platona przypisy do Sokratesa, Gdańsk 2008 – nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2009[9]
- Kairos. Konferencja w Todtnaubergu, Celan – Heidegger, Gdańsk 2010
- Esseje pierwsze, Gdańsk 2014
- Metafizyka i metapolityka. Czarne zeszyty Heideggera, Gdańsk 2016
Upamiętnienie
W 2019 roku nakładem Wydawnictwa Instytutu Filozofii i Socjologii PAN ukazała się książka Cezary Wodziński in memoriam pod redakcją Walerii Szydłowskiej[10].
Przypisy
- ↑ a b REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania, rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-03-08] .
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1978. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-09-09].
- ↑ Tutorzy. ci.edu.pl. [dostęp 2016-06-15].
- ↑ Prof. dr hab. Cezary Wodziński. uw.edu.pl. [dostęp 2016-06-15].
- ↑ Nie żyje Cezary Wodziński, związany z Lublinem filozof, tłumacz i eseista. wyborcza.pl, 13 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-13].
- ↑ 1% dla prof. Cezarego Wodzińskiego. barbaraskarga.org. [dostęp 2016-06-13].
- ↑ Zmarł Cezary Wodziński. tvn24.pl, 14 czerwca 2016. [dostęp 2021-04-24].
- ↑ Nominowani 2006. Nagroda Literacka Gdynia. nagrodaliterackagdynia.pl. [dostęp 2015-12-01].
- ↑ Nominowani 2009. Nagroda Literacka Gdynia. nagrodaliterackagdynia.pl. [dostęp 2015-12-02].
- ↑ Cezary Wodziński in memoriam. Instytut Filozofii i Socjologii PAN. [dostęp 2020-04-17].
Bibliografia
- Życiorys prof. Cezarego Wodzińskiego. festiwal.ph-f.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-12)].
- Biogram na stronie internetowej Wydziału „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego. al.uw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-15)].
Linki zewnętrzne
- Prof. dr hab. Cezary Waldemar Wodziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-03-09] .
Media użyte na tej stronie
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Cezarego Wodzińskiego na Cmentarzu Bródnowskim.